آنجا كه ابن زياد به آن حضرت گفت: زينب ديدي كه چگونه برادر و پسرانت را كشتيم؛ حضرت زينب (س) پاسخ زيبايي داده و فرمودند: «جز زيبايي چيز ديگري نديدم.»
گرداب- حضرت زينب(س) را بايد نماد و مظهر تمام خوبي هاي عالم و الگويي بي نظير در معنويت، صبر و شكيبايي براي بشريت در تمامي عصرها دانست، زيرا برغم مصائب و سختي‌ها در درياي توفنده ناملايمات، چيزي جز زيبايي نديدند. اين بانوي بزرگوار درجه و مراتب معنويت و شكيبايي را تا بدانجا كسب كرده بود كه در مجلس زورمندان و ستمگران آنچنان عارفانه سخن گفت كه بيانات نغز و پر معنايش همچنان پس از قرن ها و گذر زمان براي آنان كه جوياي حق و حقيقت هستند، نو و تازه است.
بزرگ منشي آن حضرت به قدري بود كه پس از حادثه كربلا، برغم رنج ها و مصيبت ها و داغ از دست دادن برادر و بسياري ديگر از اعضاي خانواده، پرستار امام سجاد(ع) و اسرا شد و شهادت در راه خدا و تحمل مصيبت و سختي را نوعي زيبايي قلمداد مي كرد.
گفت و گوي ابن زياد با حضرت زينب(س) در اين رابطه بسيار شنيدني است؛ آنجا كه ابن زياد به آن حضرت گفت: زينب ديدي كه چگونه برادر و پسرانت را كشتيم؛ حضرت زينب(س) پاسخ زيبايي داده و فرمودند: «جز زيبايي چيز ديگري نديدم.»
حضرت زينب(س) پنجم جمادي الاول سال ششم هجري، پس از صلح حديبيه و دو سال پس از تولد امام حسين(ع) در مدينه متولد شدند.
"عقيله بني‌هاشم"، "عقيله الطالبين"، "عقيله العرب" و "ام المصائب" از مهمترين القاب آن حضرت است و درباره مقام و جايگاه اين بانوي بزرگوار در كتاب‌هاي تاريخي و روايي آمده است: «امام حسين(ع) اسرار امامت را با ايشان در ميان مي‌گذاشتند.»
همچنين در كتاب زينب كبري(س)، درباره زهد و تدبير اين بانوي بزرگوار آمده است: «حضرت زينب(س) در بلاغت، زهد، تدبير و شجاعت مانند مادرشان بودند.»
نيشابوري در "رساله علويه" نيز اينگونه نوشته است: «زينب(س) دختر علي(ع) در فصاحت، بلاغت، زهد و عبادت مانند پدر و مادرش بود.»
عقيله بني‌هاشم، چنان خطبه‌اي در بازار كوفه و شام قرائت كرد كه همه مردم گفتند گويي زبان اميرالمومنين(ع) در دهان اوست و همگي ساكت شدند و نفس‌ها در سينه‌ها حبس شد و زنگ‌هاي شتران ديگر صدا نكرد.
آن حضرت پس از حادثه عاشورا، پيام امام حسين(ع) و شهيدان كربلا را به شهرهاي مختلف كوفه و شام رساندند و به عقيده بسياري از علما اگر حضرت زينب(س) آنگونه شجاعانه عمل نمي كردند همانا خون امام حسين(ع) و يارانش ضايع مي شد و دستگاه تبليغاتي بني اميه اينگونه وانمود مي كرد كه فردي از دستورات حكومتي خروج كرده و كشته شده است.
حضرت زينب(س) با شهامت و قاطعيت خود و با ارائه خطبه هاي كوبنده، پيام حق و حقيقت را به گوش مردم رساند و در زنده كردن جريان كربلا و افشاگري توطئه ها و ستمكاري هاي بني اميه نقش موثري ايفا كردند.
شير زن دشت كربلا سرانجام پس از عمري دفاع از طريق حق ولايت و امامت، 15 رجب سال 63 هجري قمري در سفري كه به همراه همسرش عبدالله بن جعفر به شام رفته بود، وفات يافت و بدن مطهر آن بانوي بزرگوار در همان سرزمين دفن شد.
مزار ملكوتي آن حضرت در دمشق، اينك زيارتگاه عاشقان و ارادتمندان اهل‌بيت عصمت و طهارت(ع) است.
20 فروردين ماه سالروز ولادت حضرت زينب(س) بانوي صبر و بردباري است و اين روز به ياد پرستاري هاي عاشقانه آن بانوي بزرگوار به عنوان "روز پرستار" نامگذاري شده است.
منبع: ایرنا