یک هفته نامه آلمانی نوشت: عربستان اكنون محاصره شده است. دولت سعودي در غرب و در مصر يك متحد مهم به اسم حسني مبارك را از دست داد.
به گزارش گرداب به نقل از کیهان، رژيم عربستان سعودي با كشورهاي دستخوش انقلاب محاصره شده است.
هفته نامه آلماني فرايتاگ در ارزيابي اين تحليل نوشت: در حالي كه سران حكومت سعودي با سرآسيمگي به تحولات منطقه نگاه مي كنند، در داخل نيز شكاف بين حاكميت محافظه كار و واقعيت هاي جامعه ملتهب عربستان شدت مي گيرد. به همين دليل هم حكومت سعودي، اوضاع را نامناسب تلقي مي كند.
اين نشريه در توضيح بيشتر مدعاي خود يادآور شد: عربستان اكنون محاصره شده است. دولت سعودي در غرب و در مصر يك متحد مهم به اسم حسني مبارك را از دست داد. در شمال اردن گرفتار موج اعتراض هاي شديد است كه نشانه اي از كاهش در آن ديده نمي شود. در مرز جنوبي، قيام در يمن و عمان در جريان است. بحرين نيز كه وضعيت ملتهبي دارد و عربستان حتي نيرو فرستاده تا نفوذ بر اميرنشين كوچك را از دست ندهد و مانع از سرايت بيشتر جرقه هاي انقلاب به استان هاي شرقي عربستان شود. زيرا در آنجا بزرگ ترين ذخاير نفت كشور قرار دارد و بيشتر شيعيان نيز آنجا زندگي مي كنند.
فرايتاگ ادامه مي دهد: نگراني از سرايت ناآرامي ها به عربستان سعودي ديگر چندان خالي از وجه نيست. كوتاه زماني بعد از سرنگوني ديكتاتور تونس، مرد 65 ساله ناشناسي در استان جيزان در مرز يمن بعد از اينكه خود را آتش زد جان باخت. درخواست اصلاحات سياسي و آزادي زندانيان سياسي و حقوق بيشتر براي زنان طرفدار بيشتري پيدا مي كند. وقتي 11 مارس به عنوان "روز خشم" اعلام شد، ده ها هزار نفر به اين فراخوان پاسخ مثبت دادند.
هفته نامه آلماني با بيان اينكه جريان هاي اعتراضي عليه رژيم سعودي از سال 1992 آغاز شده، مي نويسد: انقلاب هاي تونس و مصر جرقه و نيرويي تازه به اين اعتراض ها داد. اكنون بحث به رسانه ها كشيده شده است. گرچه دولت سعودي مي كوشد مذهب ها (شيعه و سني) را به جان هم بياندازد و ايران را خطر اعلام كند تا اعتراض را زير سؤال ببرد، ناخشنودي و اعتراض در بين تمام قشرها در عربستان در حال گسترش است.
در عربستان فقط، اقليت شيعه نيست كه مورد تبعيض قرار مي گيرد. همه اقشار و گرايش هاي مذهبي معترضند به ويژه اينكه ميلياردها دلار با سوء مديريت صرفاً خرج خريد اسلحه از كشورهاي غربي و آمريكا مي شود.
نشريه آلماني با اشاره به همكاري سران جريان وهابيت با رژيم سعودي نوشت: آنها فقط مستخدمان دولت سعودي و خاندان پادشاهي هستند به همين دليل هم در سال 1991 و 1990 وقتي نيروهاي آمريكايي از سوي دولت عربستان دعوت به حمله به عراق شدند، سران وهابيت حكم به مباح بودن درخواست كمك از كافران دادند. اكنون كه دولت سعودي خود را در معرض توفان انقلاب مي بيند، تمام امكانات مالي و سياسي و حتي وهابيت را بسيج كرده تا خود را حفظ كند.
هفته نامه آلماني فرايتاگ در ارزيابي اين تحليل نوشت: در حالي كه سران حكومت سعودي با سرآسيمگي به تحولات منطقه نگاه مي كنند، در داخل نيز شكاف بين حاكميت محافظه كار و واقعيت هاي جامعه ملتهب عربستان شدت مي گيرد. به همين دليل هم حكومت سعودي، اوضاع را نامناسب تلقي مي كند.
اين نشريه در توضيح بيشتر مدعاي خود يادآور شد: عربستان اكنون محاصره شده است. دولت سعودي در غرب و در مصر يك متحد مهم به اسم حسني مبارك را از دست داد. در شمال اردن گرفتار موج اعتراض هاي شديد است كه نشانه اي از كاهش در آن ديده نمي شود. در مرز جنوبي، قيام در يمن و عمان در جريان است. بحرين نيز كه وضعيت ملتهبي دارد و عربستان حتي نيرو فرستاده تا نفوذ بر اميرنشين كوچك را از دست ندهد و مانع از سرايت بيشتر جرقه هاي انقلاب به استان هاي شرقي عربستان شود. زيرا در آنجا بزرگ ترين ذخاير نفت كشور قرار دارد و بيشتر شيعيان نيز آنجا زندگي مي كنند.
فرايتاگ ادامه مي دهد: نگراني از سرايت ناآرامي ها به عربستان سعودي ديگر چندان خالي از وجه نيست. كوتاه زماني بعد از سرنگوني ديكتاتور تونس، مرد 65 ساله ناشناسي در استان جيزان در مرز يمن بعد از اينكه خود را آتش زد جان باخت. درخواست اصلاحات سياسي و آزادي زندانيان سياسي و حقوق بيشتر براي زنان طرفدار بيشتري پيدا مي كند. وقتي 11 مارس به عنوان "روز خشم" اعلام شد، ده ها هزار نفر به اين فراخوان پاسخ مثبت دادند.
هفته نامه آلماني با بيان اينكه جريان هاي اعتراضي عليه رژيم سعودي از سال 1992 آغاز شده، مي نويسد: انقلاب هاي تونس و مصر جرقه و نيرويي تازه به اين اعتراض ها داد. اكنون بحث به رسانه ها كشيده شده است. گرچه دولت سعودي مي كوشد مذهب ها (شيعه و سني) را به جان هم بياندازد و ايران را خطر اعلام كند تا اعتراض را زير سؤال ببرد، ناخشنودي و اعتراض در بين تمام قشرها در عربستان در حال گسترش است.
در عربستان فقط، اقليت شيعه نيست كه مورد تبعيض قرار مي گيرد. همه اقشار و گرايش هاي مذهبي معترضند به ويژه اينكه ميلياردها دلار با سوء مديريت صرفاً خرج خريد اسلحه از كشورهاي غربي و آمريكا مي شود.
نشريه آلماني با اشاره به همكاري سران جريان وهابيت با رژيم سعودي نوشت: آنها فقط مستخدمان دولت سعودي و خاندان پادشاهي هستند به همين دليل هم در سال 1991 و 1990 وقتي نيروهاي آمريكايي از سوي دولت عربستان دعوت به حمله به عراق شدند، سران وهابيت حكم به مباح بودن درخواست كمك از كافران دادند. اكنون كه دولت سعودي خود را در معرض توفان انقلاب مي بيند، تمام امكانات مالي و سياسي و حتي وهابيت را بسيج كرده تا خود را حفظ كند.