در کشوری همچون افغانستان که زنان از کمترین تحرک اجتماعی برخوردار نیستند؛ دادن بلندگوی این تظاهرات سیاسی به زنی که چهره خود را پوشانده؛ نشان می‌دهد که این سناریو با هدایت دشمنان جمهوری اسلامی طراحی شده است.
گرداب- شبکه‌های رسانه‌ای مخالف با جمهوری اسلامی و شبکه بی‌بی‌سی فارسی در چند روز اخیر با استفاده از تاکتیک "برجسته سازی" و پخش مکرر یک گزارش اقدام به پخش تصاویر تظاهرات گروهی از افغان‌ها در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در کابل نموده‌اند. این تصاویر با عنوان "حزب همبستگی افغانستان" با اقداماتی شبیه واکنش‌های مذبوحانه منافقین در مقابل سفارتخانه‌ها و نمایندگی‌های جمهوری اسلامی در اروپا یعنی حمل پلاکارد و آتش زدن تصاویر مقامات کشورمان، همراه است.
بهانه این تجمع ظاهرا ممانعت مقامات مرزی ایران از ترانزیت نفتکش‌های افغانی و اعمال محدودیت در تردد آن‌ها بوده است. حمله به سفارت جمهوری اسلامی و حمل تصاویر فتنه گران و شعار علیه مقدسات ملت ایران، اقدامات گروهک تروریستی رجوی را به ذهن متبادر می‌کند.
در کشوری همچون افغانستان که زنان با فشار عمال طالبان از کمترین تحرک اجتماعی برخوردار نیستند؛ دادن بلندگوی این تظاهرات سیاسی به زنی که چهره خود را پوشانده و شعارهایی را از روی برگه تکرار می‌کرد؛ نشان می‌دهد که این سناریو با هدایت دشمنان جمهوری اسلامی طراحی شده است.
برخی از تحلیل‌گران مسائل افغانستان اینگونه رفتارهای غیر مرسوم را تلاش آمریکایی‌ها و سازمان ناتو برای خدشه در روابط حسنه ایران و افغانستان ارزیابی می‌کنند که درصدد برهم زدن روابط سنتی میان دو کشور هستند. این در حالی است که دولت کرزی بعضا مواضعی مثبت در قبال جمهوری اسلامی داشته و از حمایتهای مادی و معنوی کشور همسایه؛ همواره بهره جسته است.
برخی ناظران سیاسی با نگاهی دیگر معتقدند که ساماندهی تجمع اخیر در کابل با چاشنی شعارهای منافقین و گروهک‌های ضد انقلاب، بخشی از سناریویی است که با هدایت دولت آمریکا و اتحادیه اروپا برای جبران شکست اخراج منافقین بعد از محاصره اردوگاه اشرف از سوی دولت عراق صورت گرفته است. چرا که با خنثی شدن توطئه‌هایی که قرار بود این گروه تروریستی با حمایت غرب و صهیونیسم بین المللی در کنار مرزهای ایران ایفا کنند. استکبار جهانی و سرویس‌های جاسوسی را مجبور به پخش این فعالیت‌ها به کشور افغانستان نموده است تا تهدید جدیدی علیه منافع کشورمان در کشور همسایه شکل بگیرد و کارکرد تبلیغاتی منافقین خلق به کابل منتقل شود و تعدادی افغانی مزدور و اجیر شده با سوء استفاده از این فضا به جوسازی رسانه‌ای روی بیاورند.
مردم و دولتمردان افغانستان به خوبی می‌دانند که در پرتو حمایتهای مردم و دولت ایران تعداد زیادی از مهاجرین افغانی در ایران مشغول به کار هستند و خانواده‌های خود را تامین می‌کنند.
با فرض پذیرش ادعاهایی که اخیرا در خصوص محدویت ترانزیت کامیون‌های سوختی مطرح شده، دلیلی برای حمله به سفارت و فحاشی علیه مقامات ایرانی وجود ندارد. چرا که با پذیرش این شیوه متقابلا در خصوص جنایاتی که تعدادی افغان‌تبار در ایران انجام میدهند، مردم ما باید تصویر کرزی و مولوی‌های افغانی را به آتش بکشند که در مخالف با آموزه‌های اسلامی است. در صورت تکرار اینگونه حماقت‌ها و عدم دخالت نیروهای افغانی در حفاظت از سفارتخانه و جلوگیری از اهانت به مقدسات ملت ایران، هیچ تضمینی برای سکوت و عدم مقابله به مثل وجود نخواهد داشت.
از طرفی دیگر جمعیت‌ها و گروه‌های افغانی مسلمان و جهادی که در پرتو انقلاب اسلامی حیات گرفته‌اند و در فضای کشورمان رشد کرده‌اند نیز باید در مقابل این اهانت‌ها واکنش نشان داده و این اقدام را محکوم کنند و بدانند که هر گونه هجمه به مبانی تشیع و ولایت فقیه، گناهی نابخشودنی در نزد ایرانیان خواهد بود و حداقل برای اعلان همبستگی با مردم ایران با توجه به ابزار‌ها و شناختی که دارند اقدام به شناسایی و معرفی این افراد اجیرشده کنند.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی با احضار سفیر افغانستان در تهران این اقدام را محکوم کرده است. اگر چه این تحرک واکنشی ابتدایی است، اما شناسایی و افشای چهره عناصر سازماندهی این تظاهرات مشکوک و درخواست محاکمه آن‌ها از سوی مقامات افغانستان بخش دیگری از مطالبات ملت مسلمان و انقلابی ایران محسوب می‌شود. به این ترتیب سناریوی دشمنان جمهوری اسلامی خنثی شده و فضای افغانستان در خدمت صلح و دوستی دو کشور همسایه قرار می‌گیرد.
با توجه به بازتاب رسانه‌ای این شانتاژ خبری، سکوت و انفعال رسانه‌ای نیز مطلوب نبوده و خبرنگاران باید در بعد خارجی و داخلی مسئولان ذی‌ربط را وادار به پاسخگویی و ترمیم احساسات خدشه دار شده مردم ایران کنند.
یاسر کنعانی
بهانه این تجمع ظاهرا ممانعت مقامات مرزی ایران از ترانزیت نفتکش‌های افغانی و اعمال محدودیت در تردد آن‌ها بوده است. حمله به سفارت جمهوری اسلامی و حمل تصاویر فتنه گران و شعار علیه مقدسات ملت ایران، اقدامات گروهک تروریستی رجوی را به ذهن متبادر می‌کند.
در کشوری همچون افغانستان که زنان با فشار عمال طالبان از کمترین تحرک اجتماعی برخوردار نیستند؛ دادن بلندگوی این تظاهرات سیاسی به زنی که چهره خود را پوشانده و شعارهایی را از روی برگه تکرار می‌کرد؛ نشان می‌دهد که این سناریو با هدایت دشمنان جمهوری اسلامی طراحی شده است.
برخی از تحلیل‌گران مسائل افغانستان اینگونه رفتارهای غیر مرسوم را تلاش آمریکایی‌ها و سازمان ناتو برای خدشه در روابط حسنه ایران و افغانستان ارزیابی می‌کنند که درصدد برهم زدن روابط سنتی میان دو کشور هستند. این در حالی است که دولت کرزی بعضا مواضعی مثبت در قبال جمهوری اسلامی داشته و از حمایتهای مادی و معنوی کشور همسایه؛ همواره بهره جسته است.
برخی ناظران سیاسی با نگاهی دیگر معتقدند که ساماندهی تجمع اخیر در کابل با چاشنی شعارهای منافقین و گروهک‌های ضد انقلاب، بخشی از سناریویی است که با هدایت دولت آمریکا و اتحادیه اروپا برای جبران شکست اخراج منافقین بعد از محاصره اردوگاه اشرف از سوی دولت عراق صورت گرفته است. چرا که با خنثی شدن توطئه‌هایی که قرار بود این گروه تروریستی با حمایت غرب و صهیونیسم بین المللی در کنار مرزهای ایران ایفا کنند. استکبار جهانی و سرویس‌های جاسوسی را مجبور به پخش این فعالیت‌ها به کشور افغانستان نموده است تا تهدید جدیدی علیه منافع کشورمان در کشور همسایه شکل بگیرد و کارکرد تبلیغاتی منافقین خلق به کابل منتقل شود و تعدادی افغانی مزدور و اجیر شده با سوء استفاده از این فضا به جوسازی رسانه‌ای روی بیاورند.
مردم و دولتمردان افغانستان به خوبی می‌دانند که در پرتو حمایتهای مردم و دولت ایران تعداد زیادی از مهاجرین افغانی در ایران مشغول به کار هستند و خانواده‌های خود را تامین می‌کنند.
با فرض پذیرش ادعاهایی که اخیرا در خصوص محدویت ترانزیت کامیون‌های سوختی مطرح شده، دلیلی برای حمله به سفارت و فحاشی علیه مقامات ایرانی وجود ندارد. چرا که با پذیرش این شیوه متقابلا در خصوص جنایاتی که تعدادی افغان‌تبار در ایران انجام میدهند، مردم ما باید تصویر کرزی و مولوی‌های افغانی را به آتش بکشند که در مخالف با آموزه‌های اسلامی است. در صورت تکرار اینگونه حماقت‌ها و عدم دخالت نیروهای افغانی در حفاظت از سفارتخانه و جلوگیری از اهانت به مقدسات ملت ایران، هیچ تضمینی برای سکوت و عدم مقابله به مثل وجود نخواهد داشت.
از طرفی دیگر جمعیت‌ها و گروه‌های افغانی مسلمان و جهادی که در پرتو انقلاب اسلامی حیات گرفته‌اند و در فضای کشورمان رشد کرده‌اند نیز باید در مقابل این اهانت‌ها واکنش نشان داده و این اقدام را محکوم کنند و بدانند که هر گونه هجمه به مبانی تشیع و ولایت فقیه، گناهی نابخشودنی در نزد ایرانیان خواهد بود و حداقل برای اعلان همبستگی با مردم ایران با توجه به ابزار‌ها و شناختی که دارند اقدام به شناسایی و معرفی این افراد اجیرشده کنند.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی با احضار سفیر افغانستان در تهران این اقدام را محکوم کرده است. اگر چه این تحرک واکنشی ابتدایی است، اما شناسایی و افشای چهره عناصر سازماندهی این تظاهرات مشکوک و درخواست محاکمه آن‌ها از سوی مقامات افغانستان بخش دیگری از مطالبات ملت مسلمان و انقلابی ایران محسوب می‌شود. به این ترتیب سناریوی دشمنان جمهوری اسلامی خنثی شده و فضای افغانستان در خدمت صلح و دوستی دو کشور همسایه قرار می‌گیرد.
با توجه به بازتاب رسانه‌ای این شانتاژ خبری، سکوت و انفعال رسانه‌ای نیز مطلوب نبوده و خبرنگاران باید در بعد خارجی و داخلی مسئولان ذی‌ربط را وادار به پاسخگویی و ترمیم احساسات خدشه دار شده مردم ایران کنند.
یاسر کنعانی