جاسوسی که از اینترنت آمد

 

اینکه همین ماجرای حیرت انگیز به عنوان واقع نمایی از پدیدآورنده تقریباً معروف‌ترین شبکه اجتماعی امروز دنیا، دستمایه فیلمی قرار گرفته و شهرت وی را دو برابر كرده است هم از همان دست شامورتی بازی‌های هالیوود به نظر می‌آید!

گویی از همان زمان که شبکه فیس‌بوک، کارآیی خود را در جریان اغتشاشات بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران نشان داد، در کنار سایر پروژه‌هایی که کانون‌های صهیونی جهت هجمه به انقلاب و نظام ایران طراحی کرده بودند، (مانند پروژه ندا آقاسلطان یا سکینه محمدی یا تجمعات غیرقانونی و شعارهای ساختارشکنانه)، تبلیغ برای این شبکه به اصطلاح اجتماعی نیز در دستور کار هالیوود قرار گرفت و لانسه کردنش در مجامع مختلف سینمایی اعم از انجمن‌های فیلم و جشنواره‌ها و مراسم اهدای جوایز، برنامه‌ریزی شد. از همین رو فیلم "شبکه اجتماعی" تقریباً در میان انتخاب اکثر مجامع منتقدان امریكا و مراسم اهدای جوایز همچون گلدن گلوب، بافتا، سزار و اسکار جایگاه خوبی به‌دست آورد.

داستان بسیار ساده و معمولی فیلم شبکه اجتماعی با برخورد "مارک زوکربرگ" و نامزدش "اریکا آلبرایت" در رستوران و ابراز جدایی اریکا از مارک به دلیل خودخواهی‌هایش آغاز می‌شود که باعث می‌شود تا زوکربرگ جوان به الکل پناه ببرد ولی خیلی زود راه حل دیگری برای انتقام پیدا می‌کند و با کمک نزدیک‌ترین دوستش به نام ادواردو ساورین (مخصوصاً به وسیله الگوریتمی که برای رده‌بندی شطرنج‌بازان به کار می‌گرفت) وب‌سایتی به نام "فیس مش" را طراحی می‌کنند تا دختران دانشکده را درجه‌بندی کرده و اطلاعات شخصی برخی آنها از جمله اریکا را در معرض دید همگان قرار دهند. این ماجرا مارک را به دادگاه کشانده و محرومیت شش ماهه وی را باعث می‌شود، اما زوکر برگ و ساورین با همکاری برخی دیگر از دوستانشان مانند داستین ماسکویتز و همچنین ایده یک دوقلوی دانشگاهی به نام "وینکل ووس" (که با برخی مسئولان دانشگاه هاروارد هم خویشاوند هستند)، شبکه فیس‌بوک را طراحی می‌کنند، با این هدف که این شبکه نه تنها محلی برای قرارهای دوستانه و به اصطلاح دوستیابی باشد بلکه هر آنچه مربوط به زندگی و فعالیت کابرانشان می‌شود را نیز روی فضای وب در اختیار همگان قرار دهد.

فیلم از این پس دچار فراز و نشیب‌های بسیار پیش پا افتاده می‌شود که بارها و بارها در آثار مختلف از این دست و به خصوص فیلم‌های به اصطلاح تین ایجری یا حتی کمدی رمانتیک شاهدش بوده‌ایم؛ از جمله به‌رغم اینکه نخستین سرمایه‌های فیس‌بوک را همان دوست نزدیک مارک زوکر برگ یعنی ساورین تأمین می‌كند اما در میانه راه، یکی از سرمایه‌داران ماجراجو به نام شان‌پارکر به حمایت از فیس‌بوک به میدان می‌آید؛ کسی که خودش نیز وب‌سایتی به نام "نپستر" دارد. از این پس نقش ادواردو ساورین کم‌رنگ‌تر شده تا جایی که رسماً از کار اخراج می‌شود و او هم علیه دوست قدیمی‌اش شکایت می‌کند اما روز به روز و لحظه به لحظه (آنچنان که فیلم نشان می‌دهد) تعداد کاربران فیس‌بوک افزایش می‌یابد و این قضیه عین فیلم‌های انتخاباتی پیش پا افتاده،همواره در نمایی که گویی همه مشغول کار خودشان هستند و ناگهان کسی فریاد می‌زند: بچه‌ها آمار ما به فلان عدد رسید، نمایش داده می‌شود که در پاسخ هم همه شنوندگان آمارهای شگفت‌آور، خوشحالی کرده و هورا می‌کشند و به هوا می‌پرند!

اما ورای همه این تبلیغات و پروپاگاندای سطحی و نخ‌نما شده، اسناد و مدارک افشا شده از منابع غربی حاکی از آن است که واقعیت فیس‌بوک و مارک زوکربرگ، به کلی با آنچه در فیلم "شبکه اجتماعی" نمایش داده می‌شود، متفاوت است. اما پیش از آنکه به این اسناد تکان‌دهنده اشاره کنم، بد نیست به اساس پدید آمدن اینترنت و ماهیت و مقاصد بانیانش نگاهی داشته باشیم.

شبکه اینترنت در سال 1969 با سرمایه‌گذاری و عاملیت پنتاگون (وزارت جنگ ایالات متحده امریكا) ایجاد و سپس به دنیا عرضه شد. هدف، نظارت مجازی بر جهانی بود که امپریالیسم امریكا با طراحی سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی و همچنین پنتاگون، قصد تصرفش را داشته و دارد اما پنهان نگاه داشتن این موضوع و گسترش شبکه‌های اینترنتی در سراسر جهان، منجر شد به اینکه میلیون‌ها نفر از افرادی که کاربر یا USER لقب گرفتند، در دام تارهای عنکبوتی سیستم اطلاعاتی غرب صلیبی - صهیونی قرار گیرند.

براساس قوانینی که دولت امریكا وضع كرده، مدیریت شبکه‌های اینترنتی بایستی تمامی اطلاعاتی را که در شبکه جهانی رد و بدل می‌شود کنترل کرده و از آنها استفاده لازم را به عمل آورد؛ بنابراین دیگر جای تعجب نیست، دولت امریكا که خود را حافظ امنیت جهانی می‌داند، برای حفظ امنیت دو دنیای مجازی و حقیقی، اطلاعات مورد نیازش را با این توجیه از شبکه‌های اینترنتی به‌دست آورد؛ آنچه رسماً، پس از حادثه 11سپتامبر به تصویب دولت بوش رسید.

بوش پدر، اواخر دوره ریاست جمهوری‌اش، اظهارات تعجب‌آوری را خطاب به افکار عمومی بیان کرد: «به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده امریكا، می‌توانم به شما اطمینان خاطر بدهم که عملیات شنود، فاکتور اصلی فرآیند تصمیم‌گیری ما در عرصه بین‌المللی است.»

شنود دائم ارتباطات از راه دور در سراسر جهان (موبایل، فکس، ایمیل و ارتباطات انفورماتیک) و همچنین دریافت و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای، در حوزه وظایف سازمان امنیت ملی امریكا (NSA) است. این آژانس، صدها هزار نفر نیرو در استخدام خود دارد که این افراد در مراکز مختلف در امریكا و ایستگاه‌های شنود مستقر در خارج، به کار مشغولند. قوانین میهن‌پرستانه (Patriot Rules) امریكایی به‌ گونه‌ای است که همه شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی، به آژانس امنیت ملی کشورشان اجازه می‌دهند، داده‌های مشتریان‌شان و همین‌طور ارتباطات اینترنتی‌شان را کنترل کند.

مثلاً وقتی از "فینگر پرینت" لپ‌تاپ برای اولین بار استفاده می‌کنید، اثر انگشت شما در همان مرکز ثبت می‌شود و برای شما پرونده‌ای تشکیل می‌دهند یا برای اولین‌بار که به وب‌کم خیره می‌شوید مردمک چشم شما را اسکن می‌کنند و این اطلاعات به پرونده شما ضمیمه می‌شود!

در واقع هر کاربر شبکه اینترنت، به محض اتصال به این شبکه و با هر کلیک ناخواسته انبوهی از اطلاعات شخصی و غیرشخصی را به گردانندگان آن می‌دهد یا در واقع از وی این اطلاعات را می‌ربایند. کارشناسان کامپیوتر اظهار می‌دارند حتی نصب محیط‌هایی مانند ویندوز، با اتصال به اینترنت تمامی اطلاعات کاربر و عملیات اینترنتی وی را به شرکت عامل یعنی مایکروسافت منتقل می‌سازد و تنها در بعضی از مواقع است که هشداری مبنی بر دزدی اطلاعات دریافت می‌شود.

"میکائیل ران"، از اعضای کنست (پارلمان اسرائیل) به همین مناسبت در یکی از سخنرانی‌های خود در پارلمان از این اقدام مارک زوکربرگ حمایت کرده و گفت: «باید از مارک زوکربرگ تقدیر کرد که با افتخار اعلام می‌کند در مقابل کشتن هر فلسطینی در غزه، صد سکه طلا به سربازان اسرائیل هدیه می‌دهد...» (فیلم مستند این سخنرانی در قسمت سیزدهم مجموعه "راز آرماگدون 4: پروژه اشباح" از شبکه خبر سیما پخش شد).