واشنگتن‌پست نوشت: «با وجود آنکه "جیمی کار‌تر" رئیس‌جمهور وقت آمریکا تا آخرین شب باقی‌مانده از دوران ریاست جمهوری‌اش، کوشید تا گروگان‌ها را به خانه برگرداند اما اقدام ایران باعث تحقیر او شد و گروگان‌ها در زمان ریاست‌جمهوری وی آزاد نشدند.»
واشنگتن‌پست نوشت: «جیمی کار‌تر کوشید تا گروگان‌ها را به خانه برگرداند اما اقدام ایران باعث تحقیر او شد. پیام ایرانیان از آزادی گروگان‌ها، تنبیه کار‌تر و کابینه او به خاطر خطاهای آمریکا در قبال ایران بود، اما ریگان برداشت اشتباهی از این ماجرا داشت.» به گزارش گرداب به نقل از فارس، روزنامه "واشنگتن پست" با اشاره به آزادی ۵۲ آمریکایی در ۲۰ ژانویه سال ۱۹۸۱ که پس از ماجرای اشغال لانه جاسوسی آمریکا در ایران اتفاق افتاد، اذعان داشت که این ماجرا موفقیتی برای ایران بود و کابوسی ملی را برای آمریکا رقم زد.
تحقیر کار‌تر از سوی ایرانیان در جریان تسخیر لانه جاسوسی
واشنگتن‌پست در گزارش خود می‌نویسد: «در جریان دستگیری عناصر سفارت آمریکا در تهران، که پنتاگون آن را "جنگی طولانی" نامیده بود، ایرانیان به آنچه می‌خواستند رسیدند. به طوری که با وجود آنکه "جیمی کار‌تر" رئیس‌جمهور وقت آمریکا تا آخرین شب باقی‌مانده از دوران ریاست جمهوری‌اش، کوشید تا گروگان‌ها را به خانه برگرداند اما اقدام ایران باعث تحقیر او شد و گروگان‌ها در زمان ریاست‌جمهوری وی آزاد نشدند.»
بر اساس این گزارش، درست هنگامی که شبکه‌های تلویزیونی آمریکا شروع به پخش مراسم معارفه "ریگان" کردند، آزادسازی گروگان‌ها آغاز شد و تصاویر آن از تهران هم‌زمان با تصاویر مربوط به مراسم آغاز به کار ریگان از واشنگتن، در تلویزیون‌ها پخش می‌شد. درست هنگامی که ریگان در حال ادای سوگند ریاست‌جمهوری بود هواپیمای حامل گروگان‌ها نیز شروع به پرواز کرد.
پیام ایرانیان از آزادی گروگان‌ها، "تنبیه کار‌تر"
گزارش واشنگتن‌پست می‌افزاید: «پیام ایرانیان از آزادی گروگان‌ها، تنبیه کار‌تر و کابینه او به خاطر خطاهای آمریکا در قبال ایران بود. اما ریگان برداشت اشتباهی از این ماجرا داشت.
او تصور می‌کرد که ایرانیان متوجه شده‌اند که کلانتر جدیدی به شهر آمده است. و این اقدام آن‌ها نشانه سرخم کردن ایران در قبال خواست آمریکا است. ریگان حتی می‌پنداشت که نگرانی اصلی تهران احتمال انتقام‌جویی آمریکا از تحقیر ۴۴۴ روزه‌اش به دست ایران است.»
این گزارش حاکیست: «با شروع جنگ ایران و عراق در سپتامبر ۱۹۸۰ که در آن ایران در مقابل هجوم گسترده نیروهای "صدام حسین" می‌جنگید، موضع آمریکا پیچیده‌تر شد. با وجود آنکه ایالات متحده رسما خود را بی‌طرف اعلام کرده بود اما واشنگتن ایران را تهدید بزرگ‌تری نسبت به عراق می‌دانست.»
رسانه‌های آمریکایی گاهی بیش از حد به یک موضوع می‌پردازند
این مقاله می‌افزاید: «طرز برخورد ایران با آمریکا در دهه‌های بعد از ماجرای سفارت آمریکا در تهران، نشان می‌دهد که ایران تاثیر رسانه‌ها و افکار عمومی را در سیاست خارجی آمریکا به دقت بررسی کرده است؛ زیرا در ماجرای گروگان‌گیری، ایرانیان متوجه شدند که زندانی کردن چند آمریکایی، رسانه‌های این کشور را به شدت مشغول کرده است.»
واشنگتن پست در ادامه با اشاره به این مطلب که رسانه‌های آمریکایی گاهی بیش از حد به یک موضوع می‌پردازند می‌نویسد: «همین امر هم موجب حذف موضوعات دیگر از رسانه‌ها می‌شود. در حقیقت ایران هم با درک این مسئله متوجه شد که تمرکز رسانه‌های آمریکا بر یک موضوع می‌تواند باعث بروز تغییرات در سیاست ملی ایالات متحده شود.
آن‌ها مشاهده کردند که چگونه گروگان‌گیری برای کار‌تر به قیمت دور دوم ریاست‌جمهوری‌اش تمام شد، و به زودی نیز خواهند فهمید که آنچه توانست یک کابینه را تحت تاثیر قرار بدهد می‌تواند در مورد کابینه دیگری نیز به کار گرفته شود.»
اشتباهات و شکست‌های پی‌درپی آمریکا در قبال ایران
این گزارش در ادامه با یادآوری ماجرای حمله استشهادی به ساختمان نیروی دریایی آمریکا در لبنان که اکتبر سال ۱۹۸۳ به وقوع پیوست و موجب کشته شدن ۲۴۱ نظامی آمریکایی و سپس خروج نظامیان این کشور از لبنان شد، می‌نویسد: «در آن زمان ریگان به همه نیروهای نظامی آمریکا دستور داد که به ناوگان ششم منتقل شوند و کمی بعد نیز دستور ترک منطقه صادر شد.
اما از آنجا که مردم آمریکا از ابتدا نیز با حضور نظامیان کشورشان در لبنان مخالف بودند، لذا خروج ناگهانی نیروهای این کشور هم عکس‌العمل چندانی به دنبال نداشت. البته رسانه‌ها هم توجه عموم مردم را به حمله آمریکا به گرانادا جلب کرده بودند.»
گزارش واشنگتن‌پست در ادامه با اشاره به اشتباهات و شکست‌های پی‌درپی آمریکا در قبال ایران، ماجرای ایران کنترا را نیز شکستی مفتضحانه می‌خواند که ریگان به دلیل ناتوانی در طرح‌های پیشین خود به آن تن داد.
اقدامات آمریکا نفوذ ایران را در منطقه افزایش داده است
این گزارش در انتها با اشتباه دانستن سیاست آمریکا در قبال ایران می‌نویسد: «ما هنوز راه خود را پیدا نکرده‌ایم. به طوری که آمریکا دوبار به دشمن ایران یعنی عراق حمله کرده است. و بوش کاری را انجام داد که به سود ایران بود. صدام حسین رفته و نفوذ ایران در منطقه خلیج فارس بسیار بیشتر شده است.
به هر حال اگرچه آزادی ۵۲ گروگان در ۲۰ ژانویه سال ۱۹۸۱ خوشحال کننده بود اما آنچه ایران از آن ماجرا آموخت و پس از آن به کار گرفت، برای آمریکا گران تمام شد. اکنون با گذشت سی سال از آنچه ما پایان یک بحران می‌پنداشتیم، هنوز هم بحران برای آمریکا ادامه دارد.