بنیاد آمریکای جدید درباره قانون کپی‌رایت مطرح کرد؛

"والت‌دیزنی" نامادری شیطان صفت برای جهان در حال توسعه

تاریخ انتشار : ۰۹ اسفند ۱۳۸۹

اندیشکده بنیاد آمریکای جدید در مطلبی درباره کمپانی والت دیزنی موارد جالبی را از استفاده آمریکا از وسایل مختلف برای استیلای خود بیان می‌کند.

یک اندیشکده آمریکایی درباره قانون کپی رایت با مثالی از کمپانی والت دیزنی آورده است: «سال‌هاست موش‌های میکی به منزله نیروی قدرتمندی عمل می‌کنند که روند تجارت جهانی را به شکل دلخواه خود درآورده است. در پس این چهره زیبا، دیزنی نقش یک نامادری شیطان صفت را برای جهان در حال توسعه ایفا می‌کند.»

به گزارش گرداب به نقل از فارس، اندیشکده "بنیاد آمریکای جدید" در مطلبی درباره کمپانی والت دیزنی نکات جالبی را از استفاده آمریکا از وسایل مختلف برای استیلای خود بیان می‌کند.

متن زیر خلاصه‌ای از این مطلب است:

دیزنی؛ یک نامادری شیطان صفت
سال گذشته امپراتوری والت دیزنی در میان بر‌ترین شرکت‌های سرگرمی دنیا، رتبه اول تجارت سرگرمی را در رتبه بندی سالانه فورچن به دست آورد. سالیان سال است که موش‌های میکی، به منزله نیروی قدرتمندی عمل می‌کنند که روند تجارت جهانی را به شکل دلخواه خود درآورده و مانع جریان آزاد ایده‌ها می‌شوند و در نتیجه عواقب وخیم اقتصادی را به همراه می‌آورند. در پس این چهره زیبا، دیزنی نقش یک نامادری شیطان صفت را برای جهان در حال توسعه ایفا می‌کند.

مصوبه افزایش طول مدت کپی رایت با عنوان "مصوبه صیانت از میکی موس" شناخته می‌شود
ابزاری که به دیزنی کمک می‌کند این نفوذ گسترده جهانی را ممکن سازد، سیاست کپی رایت آمریکایی است که شرکت دیزنی تسلط کاملی بر این سیاست دارد. بر اساس یافته‌های مرکز سیاست گذاری‌های پاسخگو (Center of Responsive Politics)، این شرکت در سال ۲۰۰۹ بیش از ۵ میلیون دلار هزینه کرد تا بر دولت فدرال فشار آورد که بخش عمده این فشار‌ها مربوط به مسائل کپی رایت و علامت تجاری بود. دیزنی همچنین یکی از شش عضو انجمن سینمایی آمریکا است؛ این انجمن غول‌پیکر تمام تلاش خود را برای صیانت از حقوق ثبت اختراعات، مربوط به هر دوره از تاریخ که باشد، به کار می‌گیرد. از همین رو است که می‌توان فهمید چرا مصوبه افزایش طول مدت کپی رایت در سال ۱۹۹۸، که مدت کپی رایت را تا ۲۰ سال افزایش داد، با عنوان "مصوبه صیانت از میکی موس" شناخته می‌شود.

قانون کپی رایت و بدهکاری ۲۰ میلیارد دلاری کشور‌های در حال توسعه
تلاش‌های بی‌وقفه دیزنی و متحدین آن، تا آنجا که امکان داشت بر طول عمر قانون کپی رایت افزود. به نحوی که اعتبار ۱۴ ساله اولین قانون کپی رایت در سال ۱۷۹۰ کم کم به ۱۲۰ سال در این تاریخ رسید. (بسیار بیشتر از مدت زمانی که یک هنرمند عمر می‌کند.) ظاهراً این ماجرا هم با امنیت ملی مرتبط است؛ چنانکه اخیراً معاون وزیر امنیت داخلی در ساختمان دیزنی در هالیوود اعلام کرد که این وزارت خانه موظف است از شِرِک (یک شخصیت کارتونی) حفاظت کند، "زیرا همه ما قرار است که از سرزمین خود حفاظت کنیم. همه ما قرار است از منافع آمریکا حفاظت کنیم."
 
ظاهراً گسترش و افزایش طول اعتبار کپی رایت به این منظور است که هنرمندان، طراحان نرم افزار و شرکت‌ها در برابر تلاشی که می‌کنند پاداشی دریافت کرده و دیگر مردم نیز به خلق ایده‌های جدید تشویق شوند، اما عواقب جهانی این اقدام بسیار نامطلوب است. بر اساس برآوردهای بانک جهانی اگر این مصوبات به صورت مؤثر به اجرا درآیند، کشور‌های در حال توسعه سالانه ۲۰ میلیارد دلار به شرکت‌های غربی بدهکار می‌شوند.