واکنش این افراد در برابر جنایات تکان دهنده سربازان آمریکایی علیه مردم افغانستان بار دیگر ادعاهای حقوق بشری آنان را بی اعتبار کرده است.
شیرین عبادی، شادی صدر و دیگر همراهانشان از جمله افرادی هستند که همیشه مورد تایید رسانه‌های وابسته به اپوزیسیون قرار دارند و نظرات آنان علیه ایران به عنوان "اظهارات فعالان حقوق بشر" در این رسانه‌ها منتشر می‌شود، اما واکنش این افراد در برابر جنایات تکان دهنده سربازان آمریکایی علیه مردم افغانستان بار دیگر ادعاهای حقوق بشری آنان را بی اعتبار کرده است.اگرچه این افراد مدعی هستند که تنها به دنبال احیای حقوق بشر در جهان هستند و نسبت به هرگونه موارد خلاف این مساله در جهان، واکنش نشان خواهند داد، اما رویکرد این افراد در قبال جنایات کشورهای غربی در طول جنگ‌های مختلف نظیر افغانستان، عراق و در روزهای اخیر لیبی، نشان از این دارد که این افراد صرفا به عنوان یک فعال تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کنند و دغدغه جدی برای دفاع از حقوق بشر ندارند.
به عنوان مثال، خانم عبادی که داعیه دریافت جایزه صلح نوبل را دارد، در جریان جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه غزه و همچنین حمله نظامیان این رژیم به کاروان آزادی، نه تنها هیچ واکنشی نشان نداد و به سکوت مطلق پرداخت، بلکه چندی بعد از انتخاب رئیس جمهور ایالات متحده به عنوان برنده جایزه صلح نوبل اظهار خشنودی کرد!
اما این افراد درباره مسائل داخلی ایران نظیر آنچه در ماجرای محاکمه "سکینه آشتیانی" روی داد، با حرارت و شدت به فضاسازی روانی درباره آن پرداختند و حکم اعدام را برای زنی که پس از رابطه جنسی نامشروع، شوهرش را به قتل رساند، نشانه نقض حقوق بشر در ایران نامیدند و تبلیغات فراوانی بر روی این مساله ترتیب دادند؛ تا جایی که حتی برخی از نمایندگان پارلمان‌های اروپایی عکس این فرد مفسد را بر روی لباس‌های خود چسباندند.
این رویکرد که فعالان سیاسی از آن به عنوان "استاندارد دوگانه" در برابر مساله حقوق بشر یاد کرده‌اند، در روزهای اخیر و با انتشار تصاویر جنایات سربازان آمریکایی علیه مردم افغانستان مجددا خود را نشان داده است؛ تصاویری که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های خبری جهان و همچنین افکار عمومی داشته است.
درحالی که اکثر نهادهای جهانی حقوق بشر نسبت به انتشار این تصاویر واکنش نشان داده‌اند و آن را سندی دیگر مبنی بر نقض گسترده حقوق بشر از سوی نظامیان این کشور در نقاط مختلف جهان نظیر آنچه در زندان ابوغریب در عراق رخ داد عنوان کردند، مدعیان حقوق بشر در ایران هیچ واکنشی نشان ندادند و حتی از یک محکومیت ساده این جنایات هم خودداری کردند.
شیرین عبادی و دوستانش البته، در برابر جنایات آل سعود و آل خلیه در بحرین هم واکنشی جز سکوت نداشته اند.
اگرچه پیش از این هم فعالان سیاسی تاکید کرده بودند که مساله حقوق بشر تنها یک ابزار رسانه‌ای برای اعمال فشار بر ایران به دلیل ایستادگی در برابر غرب و دفاع از حقوق ملت خود است، اما این مساله بار دیگر این موضوع را تایید کرد و نشان داد که راه‌اندازی سایت‌های متعدد خبری در زمینه دفاع از حقوق بشر به زبان فارسی، تنها برای ایجاد یک جبهه تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی ایران است، نه تلاش واقعی در راستای افزایش توجه به این مساله.