ضمن تشريح محدوديت‌هاي خبرنگاران در كشورهاي مدعي دموكراسي؛

نجف‌زاده: من سند زنده فقدان دموكراسي و آزادي در فرانسه هستم

تاریخ انتشار : ۰۶ فروردين ۱۳۹۰

نجف‌زاده گفت: «آنها سعي مي‌كردند كه در ويترين شعار، خود را موجه جلوه دهد، اما امروز در فرانسه يك لابي محدود و يك دولتي بر سر كار است كه طبق نظر سنجي‌ها 70 درصد مردم قبولش ندارند و اين اقدام را نمي‌شود به حساب روابط بيش از 230 ساله مردم ايران و فرانسه گذاشت.»

كامران نجف زاده گفت: «آن فضاي فرانسوي مبتني بر دموكراسي و آزادي كه برخي عوامانه در ذهن‌ها ساخته‌‌اند، حقيقت ندارد و من سند زنده آن هستم.»


به گزارش گرداب به نقل از فارس، كامران نجف‌زاده خبرنگار واحد مركزي خبر بامداد امروز در بدو ورود به تهران در جمع اصحاب رسانه و در توضيح وقايع رخ داده در مورد خودش در فرانسه اظهار داشت: «در طول 18 ماه حضوري كه طبق مجوز فرانسه وارد اين كشور شده بودم، مراحل خيلي سخت و دشواري را طي كرديم و محدوديت‌هاي دولت فرانسه از همان اول آغاز و هر روز بيشتر مي‌شد، آنها حتي كارت خبرنگاري من را به اين راحتي‌ها نمي‌دادند.»

وي افزود: «مثلا از جمله محدوديت‌هايي كه ايجاد كردند، اين بود كه بعد از مدتي به من گفتند شما نمي‌توانيد به كاخ اليزه برويد در حالي كه دو سه ماه اول اين اجازه را داشتم، بعد به من گفتند كه حق نداري به مجلس بروي و بعد گفتند از خاك فرانسه نمي‌توانيد بيرون برويد؛ حتي در كشورهايي كه حوزه شينگن است، نمي‌توانيد تردد كنيد و همين‌طور فضا را تنگ‌تر مي‌كردند.»

نجف‌زاده ادامه داد: «بعد از 18 ماه فعاليت رسانه‌اي من، در جلسه مشترك وزارت كشور و وزارت خارجه فرانسه، به اين جمع‌بندي رسيده بودند كه خبرنگار واحد مركزي خبر در آنجا يك‌سري مواردي را رعايت نكرده و خطوط قرمز را شكسته است و در افكار عمومي فرانسه نفرت ايجاد كرده كه در اين رابطه نامه مكتوبي را به بيرون ارائه دادند.»

اين فعال رسانه افزود: «اين براي من تجربه بسيار خوبي بود و حداقل خودم فهميدم كه فرانسه با وجود اينكه مدعي دموكراسي و جهان آزاد رسانه‌ها است، در عمل چه مقدار به آن اعتقاد داشته و چقدر مي‌تواند به آن پاي‌بند باشد.»

وي تاكيد كرد: «اگر من دوباره به فرانسه برگردم مجددا در مورد موزه لوور فرانسه گزارش تهيه مي‌كنم و مي‌گويم كه اين اشياء عتيقه را چگونه دزديده‌اند؟ مجددا در مورد نيروگاه هسته‌اي اوريدف كه 50 درصد سهام آن متعلق به ايران است، گزارش تهيه مي‌كنم و اين سوال را مطرح مي‌كنم كه سهم ايران كجاست؟!»

نجف‌زاده ادامه داد: «مجددا گزارش تهيه مي‌كنم و ماجراي خون‌هاي آلوده به ويروس ايدز را كه براي اولين بار از فرانسه به ايران وارد شد را مورد بررسي قرار داده و مي‌گويم فرانسوي‌ها هنوز غرامت آن را به ما نداده‌اند؛ اينها سوال‌هايي است كه وظيفه من است كه به عنوان خبرنگار بپرسم.»

وي در ادامه با بيان اينكه من در حالي كه در فرانسه بودم از آقاي احمدي‌نژاد هم سوال‌هايي را پرسيدم و اگر انتقادي هم وجود داشت آن را مطرح كردم، گفت: «آن فضاي فرانسوي مبتني بر دموكراسي و آزادي كه برخي عوامانه در ذهن‌ها ساخته‌ بودند حقيقت ندارد و من سند زنده آن هستم

خبرنگار واحد مركزي خبر خاطرنشان كرد: «نكته جالب آنكه آنها يكي از اتهاماتي كه به من زدند اخلال در نظم عمومي فرانسه بود، لذا من به آن پليس فرانسوي گفتم كه اندازه قد و هيكل من چقدر است كه در نظم عمومي فرانسه اخلال ايجاد كرده باشم كه اين نكته بسيار جالبي است.»

وي ادامه داد: «در اين مدت ده ها خبرنگار فرانسوي وارد ايران شدند و ويزا گرفتند و حتي خبرگزاري فرانسه در تهران كارش را به راحتي انجام مي‌داد، اما با اتهام‌هاي عجيب و غريب كه مرغ پخته از آن خنده‌اش مي‌گيرد به دنبال بهانه‌اي بودند كه اخراج خبرنگار فرانسوي را كه در اغتشاشات شركت كرده بود را تلافي كنند و اين در حالي بود كه از نظر سازماني من در مقابل خبرنگار فرانسوي نبودم.»

نجف‌زاده با تاكيد بر اينكه اين اقدام فرانسه موجب شد بخش عظيمي از افكار عمومي در ايران ضربه بخورد، گفت: «آنها سعي مي‌كردند كه در ويترين شعار، خود را موجه جلوه دهد، اما امروز در فرانسه يك لابي محدود و يك دولتي بر سر كار است كه طبق نظر سنجي‌ها 70 درصد مردم قبولش ندارند و اين اقدام را نمي‌شود به حساب روابط بيش از 230 ساله مردم ايران و فرانسه گذاشت؛ بنابراين اين اقدام غيرقابل قبول از سوي دولت فرانسه يك اشتباه استراتژيك از نگاه ارتباطاتي بود، چرا كه فرانسه مدعي آزادي است.»