دام سازمانهای جاسوسی در اینترنت

جاسوسی اینترنتی موساد و سیا

جاسوسی اینترنتی موساد و سیا
تاریخ انتشار : ۰۲ آذر ۱۳۸۸

برخلاف آنچه گفته مي شود كه اينترنت عامل تبلور آزادي شخصي و دموكراسي فرد در گروه است، در بسياري موارد انسان را به دام سازمان هاي جاسوسي مي اندازد.

گرداب- روزنامه "لوسوار" چاپ بلژيك در روزهاي اخير مطالب عجيب و غريبي درباره استخدام جاسوس به وسیله سازمان هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي و آمريكا از طريق اينترنت منتشر كرد.

بر اساس اين مطالب، افرادي كه استخدام مي شوند نمي دانند كه دست به چه كار خطرناكي مي زنند. آنها براي گذران وقت و حرف زدن با ديگران اينترنت را مي گشايند؛ امري كه در نظر بسيار ساده و پيش پا افتاده است، اما نمي دانند كه اين دستگاه يكي از محورهاي اصلي كسب اطلاعات سيا و موساد است، زيرا اين سازمان ها به راحتي مي توانند از اين طريق رفتارهاي عرب تبارها به ويژه جوانان را كه 70 درصد امت عربي را تشكيل مي دهند، كنترل كرده و زير نظر قرار دهند.

اينترنت با وجود نكات مثبت، جنبه هاي منفي زيادي نيز دارد و برخلاف آنچه گفته مي شود كه اينترنت عامل تبلور آزادي شخصي و دموكراسي فرد در گروه است، در بسياري موارد انسان را به دام سازمان هاي جاسوسي مي اندازد؛ لذا اصطلاح دهكده جهاني اين بار از طريق اينترنت به منصه ظهور رسيده و باعث شده بسياري از افراد در ملتهاي فقير و دچار چالش هاي سياسي، ناخواسته به وطنشان خيانت كنند.

در سال1998 ميلادي "موشه آهارون"، افسر سازمان جاسوسي رژيم صهيونيستي با همتاي آمريكايي خود در مقر سازمان جاسوسي آمريكا (سيا) ديدار كرد. اين ديدار عادي نبود، بلكه طرف آمريكايي در آن كوشيد به اطلاعات لجستيكي از كشورهاي به اصطلاح محور شرارت و كشورهاي مشابه كه معمولاً موساد آن را به آمريكايي ها ارائه مي دهد، دست يابد. اما طرف صهیونیستی در جست وجوي حمايت لجستيكي غيراطلاعاتي بود و براي تأسيس يك دفتر در امور امنيتي عربي نياز به حمايت مادي داشت.

لازم به يادآوري است كه آهارون در ترور شخصيت هاي فلسطيني در تركيه، نايروبي، ساحل عاج، تونس، يوگسلاوي سابق، اسپانيا و ايتاليا دست داشته است.

هدف او ايجاد يك مركز جاسوسي ثابت و متحرك از طريق اينترنت بود. اين امر براي آمريكايي ها عجيب بود، چه اينكه رژیم صهیونیستی براي موفقيت اين طرح نيازمند كمك ماهواره ها و پست الكترونيكي آمريكا بود كه در تمام زمينه ها از چت استفاده مي كند؛ يعني شيوه اي كه بسيار مورد توجه كشورهاي جهان سوم قرار دارد.

در اول مه 2002 ميلادي روزنامه "تايمز" براي اولين بار از وجود يك شبكه جاسوسي براي استخدام مزدور كه روانشناسان زبده در آن اطلاعات مختلف را جمع آوري مي كنند خبر داد.

اين روند شباهت زيادي به فيلم هاي هاليوودي دارد، اما اين بار همه چيز واقعي است، زيرا اين دفتر به طور عملي در سال 2001 ميلادي زير نظر افسران سازمان جاسوسي رژيم اشغالگر قدس و شخص موشه آهارون تشكيل شد. در اين طرح افسران سيا نيز به ياري صهیونیستها شتافتند و همه چيز در راستاي تحقق يك هدف قرارگرفت: "استخدام جاسوسان جوان براي خدمت به اسرائيل بزرگ!"

آنچه در مجله "لومگزين ديسرائيل" در فرانسه منتشر شد، براي بسياري غافلگيركننده بود، زيرا جزئيات پرونده هاي سري را فاش كرد كه از منابع موثق در اسرائیل جمع آوري شده بود؛ امري كه خشم سفير رژيم صهيونيستي در فرانسه عليه اين مجله يهودي را برانگيخت.

"جرالدنيرو" جامعه شناس، متخصص در رفتارهاي بشري در دانشگاه "لوروا"ي بلژيك و استاد روانشناسي دانشگاه "بروونس" فرانسه و مؤلف كتاب "مخاطر اينترنت" در اين باره مي گويد: «اين شبكه در مه 2001 ميلادي كشف شد و عبارت است از مجموعه شبكه هايي كه از سوی روانشناسان اسرائيل اداره مي شود و مأموريت آنها جذب جوانان كشورهاي جهان سوم به ويژه كشورهاي درگير در جنگ اعراب و اسرائيل و كشورهاي آمريكاي جنوبي مانند ونزوئلا و نيكاراگوا است. در اين شيوه سعي بر آن است كه از افراد مخالف با حكومت خود و يا افراد عادي استفاده شود كه گرايش هاي سياسي ندارند، اما قادرند اطلاعات خوبي درباره اماكن و اوضاع ارائه دهند.»

وي افزود: «در حقيقت هر فردي كه براي گذراندن اوقات فراغت و رفع نيازهاي روحي خود قدرت استفاده از اينترنت را دارد جاسوسي ممتاز به شمار مي آيد، زيرا سايت هايي كه مورد توجه جوانان است گستره زيادي براي گفت و گو در اختيار آنها قرار مي دهد.»

نكته بسيار مهم ديگر در زمينه استفاده از اينترنت آن است كه متكلم مي تواند سخنان خود را در خفاي كامل بگويد و از اسم مستعار يا كد استفاده كند، كه اين امر آزادي بيشتري به وي مي بخشد.

از سوي ديگر، سخن گفتن با جنس مخالف و يافتن آن براي گفت و گو امري دلپذير براي بسياري از جوانان است؛ امري كه جاسوسي را براي افسران اطلاعات به ويژه در مناطق حساس دنيا آسان مي سازد. بزرگترين ويژگي كاربران اينترنتي نياز آنها به گفت و گوست. افرادي كه چت مي كنند عمدتاً با مشكل بيكاري، مشكلات فكري و عقده هاي روحي و رواني مواجهند و براي گذران وقت در جست وجوي افراد همفكر يا كساني هستند كه با آنها درد دل كنند.

برخي از اين كاربران بر اين گمانند كه سخن گفتن از مسائل جنسي، شبهه سياسي بودن را از آنها مي زدايد و به اصطلاح باعث مي شود تا كاري به سياست نداشته باشند، در حالي كه نمي دانند گفت و گوي جنسي يكي از خطرناكترين ابزارهاي كشف درون انسان و نقاط ضعف است كه يافتن آن در گفت و گوهاي عادي دشوار است.

دكتر "ماري سيگال" نيز درباره اصطلاح جاسوسي اينترنتي مي گويد: «آمريكايي ها پيش از حمله به عراق كوشيدند تا از طريق اينترنت به درون شخصيت مردم عراق پي برده و به اصطلاح، شمار بيشتري از آنها را جذب كنند. از نظر علمي جمع آوري اطلاعات كار پيچيده اي به شمار نمي رود و بسيار آسان تر از گذشته است.»

در 20سال گذشته جذب مزدور به صورت مستقيم صورت مي گرفت، اما در حال حاضر چنين اشخاصي آماده اند و مي توان به طور غيرمستقيم با افراد به تبادل نظر پرداخت و اسرار و اطلاعاتشان را تخليه كرد.

"ويليام اسميت"، از افسران اطلاعاتي آمريكا كه در دوران جنگ سرد جاسوس بود، در كتاب خود با عنوان "اسرار غيرخصوصي" از استخدام بسيار آسان جوانان بيكار آمريكاي لاتين براي نوشتن گزارش از اوضاع جاري كشورشان سخن گفت.

در فصل ششم كتاب آمده است: يكي از جوانان مخالف نظام كشورش در آمريكاي جنوبي در چت با يك افسر زن در سازمان جاسوسي گفت كه در ميان مردم شايع شده است كه قيمت بنزين و برخي مواد غذايي در روزهاي آينده افزايش خواهد يافت.

افسر اطلاعات پرسيد: اما در دنيا هر روز قيمت ها افزايش مي يابد؟ جوان پاسخ داد: شوخي مي كني. اين بار مردم قيام مي كنند و عليه نظام دست به انقلاب مي زنند.

اين اطلاعات ساده ولي مهم نشان داد كه قيمت ها بالا نخواهد رفت، بلكه طرف هاي خارجي آن را افزايش خواهند داد تا مردم دست به شورش زده و همه جا را ناامني و هرج و مرج فراگيرد.

همين شيوه نيز در گرجستان و ساير جمهوري هاي شوروي سابق كه اخيراً دچار انقلاب هاي رنگي شدند، پياده شد.

اينترنت فقط پنجره اي رو به جهان نيست، بلكه ابزاري خطرناك براي ورود به خصوصيات شخصيتي ديگران و استفاده از اين افراد براي اهداف جاسوسي نظامي نيز هست. سن افرادي كه از اينترنت استفاده مي كنند معمولاً بين 6 تا 30سال است؛ لذا بايد به يك نكته بسيار مهم توجه داشت. اينترنت عاملي است كه باعث مي شود فرد بدون آنكه صندلي اش را ترك كند واشنگتن و دهلي نو را با هم ببيند. اين يك دستاورد بسيار بزرگ علمي و تكنولوژيك است، اما نتايج منفي نيز دارد زيرا سوءاستفاده از اين شبكه عريض و طويل منجر به آن مي شود كه اينترنت خود به عاملي براي ايجاد خلا تبديل شده و فرد پيوسته براي گفت و گو از طريق آن احساس نياز كند، بدون آنكه بداند چرا بايد از طريق اين وسيله سخن بگويد.

در اين ميان دكتر "جرالدنيرو" معتقد است: از ما مي خواهند كه درباره اوضاع جاري در كشورهاي مختلف سخن بگوييم؛ امري كه نمي توانيم به هيچ عنوان آن را از وضعيت شخصي افراد جدا كنيم. افرادي كه احساس يأس و نااميدي كرده و خود را تحت فشار مي بينند؛ لذا اين افراد بهترين راه را گفت و گوي پنهاني مي دانند تا اندكي از فشارهاي خود را تخليه سازد.

چت و آشنايي از طريق آن عبارت است از زمينه اي كه براي فرد هموار مي شود تا براي اولين بار بتواند حرف بزند و گوش كند؛ لذا جزئي ترين اطلاعات نيز مهم است و بايد تمام اطلاعات از طريق بازي با روحيه فرد جمع آوري شود. بدين سبب "دان شاتسكي" روزنامه نگار و افسر سازمان جاسوسي رژيم صهيونيستي بر استفاده از جوانان تاکید کرده و بیان می کند که باید جنس مخالف به ويژه جنس لطيف را بشناسد؛ لذا در جاسوسي اينترنتي از افسران زن استفاده مي شود.
 
روزنامه "لوموند" چاپ فرانسه، در 27مه (ارديبهشت) 2002 ميلادي مقاله اي درباره جنگ اينترنتي منتشر كرد كه از 20سال قبل آغاز شد و از زمان حوادث 11سپتامبر 2001 گسترش يافت، به گونه اي كه جنگ اطلاعاتي به جنگ ويرانگري تبديل شد كه هدف اصلي آن قبضه كردن بازار اينترنت است، بدين سبب 58 درصد از سايت هاي اينترنتي از سوي سازمان هاي متحد آمريكا، رژيم صهيونيستي، انگليس، آلمان، فرانسه و ايتاليا مورد استفاده قرار مي گيرد.

هدف اين سايت ها آن نيست كه جوانان دنيا را كشف كرده و يا فاصله ميان كشورهاي جهان كوتاه شود، بلكه هدف، جنگي تازه عليه كشورهاي جهان سوم به ويژه كشورهاي عربي و اسلامي است كه جنگ عليه تروريسم ناميده مي شود.

با كمال تأسف در حال حاضر در رسانه هاي گروهي غرب اينگونه تبليغ مي شود كه تروريسم ناشي از آن است كه فقرا چشم ديدن پيشرفت و توسعه غرب و نظام سرمايه داري آن را ندارند، بدين سبب ديدگاه اين رسانه ها به كشورهاي جنوب به ويژه از دهه70 قرن بيستم به بعد، پيوسته ديدگاهي تهاجمي بوده است.

مجله "لاترببيون" چاپ فرانسه، در اين باره نوشت: "آدون وردان" كه پايگاه اينترنتي خود را "جوانان آزاد" نامگذاري كرده است، در سال 2003 ميلادي موفق به جذب بيش از 10 ميليون نفر شد. در اين سايت ميليون ها جوان خشم و نارضايتي خود را از دولت هاي خود ابراز كردند. همچنين، برخي افسران نيز كه گمان مي كردند با برملا كردن اسرار نظامي بي نهايت مهم و خطرناك كاري انساني براي رهايي ملت خود از به اصطلاح چنگال رژيمشان انجام مي دهند، نيز در همين دام افتادند.

لازم به يادآوري است كه رژيم صهيونيستي در دهه هاي 60 و 70 قرن گذشته ميليون ها دلار براي آموزش مزدور هزينه كرد؛ امري كه اينك به شكل جاسوسي اينترنتي درآمده است. افرادي كه وارد چنين شبكه هايي مي شوند، نمي دانند كه اسرار كشورشان را فروخته و خيانت مي كنند و قرباني گفت و گويي ناپاك شده و مي شوند.

متأسفانه در حال حاضر جلوگيري از بلاي چت بسيار دشوار و غيرممكن است، آن هم در جهاني كه ميليون ها جوان در جست و جوي جنس مخالف و گفت و گوي عاشقانه با او هستند و مي خواهند عقده هاي روحي و رواني خود را تخليه كنند، اما بايد توجه داشت كه فقط جوانان در معرض خطر قرار ندارند، بلكه تمام اقشار ديگر مانند پزشك، مهندس و كارمندان و نظاميان نيز هر لحظه ممكن است در چنين دامي بيافتند.

منبع: باشگاه اندیشه