Gerdab.IR | گرداب

به گزارش گرداب، بنیاد هریتیج در واکنش به راه اندازی شبكه ملي اينترنت یا "اینترنت پاک" که گفته می شود  در شهریور ماه، فاز صفر آن اجرایی می‌شود، نوشت: در صورتی که برنامه های تهران طبق چیزی که اعلام شده پیش برود، از آخر ماه آگوست، فعالیت آنلاین ایرانیان تنها به ارتباط با یکدیگر و آن‌هم زیر نظر سانسور دولتی اینترنت محدود خواهد شد. از دید تهران، "اینترنت ملی"  یا "اینترنت پاک" تلاش برای دستیابی به یک سطح جدید از کنترل محسوب می شود.

هریتیج ادامه می دهد: همچنین برنامه ای برای تولید یک موتور جستجوی ملی ایرانی با نام "یا حق"  وجود دارد که قرار است در اوایل سال 2012 راه اندازی شود.

واضح است که این واکنش و اظهار ناراحتی بنیاد امریکایی هریتیج با کاهش دسترسی کاربران ایرانی به اینترنت نسبتی ندارد و تنها ناشی از کاهش و یا عدم  دسترسی  امریکا به "اطلاعات" کاربران ایرانی و "کاربران ایرانی" است.

نویسنده بنیاد هریتیج بدون اشاره به تلاش وزارت خارجه امریکا در حمايت از "جنبش سبز" در زمان انتخابات و آشوب های بعد از آن می نویسد: امروزه یک سوم جمعیت 75 میلیون نفری ایران از اینترنت استفاده می کنند. ایران مخصوصا در زمینه شعر و وبلاگ نویسی یکی از جوامع فعال و پر رونق در اینترنت محسوب می شود.

و در ادامه ادعا می کند: در سال 2001 سرکوب آزادی بیان در اینترنت شروع شد، تا حدی که فعالیت های اینترنتی به عنوان یک تهدید سیاسی تلقی شد. پس از انتخابات ریاست جمهوری در ژوئن 2009، سانسور اینترنت در ایران با تشکیل ارتش سایبری بالا گرفت.

نویسنده هریتیج در پایان می‌نویسد: از منظر نسل وبلاگ نویسان رو به رشد ایران، خبرنگاران شهروند و فعالان وب، راه اندازی اینترانت ایران، یک ضربه شدید و یک چالش فناورانه خواهد بود. تلاش برای کنترل روند فناوری در کشورهایی مانند ایران، چین و کوبا یک تلاش مستمر و افراطی است و مانند دیگر تلاش ها برای کنترل فناوری های گسترش آزادی - از متون چاپی تا ماشین های فکس، گیرنده های ماهواره ای و تلفن های همراه - این نزاع نیز در نهایت به نفع کسانی که به دنبال آزادی [!] هستند تمام خواهد شد. ما از آنها آنچنان که شایسته است پشتیبانی و حمایت خواهیم کرد.

در حالی نویسنده هریتیج از تلاش های خود برای تحقق آزادی سخن می‌گوید که هیلاری کلینتون پیش از این اعلام کرده بود، آزادی اینترنت برای نوآوری در دیپلماسی‌ای که آمریکا خواهان آن است، یک پیش نیاز و یک خط مشی محسوب می شود.

از سوی دیگر با توجه به اینکه اینگونه محدودسازی اينترنت در كشورهای دیگر از جمله خود آمريكا پیش از این نیز با راه‌اندازي شبكه‌ داخلي ایجاد شده است، به نظر می‌رسد آزادی یا ایجاد اینگونه محدودیت‌ها  در اینترنت صرفا در جهت منافع آمریکا معنا می‌یابد و اگر چنین محدودیتی منافع آمریکا را نشانه رود، "نقض حقوق بشر" و "تدابیر سختگیرانه برای کاربران" تلقی می شود.