به گزارش
گرداب، زمانی که تعداد کاربران ارتباطی افزایش می یابد و درخواست مشترکان برای استفاده از خدماتی مثل وای فای، وایمکس، RFID و بلوتوث بالا می رود سیستم IPV4 اتمام یافته و استفاده از IPV6 به عنوان بهترین راه حل با حداکثر ظرفیت در دستور کار قرار می گیرد.
IPV6 سیستم جدید آدرس دهی بر اساس پروتکل اینترنتی است که می تواند تعداد آدرسهای اینترنتی را نسبت به IPV4 تا چندین برابر افزایش دهد. به این معنی که نسخه 4 آدرسهای عددی اینترنتی تنها می توانست حدود 3.4 میلیارد آدرس اینترنتی ایجاد کند اما نسخه 6 این پروتکل می تواند از دو هزار و 128 میلیارد آدرس اینترنتی پشتیبانی کند و بر این اساس IP های بیشتری ایجاد شود.
پایه IPV6 از سال 1994 در دنیا گذاشته شد و در خاورمیانه نیز شرکتهای اینترنتی و مخابراتی از سالهای قبل تلاشهایی را برای به روز رسانی سیستم های آدرس گذاری اینترنتی انجام داده و موفقیت هایی را هم کسب کرده اند.
بر این اساس در ایران نیز آیین نامه ساماندهی آدرسهای عددی اینترنتی – IP Addresses – با توجه به ضرورت مهندسی مجدد و مدیریت بر توزیع آدرسهای عددی اینترنتی، مهاجرت از نسخه چهارIP به نسخه 6 و مدیریت امنیت در شبکه ملی IP در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات تصویب شد.
آدرسهای عددی اینترنتی در ایران با هدف هدایت و نظارت بر خدمات اینترنت و اینترانت و کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت ساماندهی میشود.
در پی تصویب این آییننامه، سازمان فناوری اطلاعات ایران به عنوان مجری این مصوبه باید بانک اطلاعات متمرکزی از تمامی آدرسهای واگذاری IP اعم از خصوصی و عمومی شامل نسخه چهار و 6 ایجاد کند. با این وجود پیش بینی شده که زمینه توسعه بیشتر در حوزه ارتباطات دیتا در سطح کشور و هدایت و نظارت بر این بخش فراهم شود.
منبع:
مهر