گرداب- از وقتی وبلاگ ابداع شد تا امروز نقش بزرگی را در زندگی بشر بازی کرده است. حقیقتاً وبلاگ در شکلگیری فکری، فرهنگی و اجتماعی نسل نو نقش بسیار تعیین کنندهای داشته است.
وبلاگها به عنوان سبزینههای اینترنت که ابزاری برای تولید محتوای شخصی هستند، توانستهاند فکر میلیونها انسان را تبدیل به محتوا کنند که همه این تفکرات تا قبل از آن از بین میرفتند و تعداد اندکی میتوانستند در قالب رسانههای ارتباط جمعی مثل مطبوعات و... اجازه ظهور و بروز پیدا کنند.
نسل جدید فناوری رسانه که همانا شبکههای اجتماعی است با تکیه بر فناوری وب2 ظهور کرد و موج عظیم آن عرصه وبلاگ و وبلاگنویسی را درنوردید. بخشی از نیازهای ارتباطی کاربران آنلاین که قبلاً از سوی وبلاگ پاسخ داده میشد، اکنون در شبکههای اجتماعی ارضا میشود.
افراد در شبکههای اجتماعی از خواب بیدار میشوند، زندگی میکنند، دوست میشوند، دعوا میکنند، عصبانی میشوند، خوشحال میشوند و همزمان غذا میخورند و همانطور به خواب میروند! و این یعنی مرگ!!
با این حال با چرخی در شبکههای اجتماعی میتوان مشاهده کرد که هر ارتباطی از یک محتوا شروع میشود و محتواها را انسانها یا سازمانهای زحمتکش تولید میکنند. سازمانها که بحثشان روشن است و افراد همچنان در وبلاگهایشان مینویسند. این وبلاگنویسان هستند که خوراک شبکههای اجتماعی را جور میکنند و الا در شبکههای اجتماعی چیز بیشتری یافت نمیشود، بلکه نوعی فضای تخدیر حاکم است.
بنابراین وبلاگها همچنان پیشران فضای مجازی محسوب میشوند و تنبلهایی مثل من هستند که نمیخواهند این نقش مهم را مانند گذشته ایفا کنند و دوست دارند در شبکههای اجتماعی بیشتر مصرف کننده باشند تا یک عنصر مفید و محقق. بله
تولید محتوا سخت است، ولی نویسندهها هستند که کار را پیش میبرند و بقیه آن را تکرار میکنند!
اکنون افراد زیادی هستند که فهرست عضویتشان در شبکههای اجتماعی شامل بیش از ده شبکه است (!) ولی من کسانی را ترجیح میدهم که عمرشان را صرف تولید محتوای مفید میکنند، ولو آن که ماهی یک پست خوب باشد، چرا که همخوان کردن مطالب دیگران یک کار درجه 2 است.
بزمانه