يك انديشكده آمريكايي نوشت: تلاش آمريكا جهت حمايت از "اينترنت آزاد" اين حساسيت را ايجاد مي كند که دولتها اينترنت را محدود و حمايت از مخالفان را به آمريكا نسبت دهند.
به گزارش
گرداب به نقل از فارس، بنياد آمريكاي جديد در مقالهاي نوشت: پيشنهاد مناسبي كه ميتواند اقدامات ديپلماتيك آمريكا را كارآمدتر و گستردهتر سازد فراهم آوردن امكان دسترسي آزاد و بدون سيم به اينترنت براي تمام افرادي است كه در فضاي تحت كنترل آمريكا قرار ميگيرند؛ به خصوص براي مردم ساكن در كشورهايي كه دسترسي اندكي به اينترنت دارند.
در 28 ژانويه، اوباما با اشاره به اختلال در دسترسي مردم مصر به اينترنت گفت: «ارزشهاي بنيادي و مشخصي وجود دارد كه ما آمريكاييها معتقديم اين ارزشها جهاني هستند؛ آزادي بيان، آزادي عقيده، آزادي مردم در استفاده از شبكههاي اجتماعي و ديگر مكانيزمها براي مبادله دغدغهها و نگرانيهاي خود. ارزشمندي اين موارد در جهان عرب كمتر از ارزشمندي آنها در آمريكا نيست. همانطور كه در قيام مردم تونس و مصر ديديم، دسترسي آزاد به اينترنت، به صورت روز افزون به عنوان يكي از حقوق مسلم بشر، پذيرفته شده است.»
بودجه 30 ميليون دلاري آمريكا براي افزايش دسترسي به اينترنت كنگره آمريكا در دسامبر 2010 حدود 30 ميليون دلار در اختيار وزارت امور خارجه اين كشور قرار داد تا آزادي دسترسي به اينترنت را افزايش دهد؛ اين بودجه، كه هنوز هزينه نشده است، به مثابه فرصتي است براي ايجاد يك تأثير سريع و فوري. هيلاري كلينتون، وزير امور خارجه، در سخنان خود پيرامون آزادي اينترنت در سال گذشته مدعي شد كه: «ما بر آنيم تا فضاي اينترنتي ايجاد كنيم كه همه انسانها از طريق آن به صورت برابر به دانش و ايدههاي متنوع دسترسي داشته باشند.»
از نظر وي اينترنت كانون حركتي است كه ميتواند ارزشهاي دموكراسي، حقوق بشر و رشد اقتصادي را ترويج كند، در حالي كه از سوي ديگر با تغييرات نامطلوب جوي مبارزه كرده و آگاهي مردم را از بيماريهاي مسري، بالا ميبرد.
تصور سفارتخانهها "سنگر آمريكايي غير قابل نفوذ" با اين حال سناتور "ريچارد لوگار" اظهار داشت كه سخنرانيهاي كلينتون با اقدامات عملي چنداني پيگيري نشد. همچنان فرصت بسياري براي افزايش آزادي دسترسي به اينترنت وجود دارد و ميتوانيم كار را با متصل ساختن فضاهاي موجود در سفارتخانهها، كنسولها و مراكز آمريكايي در نقاط مختلف آغاز كرده تا از اين طريق تصور اشتباه "سنگر آمريكايي" غير قابل نفوذ را از ميان ببريم.
سفارتخانه هاي آمريكا بيشتر به يك دژ نظامي شباهت داردسفارتخانههاي تصويري را منعكس ميكنند كه حاكي از يك سنگر آمريكايي غير قابل نفوذ است و نه آزادي و گشايش كه اين در واقع تنش حقيقي است كه ميان ديپلماسي و امنيت جريان دارد. براي مثال اگر در ميدان مسعود در قسمت شمالي سفارت آمريكا در كابل قرار بگيريد، چند لايه محافظتي را ميان خود و سفارت ميبينيد؛ افسران مسلح، سيمخاردارهاي فشرده، ديوارهاي سيماني و كيسههاي شني شش فوتي كه زندگي آمريكاييهاي داخل سفارت را از زندگي روزمره پر انرژي جاري در كابل جدا ميكند. اما اين طرز فكر تنها به كشورهايي كه نيروهاي آمريكايي در آن درگير جنگند، خلاصه نميشود. براي مثال در لندن، سفارتي كه در آيندهاي نزديك ساختمان آن تكميل ميشود، خاكريزي آن را احاطه كرده است.
مأموريتهاي ديپلماتيك شبيه به یک كافي نت دنج برخي از مأموريتهاي ديپلماتيك آمريكا به نحوي طراحي شده كه تصويري شبيه به يك كافي نت دنج و راحت را ترويج كنند. بنابر گزارش سفارت آمريكا در مغولستان سالانه بيش از 11 هزار كاربر اينترنتي، از امكانات اينترنتي كه اين كشور در مركز اطلاعات فرهنگي آمريكا فراهم آورده است استفاده ميكنند. كتابخانه آمريكايي كه اين سفارت تأسيس كرده است 40 درگاه ارتباطي وايفاي در اين كتابخانه ايجاد كرده است. اين تلاشها، آغاز مناسب و مطلوبي هستند، اما با چالشهايي نيز مواجهند. استفاده از اين امكانات به واسطه تعطيلي مراكز محدود ميشود به ساعات كاري و مسائل امنيتي كه در مراكز آمريكايي بايد رعايت شود، دشواري بسياري براي كاربران دارد.
زمان اجراي طرح ديپلمات هاي اينرنتي رسيده استبا توجه به 550 مركز آمريكايي، مراكز دو مليتي، پايگاههايي كه نيروهاي آمريكايي نيز در آن حضور دارند، مؤسسات آمريكايي در بيش از 60 كشور ـ علاوه بر سفارتخانهها و كنسولگريها ـ و ديپلماتهاي اينترنتي که از ظرفيت بسيار بالايي برخوردارند، زمان طراحي يك برنامه مناسب و خلاقانه فرا رسيده است. رئيس جمهور اوباما و وزير امور خارجه وي، كلينتون، در حمايت از مفهوم آزادي اينترنت در سراسر جهان، بسيار جدي هستند.
آمريكا مي تواند با استفاده از اينترنت تصوير مناست تري از خود ارائه كندپيشنهاد مناسبي كه ميتواند اقدامات ديپلماتيك آمريكا را كارآمدتر و گستردهتر سازد: فراهم آوردن امكان دسترسي آزاد و بدون سيم به اينترنت براي تمام افرادي كه در فضاي تحت كنترل آمريكا قرار ميگيرند؛ به خصوص براي مردم ساكن در كشورهايي كه دسترسي اندكي به اينترنت دارند. از آنجا كه در 71.3 درصد از مناطق دنيا دسترسي به اينترنت تنها از طريق بيسيم امكان پذير است، فرصت بسيار مناسبي فراهم آمده است تا از اين طريق تصويري مناسب از آمريكا در خارج از مرزها منتشر سازيم.
حمايت آمريكا از "اينترنت آزاد" بهانه فعاليت در حوزه ديپلماسي عمومي مسافرهايي كه از كشورهاي كمتر توسعه يافته بازديد كردهاند به خوبي ميدانند كه كافي نتها چه نقش محوري در زندگي فرهنگي اين كشورها ايفا ميكنند؛ ايجاد امكان دسترسي آزاد به اينترنت فرصتي بسيار مناسب است تا ارزشهاي آمريكايي را در سراسر دنيا منتشر كرد. سفير آمريكايي "فيليپ وروير" كه امور هماهنگي ارتباطات بينالمللي و سياستگذاري سياسي را بر عهده دارد، در مارس سال 2010 اعلام كرد كه تلاش آمريكا در جهت حمايت از اينترنت آزاد ميتواند "بهانه خوبي براي دولتهاي خارجي باشد تا فعاليتهايي را در حوزه ديپلماسي عمومي در پيش گيرند كه ما مخالف آنها هستيم" و از اين طريق پوشش مناسبي را براي كشورهاي غير ليبرال به وجود آورند كه دسترسي به اينترنت را محدود كنند. چگونه ميتوان به شيوه بهتري تلاشهايي را خنثي كرد كه در جهت بد جلوه دادن اقدامات آمريكا به منظور ايجاد دسترسي آزاد به اينترنت صورت ميگيرند و تصويري را به وجود آورد كه نشان دهد ما واقعاً به اين امر معتقديم و ميكوشيم چنين امكاني را فراهم آوريم؟
ما ميتوانيم دسترسي به اينترنت را در فضائي فراتر از فضائي كه نيازمند محافظت ديپلماتيك است فراهم آوريم؛ بيش از 100 يارد در آن سوي ديوارهاي سفارتخانه. دستگاههاي وايفاي با فركانسهاي مجاز در هر منطقه قابليت تطبيق دارند. از طريق اين فركانسها ميتوان پهناي باند مناسبي را به صورت رايگان ايجاد كرد. اين ترتيبات شبكهاي سريع را فراهم ميآورد و ميتواند محتواي تأمين شده آمريكايي را به فواصل بسيار دور از سفارتخانهها، كنسولگريها و ديگر مراكز انتقال دهد. جريان اطلاعاتي كه از طريق شبكه وايفاي آمريكايي منتقل ميشود ميتواند جداي از سيستمهاي داخلي باشد و از اين رو مشكلات امنيتي به وجود نياورد. (مالكين كافي نتها نيز ميتوانند براي دسترسي به اينترنت در محل كسب خود هزينهاي را مشخص سازند و از اين طريق درآمدي كسب كرده و اقتصاد محلي را تقويت كنند.)
بنا به دلايل متعدد قانوني و امنيتي، انجام اين اقدام براي همه هيئتهاي ديپلماتيك در آن سوي مرزها امكان پذير نيست. اما هدفي بلند مدت و بسيار مناسب است كه بايد پيگيري شود. در مونتنگرو تجربهاي بسيار قابل توجه صورت گرفته است؛ در يكي از شهرهاي كوچك اين كشور سفارت آمريكا با عقد قراردادي با يك شركت خدمات اينترنتي پنج مركز اينترنتي براي جمعيت 21000 نفري اين شهر فراهم آورده است. در اين اقدام از پنهاي باند آزاد يا محتواي تهيه شده در سفارت استفاده نميشود، اما دسترسي رايگان و آزاد به اينترنت فراهم آمده است. تصور كنيد كه اگر اين اقدامات را بتوانيم در الجزاير، صنعا و مينسك صورت دهيم، چه نتايج مطلوبي حاصل ميشود.
ايجاد آزادي بيان و دسترسي آزاد به اطلاعاتي ميتواند منجر به تغيير عميق تصوير آمريكا در كشورهايي شود كه چنين فرصتي در آن كشورها فراهم است. چنين اقداماتي ميتواند محدوديتهاي ارتباطاتي را بر طرف ساخته و ارزشهاي آمريكايي را بيش از پيش ترويج كند و تصوير سنگر غير قابل نفوذ آمريكايي را از ميان برد.