گرداب- از زمانی که در دهه 80 میلادی اینترنت از سوی ارتش آمریکا برای انجام فعالیت های داخلی ایجاد شد کمتر از 3 دهه نمی گذرد. در همین مدت کوتاه اینترنت به سرعت گسترش یافت و آن قدر رشد و اهمیت پیدا کرد که امروزه به یکی از معیار های اصلی برای توسعه یافتگی کشورهای جهان تبدیل شده است. میزان دسترسی جمعیت یک کشور و میزان سرعت اینترنت برای رتبه بندی جهانی پیشرفته بودن یک کشور از اهمیت قابل توجه برخوردار است.
فضای مجازی با همه ویژگی های مثبتی که برای نسل بشر داشته است امروزه در حال تبدیل شدن به بزرگترین دشمن کشورها و زندگی خصوصی افرد جامعه بشری است. دیگر هیچ جای امنی برای حریم خصوصی با وجود فضای مجازی وجود ندارد درحالی که شما فکر می کنید در خانه خود هستید و احساس امنیت می کنید به راحتی هکرها می توانند با روشن کردن کامپیوترتان، شما را آن ببینند بدون اینکه شما متوجه شوید.
با گسترش شبکه اینترنت و باز شدن بسیاری از اطلاعات به روی افراد در عصر اطلاعات که میزان سواد فرد بر اساس داشتن دانش سنجیده می شود یک فرصت و یک تهدید ایجاد می شود اگر افراد از این محیط، دانش کافی نداشته باشند وارد دنیای بسیار پر خطری می شوند که از میدان جنگ خطرناکتر است. زیرا در فضای مجازی شما به هیچ شکلی نمی توانید به یک شناخت 100 درصدی از افرادی که در این محیط هستند دست یابید و همین یک خطر بسیار بزرگ است. هر کسی می تواند یک جاسوس یا یک هکر باشد و با داشتن آگاهی نسبت به حفره های امنیتی موجود در نرم افزارها به راحتی وارد حریم خصوصی شما شده و اطلاعات موجود بر روی رایانه شما را به سرقت ببرد.
اینترنت به بهترین مکان برای سازمان های اطلاعاتی و جاسوسی و افراد سودجو به منظور به دست آوردن اطلاعات تبدیل شده است.
سازمان های اطلاعاتی تمام کشورها با کنترل و رصد فضای مجازی به صورت پنهان اقدام به جمع آوری اطلاعات به صورت گسترده و خام می کنند و از طریق تجزیه و تحلیل این اطلاعات به سری ترین برنامه های کشورهای دست می یابند.
برای مثال از روی بارنامه های یک کالای خاص که از سوی افراد یک کشور خریداری شده باشد می توانند به این نتیجه برسند آن کشور در حال کار بر روی چه فعالیتی هستند یا اینکه برنامه مورد نظر، تا چه میزان پیشرفت داشته است و دیگر نیاز به نفوذ و دخالت مستقیم برای جاسوسی به شکل سنتی نیست. این عمل هزینه و خطر کشف شبکه های جاسوسی و لو رفتن افراد را از سوی سرویس های ضد جاسوسی کشور هدف به حداقل می رساند.
برای نمونه در شبکه های اجتماعی یک فرد که در یک کارخانه کار می کند چند عکس معمولی از محیط کار خود می گیرد و در فضای مجازی قرار می دهد. بدون اینکه بداند امکان دارد همین چند عکس معمولی از سوی سرویس های جاسوسی بیگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و اطلاعات بسیار حساسی را منتقل کند و بدون اینکه بداند برای کشور دیگر جاسوسی می کند و در حال خیانت به منافع ملی کشور خود است.
سازمان های جاسوسی با شنود مکالمات در اتاق های گفتگو و چت روم ها با استفاده از کلید واژ های خاصی که از قبل برای هر کشور طراحی کرده اند به جمع آوری اطلاعات و شناسایی افراد خاص در کشور مورد نظر اقدام می کنند.برای مثال سازمان جاسوسی آمریکا سیا برای کشور جمهوری اسلامی ایران از کلید واژه های مانند بسیج، سپاه، برنامه موشکی، سازمان انرژی اتمی، محرمانه، تحریم، رهبری و... استفاده می کند و هر گاه شخصی درباره این کلمات در هر جای دنیا در محیط مجازی صحبت کند یا مطلبی بنویسد در همان زمان یک نسخه به صورت آنلاین برای بخش ایران در سازمان سیا ارسال می شود تا موضوع در همان وقت مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
در اینجا باید به این نکته اشاره کنیم که بزرگترین بخش سازمان اطلاعاتی آمریکا سیا بخش امور ایران است؛ بعد از فروپاشی شوروی بیشترین افراد سازمان سیا بر روی ایران متمرکز شده اند. به طوری که اطلاعات به بیرون درز کرده، نشان می دهد که بیش از نیمی از هزینه و افراد سازمان سیا روی ایران و برنامه های نیروهای مسلح ایران کار می کنند و این نشان می دهد آمریکا بزرگ ترین تهدید خود را همین جوانان انقلابی ایران اسلامی می داند که بعد از انقلاب در مقابل این کشور تمام قد ایستاده اند.
سازمان سیا در طول 10 سال یعنی از حوادث تیر 78 تا خرداد 88 بیشترین سرمایه گذاری خود را در فضای مجازی انجام داده است. بعضی از آمارها هزینه بیش از 10 میلیارد دلار را نشان می دهد. این هزینه ها از تشکیل سایت های حقوق بشری تا سایت های شبکه ای گلدکوئست یا فساد اخلاقی را شامل می شود. همچنین شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک که بیشترین تاثیر و بهره برداری از آن را در حوادث بعد از انتخابات 88 شاهد بودیم که چگونه نیروهای امنیتی و اطلاعاتی بیگانه در ایجاد آشوب از این محیط مجازی استفاده کردند و از طریق پشتیبانی فنی از این سایت ها به صورت 24 ساعته در طول 8 ماه سعی کردند آتش فتنه را روشن نگاه دارند؛ به طوری که مقامات سیا گفتند فقط در طول مدت فتنه بیش از 7 میلیارد دلار از سوی این سرویس جاسوسی برای فضای مجازی هزینه شده است.
سازمان سیا از طریق بعضی صرافی ها مبالغی را برای این مزدوران داخلی ارسال می کرد، اما بعد از اینکه ضربات سختی از نیروهای اطلاعاتی ایران اسلامی در کشف شبکه های مالی و پشتیبانی از مزدوران داخلی، خورد روش خود را تغییر داد و از طریق ایجاد شبکه های امن در محیط اینترنت موقعیت جغرافیایی مکان را به صورت رمز برای نیروهای خود ارسال می کرد تا این افراد بدون اینکه نیاز به مراجعه مستقیم به نیروهای پشتیبانی هزینه، وسائل مورد نیاز خود را از مکان مورد نظر که قبلا آماده شده بود بردارند و با سلولی کردن شبکه جاسوسی امکان لو رفتن تمام شبکه را کاهش دهند.
ولی با اشراف کامل نیروهای گمنام امام عصرعجل الله تعالی فرجه شریف در فضای مجازی تمامی حرکات این شبکه های جاسوسی تحت کنترل و رصد شبانه روزی است و این تیم ها سرویس های بیگانه یکی پس از دیگری شناسایی و منهدم می شوند.
با این وجود فضای مجازی دارای حفره های امنیتی فراوانی است که هکرها با استفاده از آن به راحتی می توانند به اطلاعات خصوصی افراد دست یابند و با تهدید به انتشار این اطلاعات از افراد اقدام به اخاذی کنند و یا این اطلاعات را به سازمانها و شرکت های امنیتی بفروشند.
منبع: 598