گرداب- گزارش پيش رو به بررسي نفوذ و سيطره فرقه بهائيت در اركان و بدنه اين شبكه تلويزيوني ضدّ ايراني پرداخته است. براي بازشناسي هدف تأسيس VOA، نگاهي به تاريخچه آن ضروري است.
از 7 دسامبر 1941 كه حمله ژاپني‌ها به "پرل هاربر" در جنگ جهاني دوم زمينه ورود آمريكا به جنگ را فراهم كرد، نخستين جرقه‌ها براي تأسيس Voice Of America زده شد.
نگاهي به تاريخچه صداي آمريكا
در مارس 1942 راديوي دولتي ايالات متحده با عنوان راديوي عمومي ملي (NPR) آغاز به كار كرد و چندي بعد نيز بخش بين‌المللي آن با عنوان صداي آمريكا (VOA) شروع به كار كرد. هدف از تأسيس اين بخش بين‌المللي، بهبود چهره آمريكا در جهان و گسترش آزادي و دموكراسي مورد نظر آمريكا در كشورهاي ديگر بود.
صداي آمريكا در واقع ابزاري بود براي اجراي سياست‌هاي وزارت امور خارجه ايالات متحده و همچنين تأثير بر افكار مردم جهان نسبت به ايالات متحده كه از طريق زبان رسانه دنبال مي‌شد.
مجموعه صداي آمريكا داراي 44 پخش‌كننده راديويي به زبان‌هاي مختلف و 24 پخش كننده تلويزيوني است. اين مجموعه از بدو تأسيس با هدف استفاده و بهره‌گيري از ابزار ديپلماسي عمومي پايه‌گذاري و تأسيس شد كه گستره پخش آن، آسيا، اروپا و شمال آفريقا را شامل مي‌شود.
راديوي عمومي ملي (NPR) و مجموعه صداي آمريكا (VOA) هر دو زير مجموعه هيئت مديره رسانه‌هاي خارجي دولت ايالات متحده آمريكا يا همان BBG هستند و زير نظر اين هيئت مديره ـ كه اعضاي آن متشكل از شوراي روابط خارجي آمريكا و نمايندگان منصوب دستگاه وزارت امور خارجه ايالات متحده است ـ اداره مي‌شود و رياست BBG نيز با رأي مجلس سناي آمريكا انتخاب مي‌شود. همچنين BBG زير نظر "تيم بازرسي ويژه ايالات متحده آمريكا" فعاليت مي‌كند و اين تيم گزارش‌هاي خود را به مجلس سناي ايالات متحده و وزارت خارجه ارائه مي‌دهد. هم‌اكنون بودجه ساليانه صداي آمريكا 800 ميليون دلار است كه از محل ماليات‌هاي مردم آمريكا تأمين مي‌شود.
تاريخچه تأسيس بخش فارسي صداي آمريكا
در آوريل 1979 يعني بلافاصله پس از وقوع انقلاب اسلامي در ايران، بخش فارسي راديو صداي آمريكا ابتدا با هدف جهت‌دهي به انقلاب ايران و در پي ناكامي، با هدف مقابله با انقلاب اسلامي و به چالش كشيدن آن، با 30 دقيقه برنامه روزانه راه‌اندازي شد.
از 22 نوامبر 1979 "احمدرضا بهارلو" فعاليت خود را در اين رسانه آغاز كرد. در كنار بهارلو، مجريان ديگري همچون "رامش راسخ"، "بهروز عباسي" و "اكبر ناظمي" كه از كاركنان راديو ايران بودند با هدايت بهارلو كارشان را در بخش فارسي صداي آمريكا آغاز كردند.
"آلن هايت" در كتاب "تاريخ VOA"، زمان تأسيس تلويزيون فارسي صداي آمريكا را سال 1996 عنوان مي‌كند. به اين ترتيب، نزديك به دو دهه بعد از آغاز به كار احمدرضا بهارلو در مجموعه صداي آمريكا و راه‌اندازي راديو فارسي، مسئوليت راه‌اندازي تلويزيون اين مجموعه نيز به وي سپرده شد. در تاريخ 18 اكتبر 1996، نخستين امواج تلويزيون فارسي صداي آمريكا با اجراي احمد رضا بهارلو براي تمام دنيا پخش شد.
تا سال‌ها بعد، بهارلو خود سازنده و مجري بسياري از برنامه‌هاي خبري تحليلي و سياسي اين تلويزيون بود. بهارلو در ادامه پس از برنامه هفتگي "ميزگردي با شما"، در 11 سپتامبر 2002 برنامه "فصلي ديگر" و در 6 جولاي 2003 برنامه روزانه "خبرها و نظرها" را راه‌اندازي كرد.
وسعت برنامه‌هاي بهارلو كه خود همزمان رياست بخش فارسي راديو و تلويزيون صداي آمريكا را بر عهده داشت به حدي رسيد كه مخاطبان هر زمان كه پيچ تلويزيون را مي‌چرخاندند، بهارلو مقابل دوربين نشسته بود و مشغول اظهار نظر و ارائه تحليل بود. امپراتوري بي‌رقيب بهارلو وقتي از هم گسست كه پخش راديويي صداي آمريكا به بنياد راديو آزاد آمريكا سپرده و از مجموعه VOA منفك شد كه اين آغازي بر افول اين پيرمرد بود.
بهائيان در صداي آمريكا
احمدرضا بهارلو نخستين رئيس بخش فارسي صداي آمريكا، اگر چه خود يك بهايي نبود امّا تمايل زيادي به نزديكي با بهائيان داشت. اين موضوع به خصوص در استخدام كارمندان بخش فارسي و گزينش همكاران ايراني وي از ميان بهائيان مشهود است. همان‌طور كه قبلاً گفته شد نخستين همكاران وي در اين بخش رامش راسخ، بهروز عباسي و اكبر ناظمي بودند كه دو نفر نخست از بهائيان مشهور ايراني در راديو و تلويزيون دوران پهلوي در ايران بودند.
در اطلاعيه گروهي از كارمندان و كاركنان راديو و تلويزيون ملي ايران در تاريخ 17 بهمن 57 كه در روزنامه اطلاعات به چاپ رسيده بود، نام اين دو تن به همراه گروهي ديگر از كارمندان بهايي اين مجموعه در دوران پهلوي به چشم مي‌خورد.
با آغاز به كار "كنت تام لينسون" به عنوان رئيس BBG، ناگهان شيلا گنجي از بهائيان سرشناس و از اعضاي جامعه بهايي در سازمان ملل متحد، در غياب احمد بهارلو در آوريل 2004 به عنوان رئيس بخش فارسي VOA مشغول به كار مي‌شود. كنت تام لينسون كه خود از اعضاي AIPAC يا همان جامعه لابي يهوديان در ايالات متحده محسوب مي‌شود، گروهي از سرشناس‌ترين بهائيان را وارد چرخه مديريت صداي آمريكا مي‌كند كه "آوي داويدي" و "ستاره درخشش" يكي از مهره‌هاي اصلي رسانه‌هاي جامعه جهاني بهائيت و "مهتاب فريد" از جمله مهم‌ترين آنها بودند.
در اين ميان، آوي داويدي نقش بسيار مهم و تعيين كننده‌اي در روند بهايي سازي صداي آمريكا ايفا مي‌كند به گونه‌اي كه يك‌باره تعداد زيادي از كارمندان مسلمان‌زاده صداي آمريكا همچون "علي مستعاني" و "سيد رسول افخمي" از اين مجموعه اخراج يا مستعفي مي‌شوند و جاي آنها را چهره‌هاي شاخص تلويزيون "صداي دوست" ارگان رسمي بهائيان در حيفا و اسرائيل مي‌گيرند.
به اين ترتيب با ورود "شيلا گنجي" به حلقه مديريت صداي آمريكا، محفل كارمندان و مديران بهايي در اين رسانه فارسي زبان تكميل مي‌شود و چهره‌هايي همچون اكبر ناظمي، بهروز عباسي، ارژنگ داوودي، رامش راسخ، آوي داويدي، مهتاب فريد و ستاره درخشش در كنار هم قرار مي‌گيرند.
سفر مديران صداي آمريكا به حيفا
هم‌اكنون نيز (VOA PNN) به دست "جيمز گلاسمن"، از اعضاي ارشد انستيتوي آمريكن اينترپرايز و رئيس جديد هيئت مديره رسانه‌هاي خارجي ايالات متحده اداره مي‌شود. وي كه از سال 2007 مديريت اين مجموعه را در اختيار گرفته است از بدو قبول تصدي اين مسئوليت، ارتباط بسيار نزديكي با محافل بهائيان ايالات متحده و حيفا در اسرائيل پيدا كرده است.
شاهد اين مدعا، ارتباطات نزديك وي با "بهروز بهبودي"، مدير و بنيان‌گذار Council for Democratic Iran و از بهائيان سرشناس است. وي در اوايل سپتامبر 2008 به همراه سناتور "تام كوبرن"، رئيس تيم بازرسي ويژه ايالات متحده آمريكا و از اعضاي مؤثر سنا براي تصويب بودجه BBG به اسرائيل سفر كرد و در دفتر بهروز بهبودي در حيفا به ديدار وي شتافت.
از آن پس روند به كار گيري بهائيان در تلويزيون فارسي صداي آمريكا به نسبت گذشته اوج گرفته است. پس از استعفاي كنت تام لينسون رئيس قبلي BBG كه با فشار شديد سناتور كوبرن انجام گرفت، گلاسمن براي رياست اين شورا پيشنهاد شد. شيلا گنجي به شدّت تحت حمايت تام لينسون بود و استعفاي تام لينسون ضربه بزرگي به شبكه شيلا گنجي وارد كرد.
ريخت‌وپاش‌هاي بهائيان در خرج كردن بودجه
اخراج شيلا گنجي، هم به دليل آزرده كردن بوش بود و هم به دليل ريخت‌وپاش‌هاي فراواني بود كه از سوي اين بهايي و دار و دسته‌اش صورت مي‌گرفت. وي از زمان آغاز به كارش در صداي آمريكا، حلقه‌اي از دوستان و نزديكان بهايي خود را از رسانه‌هاي راديويي و تلويزيوني بهائيان در حيفا در اسرائيل به آمريكا فراخوانده و به كار گرفته بود، به طوري كه گزارش‌هاي رسيده به كميته تحقيق و بررسي سنا، آنان را واداشت در اين زمينه تحقيقات جدّي صورت دهند.
فخرآور درباره وي مي‌گويد: «جالب است بدانيد درجولاي 2007 همزمان با رأي سناي آمريكا به جيمز گلاسمن براي رياست BBG شيلا گنجي با دستپاچگي مصاحبه‌هايي را با كانسرواتيواي دولت آمريكا ترتيب داد تا شايد بتواند دل اعضاي انستيتوي قدرتمند آمريكن اينترپرايز را به دست آورد.»
امّا با آغاز به كار دوره جديد مديريت در صداي آمريكا و رفتن شيلا گنجي، مديريت صداي آمريكا ميان بهائيان دست به دست شد. به اين ترتيب يكي از نزديكان به جامعه بهايي در رأس هرم مديريت مهم‌ترين رسانه دولتي آمريكا قرار گرفت كه اين امري بي‌سابقه است.
به گفته امير عباس فخرآور، روشن نبودن هدف براي بيشتر كاركنان اين رسانه موجب شده كه نيروهاي غيربهايي از فعاليت در اين رسانه كنار بكشند. وي تصريح مي‌كند: «اطمينان دارم كه ماليات دهنده‌هاي آمريكايي خبر ندارند كه با پول مالياتشان در VOA و راديو فردا، گروهي از مجريان و كاركنان اين رسانه‌ها سعي دارند اداي اپرا وينفري، كريستين امانپور، لري كينگ، و بيل اورايلي را در بياورند و پولدار و مشهور شوند.»
در حال حاضر، تعداد مخاطبان صداي آمريكا ـ كه روزي ادعا مي‌كرد در ميان ايرانيان 10 ميليون شنونده دارد ـ به اعتراف عباس فخرآور از NITV لس آنجلسي هم كمتر شده است و همه اينها به مدد سوء استفاده بهائيان از پول ماليات دهندگان آمريكايي، حمايت دولتمردان آمريكايي از آنها و مديريت بهائيان بر اين رسانه است.
منبع: ندای انقلاب