به گزارش گرداب به نقل از فارس، يكي از پزشكان پاكستاني با اشاره به اينكه مردم زيادي از مناطق قبايلي در نتيجه حملات هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكا كشته شدهاند، اظهار داشت: «از آنجا كه موشكهايي كه از اين هواپيماها شليك ميشوند حاوي مواد شيميايي خطرناكي هستند، بسياري از زخميهاي اين حملات را نه ميتوان زنده ناميد و نه ميتوان مرده خطاب كرد زيرا به دليل مواد شيميايي كشندهاي كه در موشكها به كار رفته، اين افراد به بيماريهاي پيچيدهاي مبتلا شدهاند.»
بر اساس اظهارات اين پزشك، بسياري از زخميهاي حملات هواپيماهاي بدون سرنشين در "موسسه علوم پزشكي پاكستان" (PIMS) كه بزرگترين مركز درماني در پايتخت اين كشور است بستري ميشون،د اما بخش بزرگي از آنها بدون اين كه بهبودي كامل پيدا كنند، به خانه خود بازميگردند.
دكتر "جمال"، مدير اجرايي موسسه علوم پزشكي پاكستان در مورد بيماريهاي خاص اين زخميها گفت: «از تعداد دقيق اين نوع بيماران كه به اين مركز منتقل شدهاند، اطلاعي ندارم، همچنين به طور دقيق نميدانم چند نفر از آنها كاملا بهبود يافتهاند اما واضح است كه اين افراد به دليل مواد شيميايي به كار برده شده در موشكها به چنين بيماريهايي مبتلا شدهاند.»
يك تن ديگر از پزشكان يكي از بيمارستانهاي بزرگ پيشاور گفت: «اطلاعات كاملي از بيماراني كه پس از حملات هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكا به بيمارستانهاي دولتي در شهرهاي مختلف خيبرپختونخواه آورده ميشوند، جمعآوري نميشود.»
وي اضافهكرد: «بيشتر زخميهاي اين حملات به بيمارستانهاي شهرهاي پيشاور، "مردان" و "كوهات" منتقل ميشوند.»
يكي از پزشكان ارشد بيمارستان "ليدي ريدينگ " (Lady Reading Hospital) كه بزرگترين بيمارستان پيشاور است نیز گفت: «بيماراني كه به طور مستقيم هدف موشكهاي اين حملات قرار ميگيرند، در وضعيت بدي به سر ميبرند زيرا، بخارها و مواد منفجرهاي كه در بدن آنها نفوذ كرده، به شدت سمي بوده و در مرحله بعد، براي آنها بسيار دردناك و كشنده خواهد بود و نشانههاي بهبودي در اين زخميها بسيار اندك است.»
وي در ادامه افزود كه افرادي كه به طور مستقيم به وسیله گلوله زخمي نشده بلكه بر اثر ضربه سنگ و يا هر چيز ديگري كه با انفجار به آنها برخورد كرده، زخمي شدهاند، به سرعت بهبود مييابند زيرا مواد شيميايي سمي به طور مستقيم در بدن آنها نفوذ نكرده است.»
يكي از زخميهاي 19 ساله به نام "داورخان" كه در بيمارستان پيشاور تحت درمان است، گفت كه حدود 3 ماه پيش بر اثر يكي از حملات موشكي در منطقه "وانا" در وزيرستان زخمي شده است ولي زخمهايش همچنان تازه است.
داور ميگويد: «من درد زيادي را متحمل ميشوم و گاهي از زخمهاي من مايعي خارج ميشود. براي درمان به بيمارستانهاي مختلفي مراجعه كردهام ولي همچنان مشغول مبارزه با رخمهايم هستم. »