یک کارشناس ارشد به "ایران هسته‌ای" گفت: «تنها راه انتقال این ویروس به تاسیساتی مانند نطنز وارد کردن یک فلش مموری یا سی دی آلوده به این تاسیسات و قرار دادن آن در سیستم رایانه مرکزی این تاسیسات است که چنین چیزی غیرممکن است.»
یک شرکت معتبر امنیت اینترنتی در تازه‌ترین تحقیق خود درباره ویروس استاکس نت تاکید کرد که به دلیل عدم اتصال تاسیسات نطنز به اینترنت، این ویروس قادر نبوده "به طور مستقیم" به آن وارد شود.به گزارش گرداب به نقل از سایت ایران هسته‌ای، بنا به گزارشی که جان مارکوف روز جمعه 22 بهمن 1389 (11 فوریه 2011) در روزنامه نیویورک تایمز منتشر کرده، شرکت امنیتی سیمانتک در گزارش سالانه خود تاکید کرده که حمله مستقیمی به نطنز وجود نداشته است.
مو چو، یکی از مدیران این شرکت می‌گوید: «این احتمال وجود دارد که یک مرکز سری مانند نطنز مستقیما به اینترنت متصل نباشد، بنابراین یک مهاجم ممکن است سعی کند سازمان‌های صنعتی را آلوده کند که احتمالا با نطنز تبادل اطلاعات دارند و بنابراین انتقال ویروس نرم‌افزاری بین آنها وجود دارد.»
به عقیده کارشناسان آگاه در تهران این موضوع نوعی اعتراف تلویحی به این مطلب است که استاکس نت به نطنز راه نیافته است.
یک کارشناس ارشد به "ایران هسته‌ای" گفت: «تنها راه انتقال این ویروس به تاسیساتی مانند نطنز وارد کردن یک فلش مموری یا سی دی آلوده به این تاسیسات و قرار دادن آن در سیستم رایانه مرکزی این تاسیسات است که چنین چیزی غیرممکن است.»
در این گزارش همچنین ادعا شده است که بین ژوئن 2009 و مه 2010، 5 مرکز صنعتی در ایران بارها مورد حمله این ویروس قرار گرفته‌اند.
کارشناسان در تهران می‌گویند مسلما این اطلاعات اغراق‌آمیز است و به همین دلیل هم هست که سیمانتک اسامی مراکز مورد ادعای خود را منتشر نکرده است.
در بخشی از این تحقیق با اشاره به ناکامی‌های پروژه استاکس نت آمده است: «محققان سیمانتک همچنین گفتند که دریافتند این ویروس نرم‌افزاری حامل دو مدل متفاوت برای حمله بر ضد مجموعه‌های متفاوتی از سانتریفیوژها بود، اما یکی از آنها از کار افتاده بود.»