شرط انقلابی ماندن از نظر رحیم پور ازغدی

تاریخ انتشار : ۰۶ مرداد ۱۳۹۰

عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي گفت که اساسي‌ترين عنصر انقلابي بودن و انقلابي ماندن، حضور، نظارت، نقد اجتماعي و به تعبير ديني، امر به معروف و نهي از منكر است.

به گزارش گرداب به نقل از فارس، حسن رحيم‌پور دیروز در حاشيه اختتاميه دور چهارم چهارمين همايش آموزشي فرهنگي انديشه‌هاي آسماني در جمع خبرنگاران اظهار داشت: «مسجد نقش مهمي در تفكر افراد دارد، اما متاسفانه از اين ظرفيت عظيم به درستي استفاده نمي‌شود و بعضي از مساجد، به محل انجام كارهاي تشريفاتي و كليشه‌اي تبديل شده‌است.»

وي ادامه داد: «مسجد قبرستان يا يك ساختمان نيست. مسجد روح جامعه و روح محله است و زنده، پويا و اخلاقي بودن هر محله‌اي نشئت گرفته از وجود مسجدي فعال در آن محله است.»

عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي اظهار داشت: «بهترين، معقول ترين، موفق ترين و كارآمدترين شيوه براي انقلابي ماندن و اجتماعي ماندن، امر به معروف ونهي از منكر است.»
وي تصريح كرد: «اساسي‌ترين عنصر انقلابي بودن و انقلابي ماندن، حضور، نظارت، نقد اجتماعي و به تعبير ديني، امر به معروف و نهي از منكر است.»

اين استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: «امر به معروف و نهي از منكر به معني تلاش براي انقلابي و ارزشی نگاه داشتن جامعه است.»

وي بيان داشت: «امر به معروف و نهي از منكر به معني اجتماعي بودن، خود را مسئول همه امت دانستن و دغدغه رشد تمام امت را داشتن است.»

عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي اظهار داشت: «انقلابي بودن در درجه اول يك عنصر معرفتي و ايماني است و داراي لوازمي به لحاظ اعتقادي، فكري و اخلاقي است.»

وي افزود: «انقلابي بودن يعني التزام عملي و نظري به ارزش‌هاي انقلابي در هر مكان و به هر شيوه‌اي كه اقتضا مي‌كند.»

عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي تاكيد كرد: «انقلابي بودن گرچه آسان نيست، اما نسبت به انقلابي ماندن راحت‌تر است.»

وي با اشاره به اينكه افرادي در طول تاريخ جزء انقلابيون بوده اند، اما بعد، ارزش‌هاي انقلاب را رها كرده و به سراغ منافع خود رفتند، افزود: «در كشور ما نيز افرادي وجود دارند كه در زمان جنگ تحميلي و انقلاب اسلامي فداكاري‌هاي بسياري از خود نشان دادند، اما بعد به همه چيز پشت پا زدند.»

عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي تصريح كرد: «شايد تنها ديني كه معبد آن فقط محدود به راز و نياز با خداوند نيست و محفل اخلاق، تعليم وتربيت، عاطفه، روابط دوستانه بين مومنين و مركز بصيرت سياسي و محل انفاق، ايثار و كانوني براي حل مشكلات اساسي افراد است، اسلام باشد.»