نااميدي حاميان جنگ با ايران از دولت آمريكا

گاهي اوقات حتي اگر ايده هاي احمقانه هم به اندازه كافي در محافل معتبر تكرار شوند، ممكن است به شكل قابل احترام جلوه داده شوند. اين همان اتفاقي است كه بر سر ايده شروع جنگ با ايران رخ داد؛ همان جنگي كه با نام "تعليق برنامه هاي هسته اي ايران" قرار بود آغاز شود. اين ايده با شعار "بدتر از جنگ با ايران، دسترسي ايران به سلاح هسته‌اي است" همراه بود، وليكن طرفداران اين شعار غافل از اين حقيقت بودند كه چگونه محرك هاي پيش روي رهبران ايران مي تواند تصميمات آنها را تحت تاثير خود قرار دهد، و چگونه دستيابي ايران به تسليحات هسته اي بر رفتار سياسي رهبران اين كشور تاثير مي گذارد و يا چه نوع حمله نظامي صورت مي‌گيرد و آنها به تمام پيامدهاي جنگ با ايران بي توجه بودند. اين حماقت به شكل كاملي در كميسيون امور خارجه مجلس در سخنان "جان بولتون" به نمايش در آمد.

 

"بولتون" در شهادت خود در كميسيون مجلس، ايده هرگونه بازدارندگي متقابل با ايران را رد كرد، زيرا او اظهار داشت كه عمل بازدارندگي تنها در رابطه با ملحدان كاربردي است. او افزود: نفوذ و بازدارندگي در رابطه با اتحاد جماهير شوروي كارآمد بود زيرا كميته سياسي حزب كمونيست به مسائلي چون زندگي در جهان آخرت اعتقادي نداشت. اما ايران حكومت خدامحوري دارد كه براي زندگي در جهان آخرت ارزش بيشتري نسبت به زندگي در دنيا قائل هستند.» "بولتون" هيچ گونه اشاره اي براي اينكه اين حكومت خدامحور در ايران نتيجه عملكرد رهبران ايران است، نكرد. او همچنين تلويحات استدلال خود را در مورد بازدارندگي آمريكا در رابطه با اديان ديگر كه جهان آخرتي را براي خود تصور مي كنند مورد بحث قرار نداد. (نه تنها مراقب مسيحيان باشيد، بلكه بوداييان را كه در صدد رسيدن به خشنودي مطلق هستند تحت نظر بگيريد.)

 

بولتون اجازه نداد تا موضوعاتي كه در استدلال هايش حقايق تلخ به نظر مي رسند مانعي بر سر راه شعار قرار بگيرند. بولتون مي گويد: «به عنوان مثال اين احتمال وجود دارد كه ما در "غرب" در مورد ابعاد كلي برنامه هسته اي ايران اطلاعاتي نداريم. اين دليل مهمي است براي اين كه هوشيار باشيم.» او هرگز در مورد اينكه آيا مي توان با حمله نظامي تاسيسات هسته اي ايران را كشف و نابود كرد سخني به ميان نياورده است.

 

بنابراين، هر نيروي اتمي ايران در مقايسه با زرادخانه اتمي آمريكا و اسرائيل (كه بولتون در مورد آن هيچ گاه حرفي نزد) بسيار كوچك است. بولتون مي گويد: «همين كوچكي مهم ترين دليل براي نگراني است زيرا اين بدين معناست كه سلاح هاي اتمي توليدشده نظامي نخواهند بود بلكه سلاح هاي تروريستي هستند و اين تهديدي براي افراد غير نظامي بي گناه محسوب مي شود، نه براي نظاميان. پس ما بايد دغدغه كمتري مي داشتيم اگر نيروي اتمي بزرگتري در ايران به وجود مي آمد؟»

 

نتيجه گيري سخنراني "بولتون" همانند نتيجه گيري شعارها به پايان رسيد. استنتاج اين طور شد كه چون ديپلماسي با شكست مواجه شده است، تنها گزينه واقع گرايانه ديگر "استفاده از نيروهاي نظامي پيشگيري كننده است." همچنين طبق روال معمول، او در مورد راه هايي كه در آن اين ديپلماسي هنوز امتحان نشده است، هيچ سخني به ميان نياورد. مطلب درست و اطمينان بخشي كه "بولتون" اشاره كرد اين بود كه احتمال ملحق شدن اوباما به اين گروه خشمگين و شروع جنگ با ايران بسيار پايين است. پس در حال حاضر بولتون به اسرائيل (وفادارترين متحد آمريكا در منطقه) براي انجام اين مهم چشم دوخته است. او پيش بيني مي كند كه تنها واكنش ايران در پاسخ به حمله، از بند باز كردن "حماس" و "حزب الله" براي حمله به اسرائيل است. او دليلي براي اثبات اين باور كه ايران پس از شكست از "وفادارترين متحد آمريكا" متوقف خواهد شد، ارائه نمي دهد.

 

شنيدن سخنان بولتون وحشت آور است و وحشت آورتر از آن وجود مستمعين پذيرا براي چنين مهمل گويي هايي است. متاسفانه افراد زياد ديگري هم اين حس غضب را نسبت به ايران دارند از قبيل رئيس كميسيون امور خارجه مجلس "راس لهتين" كه با شنيدن اظهارات بولتون گفت: «من عاشق جان بولتون هستم.»