انفجار اسلامگرایی در قلب خاورمیانه

وي در روزنامه القدس العربي در اين باره نوشت: «انقلاب تونس به سبب شتاب، فراگيري و موفقيت در براندازي رئيس جمهور اين كشور، بسياري را شگفت زده كرد.»

وي با مقايسه حكومت هاي حبيب بورقيبه و زين العابدين بن علي افزود: «صاحبنظران، تحليلگران و سياستمداران غربي ديدگاه هاي خود را صرفا به حوادث روزمره محدود مي كنند و به نقش غرب در تداوم نظام هاي ديكتاتوري و سركوب ملت هاي عربي و اسلامي اشاره نمي كنند. غربي ها يا با مواضع سياسي خود يا تجربه هاي امنيتي يا ناديده گرفتن فريادها و نشنيدن صداهاي استغاثه و كمك افرادي كه در زندان ها شكنجه مي شوند از اين حكام ستمكار حمايت مي كنند.»

نويسنده اظهار کرد: «وقتي بن علي نظام بورقيبه را سرنگون كرد غربي ها براي او كف زدند و او را مانعي در برابر رسيدن اسلامگرايان به حكومت دانستند و از افراط گرايي وي در لائيسيته و سكولاريسم حمايت كردند و به ادامه مداخله ها در زندگي شخصي مردم و سلطه و سيطره بر مساجد و ممنوعيت احزاب ديني اعتراض نكردند.»

الشهابي غربي ها را به نفاق و دورويي متهم كرد و افزود: «بن علي حماقت هاي بسياري مرتكب شد و ريختن خون تظاهر كنندگان روند سقوط نظام او را سرعت بخشيد.»

وي گفت: «آنچه در تونس مي گذرد صرفا مختص به يك كشور عربي مبتلا به استبداد نيست؛ بلكه مساله مربوط به ملت هاي عربي است كه وقتي ملت تونس ديوار سكوت و زنجيرهاي استبداد را در هم شكستند و عليه نظامي كه با آتش و آهن حكومت مي كرد سر به شورش برداشتند، آنها نيز نفسي كشيدند.اين انتفاضه ملت تونس در اغلب پايتخت هاي عربي بازتاب داشته است و در اكثر سمينارها و وبلاگ ها از اين بيداري عمومي كه جهان مانند آن را جز در سال 1979 در ايران سراغ ندارد تمجيد مي كنند.»

 

وي در پايان ابراز اميدواري كرد در تونس نظامي متمدن و ميانه رو بر سر كار آيد؛ چرا كه جهان عرب اكنون به اين كشور چشم دوخته است تا الگويي جديد در قدرت معرفي كند كه از سويي استقلال كشور را تضمين نمايد و با تكيه بر بازوان فرزندان ميهن به آباداني و اعتلاي كشور در سايه آزادي و عدالت و مشورت بپردازد.

گفتني است مقامات غربي و رژيم صهيونيستي انكار نمي كنند كه انقلاب تونس، برگرفته از الگوي انقلاب اسلامي در ايران است و شعارهاي مردم نظير "الله اكبر"، "مرگ بر آمريكا"، "مرگ بر اسرائيل" و "اسلام دين من است" را نشانه هاي غيرقابل ترديدي این الگو گيري مي دانند.

 

سرنگوني رئيس جمهور تونس ممكن است به حاكميت اسلامگرايان و شكل گيري ايراني ديگر بيانجامد.

مجله آمريكايي نيوزويك با درج اين احتمال نوشت: تونسي ها براي تغييرات شادي مي كنند اما جريان هاي سكولار و ليبرال در اين كشور از اين كه فعاليت مساجد آزاد شده نگران شده اند. ترس آنها از اين است كه اسلامگرايان در صحنه سياسي قدرت بگيرند.

نيوزويك مي افزايد: با توجه به شدت عملي كه بن علي در هدفگيري اسلامگرايان به كار برد، هيچ كس به وضوح نمي داند آنها تا چه حد مي توانند در صحنه سياسي قدرت بگيرند.

 

"النهضه"، بزرگترين حزب اسلامي تونس، كه به زبان عربي به معناي بازخيزي است، در انتخابات 1989 توانست قريب 2درصد آرا را كسب كند، اما اينكه اكنون مي تواند از حمايت بيشتري برخوردار شود يا نه، خود موضوع يك سوال است.

 

این مجله آمريكايي همچنين با نگراني يادآور شده است: فعلاً حاميان النهضه حضور خود را در خيابان هاي تونس شروع كرده اند. اخيراً شماري از جواناني كه مي گفتند حاميان النهضه هستند، در مقابل ساختمان حزب دموكراتيك مترقي -بزرگترين گروه اپوزيسيون قانوني- جمع شده بودند و فرياد مي زدند: «استعفا، استعفا». آنها آمده بودند تا به تصميم اين حزب براي مشاركت در دولت موقتي اعتراض كنند كه روز قبل اعلام شده بود، و بسياري از اعضاي رژيم سابق نيز جزء آن بودند.

 

حضور اسلامگرايان در ميان معترضين، نگراني جريان هاي سكولار را برانگيخته است. نگراني آنها در اين است كه اصولگرايان مذهبي سازمان يافته ترند و مي توانند از طريق مساجد حمايت سياسي كسب كنند.
صداي آمريكا ضمن انتشار تحليل نيوزويك، عكسي از نمازجمعه تهران را نيز در ميان تحليل مذكور منتشر كرد.

 

معاون نخست وزير رژيم صهيونيستي با ابراز نگراني از نخست وزيري كانديداي حزب الله لبنان گفت: «اسرائيل به هيچ وجه نمي خواهد حكومت اسلامي ايران را در مرزش ببيند.»

سايت رسمي وزارت خارجه رژيم صهيونيستي درگزارشي با ابراز نگراني از تظاهرات مردمي عليه رژيم ديكتاتور مبارك در مصر و نخست وزيري كانديداي حزب الله لبنان نوشت: «در لبنان اوضاع فوق العاده بحراني است و در چنين وضعي، اسرائيل خود را با يك معضل بزرگ و تشنج زا روبرو خواهد ديد. مصر هم شاهد گسترده ترين تظاهرات اعتراضي عليه دولت پرزيدنت حسني مبارك بوده است.»

سايت وزارت خارجه رژيم صهيونيستي سپس با اشاره به ابراز نگراني هيلاري كلينتون از تحولات اخير لبنان به بيان وحشت معاون اول نخست وزير اسرائيل هم پرداخت و نوشت: «سيلوان شالوم در يك مصاحبه راديويي گفت كه اورشليم به هيچ وجه خواستار وضعي نيست كه جمهوري اسلامي ايران از طريق حزب الله لبنان، همسايه شمالي خودش شود.»

وي با بيان اينكه اسرائيل رويدادهاي لبنان را از نزديك دنبال مي كند مدعي شد جامعه جهاني نبايد بگذارد كه حزب الله لبنان پيروز شود!

 

روزنامه لوفيگارو نوشت: جوانان مصري از طريق اينترنت مردم را به شورش عليه حكومت دعوت مي كنند.

اين روزنامه افزود: هشتاد هزار كاربر اينترنتي وعده داده بودند در تظاهرات روز سه شنبه شركت كنند. آيا انقلاب مجازي مي تواند حقيقي شود؟ مصري ها به فراخوان اينترنتي براي تظاهرات عليه رژيم حسني مبارك پاسخ مثبت دادند.

يكي از هشتاد هزار كاربري كه وعده داده بودند در تظاهرات شركت كنند، مي گويد: «ما از روز 25 ژانويه فعاليت خود را براي زنده ماندن يا مردن آغاز مي كنيم.»

هر چند نيمي از اين كاربران به خيابانها ريختند اما اين تظاهرات در تاريخ چند دهه گذشته بي سابقه است، زيرا براساس قانون وضع فوق العاده كه از 30 سال پيش در مصر وضع شده، هرگونه تظاهراتي ممنوع است.

اين بار نيز همانند اعتصاب عمومي روز ششم آوريل 2008 كه منجر به شورش هاي خونيني در محلات در دلتاي نيل شد، فراخوان راهپيمايي در اينترنت منتشر شد. شعار كاربران مصري اين بود ما همه خالد سعيد هستيم.

"خالد سعيد" جواني اهل اسكندريه بود كه سال گذشته هنگام خروج از يك كافي نت به دست پليس مضروب و كشته شد. كاربران مصري زمان برگزاري تظاهرات را براساس يك نماد انتخاب كردند زيرا در تاريخ مصر روز بيست و پنجم ژانويه به عنوان جشن پليس نامگذاري شده است.

پليس مصر در بيست و پنجم ژانويه سال 1952 در برابر نيروهاي انگليسي در اسماعيليه شورش كرد؛ شورشي كه پيام آور كودتا و سرنگوني حكومت سلطنتي بود. عادل يكي از برگزار كنندگان مي گويد: «ما اميدواريم اين روز نشان دهنده آغاز جنبشي اساسي براي كنار زدن نظام سركوب و فاسد حسني مبارك باشد.»

درخواست برگزاري تظاهرات با حمايت شخصيت هايي چون "عادل الاصواني" كه انقلاب در مصر را پس از انقلاب تونس اجتناب ناپذير مي داند همراه شد.

 

"اخوان المسلمين"، اصلي ترين نيروهاي مخالف دولت نيز اعلام كردند جوانانشان مي توانند در تظاهرات شركت كنند. عصام العريان يكي از سخنگويان اخوان المسلمين در مصر مي گويد: «ما به عنوان يك جنبش مردم را به شركت در انتخابات فرا نمي خوانيم ،اما دعوت ائتلاف ملي را براي تغيير مي پذيريم.»

موفقيت تظاهرات روز سه شنبه به ظرفيت بسيج شدن جوانان بستگي خواهد داشت. جوانان مصري در واقع نسلي تلخ و سرخورده اند كه حدود دو سوم جمعيت كشور را تشكيل مي دهند و همواره مبارك را به عنوان رئيس جمهور تجربه كرده اند و نود درصد بيكاران كشور را تشكيل مي دهند.

از زمان انقلاب تونس بورس قاهره سقوط كرده و ليره مصر دچار افت ارزش شده است و سرمايه گذاران خارجي و بخش گردشگري به عنوان اصلي ترين منابع درآمد مصر نگران ثبات كشور هستند.

 

منبع: صراط