دو كارشناس مسائل امنيتي و اينترنت در آمريكا در مقالهاي روشهاي كسب اطلاعات خصوصي كاربران از سوي شركت گوگل و چگونگي استفاده اين شركت از اين اطلاعات به عنوان وسيلهاي براي كسب سود و درآمد را تشريح كردند.
به گزارش گرداب به نقل از فارس، پايگاه خبري "آلتر نت" (Alternet) در مقالهاي به قلم دو تحليلگر و وبلاگنويس آمريكايي به نامهاي "كريستوفر كتچام" (Christofer Ketcham) و "تراويس كلي" (Travis Kelly) نوشت: در ژوئن 2007، آژانس حريم خصوصي بينالملل، مستقر در انگليس، شركت گوگل را به عنوان بدترين مجرم در نقض حريم خصوصي افراد در ميان شركتهاي اينترنتي معرفي كرد. در اين رتبه بندي كه با نام " لطفا شر نباشيد" انجام شده بود، شركتهاي مايكروسافت، اپل، آمازون، آي بي، لينكدين و آ او ال، همگي پايينتر از شركت گوگل قرار گرفتند. طبق اين گزارش هيچ شركت ديگري به اندازه گوگل حريم خصوصي افراد را مورد تهديد قرار نداده بود. آنچه كه نويسندگان اين گزارش را بيشتر نگران ميكرد، افزايش توانايي گوگل براي نفوذ به عمق جزئيات زندگي افراد بود.
شركت گوگل در حال حاضر كنترل حدود 70 درصد از موتورهاي جستجوي اينترنتي را در اختيار دارد اما اين شركت علاوه بر آن، كاوشگر اطلاعات خصوصي افراد نيز هست. گوگل در همه زمينهها از جمله ايميلهايي كه ميفرستيم، ايميلهايي كه دريافت ميكنيم، عكسهايي كه ارسال ميكنيم، نقشههايي كه نگاه ميكنيم، خبرهايي كه ميخوانيم و تمام فعاليتهاي خصوصي كه انجام ميدهيم اطلاعاتي را براي خود حفظ ميكند.
كوين بنكستون، كارشناس حفظ حريم خصوصي و يكي از وكلاي بنياد حريم الكترونيك كه يك موسسه غير انتفاعي در مسائل مربوط به حريم خصوصي است، در مورد آزادي بيان و مالكيت معنوي در عصر ديجيتال و امكانات موجود در آن هشدار داد. وي ميگويد: در كل تاريخ بشر به غير از آژانسهاي امنيت ملي، نهادهاي كمي وجود دارند كه اطلاعات حساس بعضي از مردم را در اختيار دارند. او همچنين ميگويد كه اين چيزي است كه باعث خوشحالي آژانسهاي اطلاعاتي ميشود.
استفن آرنولد، كارشناس فناوري اطلاعات كه قبلا در شركت اطلاعاتي و دفاعي Booz Allen Hamilton كار ميكرد و زماني نيز يكي از مشاوران شركت گوگل بود در يك سخنراني در حضور مقامات سياسي و اطلاعاتي در واشنگتن در سال 2006 اين مسائل را تشريح كرد.
با توجه به صداي ضبط شدهاي كه از او در اختيار است، آرنولد گزارش كرده بود كه گوگل به طور فزاينده توسط سرويسهاي اطلاعاتي ايالات متحده مورد كنكاش قرار ميگرفت چرا كه جريان كليك و جريان دادهها و هر چيز ديگري كه در آرشيو گوگل بود، يك فرصت فوقالعاده براي سرويسهاي امنيتي محسوب ميشد. وي همچنين گفت: گوگل، هر چيزي را كه درباره مجموعههاي اطلاعاتي ميدانست، كنترل و ارزيابي ميكرد.
وي همچنين تصريح ميكند: رابطه گوگل با دولت به اندازه كافي نزديك شده بود و حداقل سه نفر از مامورين اطلاعاتي كه نامشان ذكر نميشد در مقر مركزي گوگل در مونتاين بودند اما آرنولد از كارهايي كه اين مامورين در گوگل انجام ميدادند، چيزي نگفت.
* عدم آگاهي كاربران از فاش شدن اطلاعات شخصياشان
كريستين چن، سخنگوي گوگل در پاسخ به اين سوال كه مقامات سرويسهاي امنيتي در گوگل چه ميكردند، گفت: براي ما شايعه و حدس و گمان اهميتي ندارد و ما اطلاعات افراد را فاش نميكنيم!
در ميان منتقدان گوگل، يكي از ماموران سابق CIA به نام رابرت ديوي استيل كه در حال حاضر از بنيانگذاران "شركت راه حل باز كردن منابع شبكه اينترنت" است، ميگويد: گوگل ميتوانست يك هديه كامل و گرانبها براي بشر باشد اما گوگل تلاش ميكند خود را بر شبكه مسلط نمايد. من شخصا معتقدم كه گوگل با مردم شفاف عمل نميكند و فعاليتهاي شركت در حال حاضر شيطاني است!
اين تحليلگران در ادامه مينويسند: در حال حاضر مسئله اصلي اين است كه آيا گوگل مجبور خواهد بود روشهايش را تغيير دهد يا اينكه آنچه كه كنگره و سرويسهاي اطلاعاتي از او ميخواهند را در اختيارشان بگذارد.
آنها با اشاره به عدم آگاهي كاربران از فاش شدن اطلاعات شخصياشان اضافه ميكنند: قدرت گوگل در جمع آوري اطلاعات بسته به انتخاب مصرف كنندگان دارد كه چه مقدار از محاسبات خود را در اختيار گوگل قرار دهند. "هر چه بيشتر از برنامههاي گوگل استفاده كنيد، گوگل بيشتر در مورد شما ميداند".
طبق نظر تندروها در اين زمينه، هر حركتي كه شما انجام ميدهيد، توسط بعضي از ويژگيهاي گوگل پيگيري خواهد شد. زماني كه شما از يك باكس گوگل براي جستجو استفاده ميكنيد، همانطور كه دهها ميليون نفر روزانه به آن مبادرت ميكنند (روزانه 11 هزار سرچ در ثانيه)، شركت ميتواند همه موارد جستجوي شما را بازرسي و بازبيني كند.
هنگامي كه از نوار ابزار گوگل استفاده ميكنيد، شركت ميتواند هز زماني كه شما در حال استفاده از آن وب سايت هستيد شما را مورد ملاحظه قرار دهد. با راهاندازي يوتيوب توسط گوگل در سال 2006، عادات ديداري شما نيز ميتواند رديابي شود. FreindConnect گوگل و Orkut كاربران كه شبكههايي اجتماعي هستند، نيز ميتواند رديابي شود. اخبار گوگل، كتاب، فيد بورنر يا عادات خواندني شما نيز همينطور. هنگامي كه شما داستاني مينويسيد و در قسمت google doc ذخيره ميكنيد، عادات خريد و شماره كارت اعتباري شما توسط گوگل چك ميشود.
عادات تلفنهاي شما از طريق google voice، جاهاي دوست داشتني شما براي سفر از طريق google map، google earth و google street view، سوابق پزشكي شما و نسخههاي دارويي و حتي مواد مخدر از طريق google health، عكسهاي دوستان و خانواده از طريق google Picassa image و فعاليتهاي عمومي شما از طريق google calendar ميتواند مورد بازرسي و كنترل قرار گيرد.
اين نويسندگان در ادامه مينويسند: يك سيستم ديگر كه توسط گوگل راهاندازي شده است، google desktop نام دارد. با استفاده از اين سيستم، گوگل ميتواند همه آرشيو كامپيوتر شما، متون علمي و اسناد ديگر را مرور كند. به عبارت ديگر همه اطلاعات كامپيوترهاي شخصي از قبيل نامههاي عشقي، اظهارنامه مالياتي، سوابق تجاري و ... از راه و از طريق سرورهاي گوگل قابل كپي است.
* تلاش گوگل براي غلبه بر ذهن و فكر افراد
كوين بنكستون، وكيل موسسه حريم الكترونيك ميگويد: مردم به موتورهاي جستجو حتي بيشتر از مشاوران خود اعتماد دارند. كاربران حتي چيزهايي را كه به مادر خود، همسر خود و يا حتي به كشيشها نميگويند از طريق موتورهاي جستجو پيگيري ميكنند! مواردي از قبيل، عدم توانايي در عشق يا ازدواج، نفرت از خود، يا علاقه به ساخت يك بمب ميلهاي!
زماني كه شما در حال جستجو هستيد، كوكيهاي نصب شده بر روي كامپيوتر شما آدرس "آي پي" شما را ثبت ميكند. آدرسهاي آي پي، مجموعهاي از اعداد منحصر به فرد هستند كه براي شناسايي كامپيوتر شما مورد استفاده قرار ميگيرند. پس گوگل ميتواند در بسياري از زمينهها كاربران را شناسايي كند و هر يك از اين كارها را با برنامههاي خاصي كه طراحي كرده است، انجام ميدهد.
اين دو تحليلگر در ادامه اضافه ميكنند: گوگل در سال 2008 سيستمي را به نام Geolocation طراحي كرده است كه هنگامي كه كامپيوترتان را خاموش ميكنيد، ميتواند موقعيت شما را در خانه و حتي لحظه خروج شما از خانه را شناسايي و ثبت كند.
همچنين طبق "تكنولوژي وبلاگ گوگل"، "نرم افزار دنده" ميتواند موقعيت مكاني شما را با استفاده از نزديكترين برجهاي سلولي يا "جي پي اس" نصب شده بر روي موبايل و يا آي پي كه شما براي لپتاپتان انتخاب كردهايد، رديابي كند.
فصلنامه Technology Review در سال 2006 در گزارشي نوشته است كه پيتر نورويج مدير پژوهشهاي گوگل، پيشنهاد كرده است كه ميكروفونهاي داخلي بر روي كامپيوترهاي شخصي نصب شود اما سخنگوي گوگل پيشنهاد نصب چنين دستگاهي را تكذيب كرده است.
منافع كاوشهاي اطلاعاتي گوگل حتي از اين هم عميقتر است و به جسم و ذهن افراد هم نفوذ كرده است.
در اين زمينه، شركت گوگل با تحقيق و بررسي بر روي تبليغات آنلاين، در حال حاضر سرگرم كار در زمينه بازاريابي از طريق تسلط بر اذهان و افكار كاربران است (neuromarketing). در اين مورد تمامي حركات كاربران از قبيل ضربان قلب، حركات چشم و فعاليت امواج مغز در واكنش به محركهاي تبليغاتي مورد بررسي قرار ميگيرند.
چن، سخنگوي گوگل ادعا ميكند كه نتايج حاصل از اين پژوهش را در اختيار صنايع قرار خواهيم داد و گوگل نه حق ويژهاي بر آن دارد و نه قصدي براي استفاده از آن.
از نظر گوگل، هدف از جمع آوري اطلاعات بازاريابي است نه نظارت. سال گذشته بيشتر درآمد گوگل يعني نزديك به 23 ميليارد دلار از اين محل بدست آمده است.
گوگل در جهت تكامل رفتار تبليغاتي است: جمع آوري اطلاعات شخصي بيشتر از مصرف كنندگان به معناي افزايش تاثير تبليغات است، بنابراين تبليغات با كيفيت بالا مساوي است با سود بيشتر. (كاربران gmail با اين شيوه تبليغات در ايميلهايي كه دريافت ميكنند يا جستجو ميكنند و در مرورگرهاي خود آشنا هستند.)
* كاربران هيچ پشتوانه قانوني در برابر گوگل ندارند
يكي ديگر از شاخههاي نوظهور تبليغات رفتاري تبليغات سياسي است. يك بازار جديد كه توسط انتخابات گوگل google election)) و تيم حمايتي آن در واشنگتن پيگيري ميشود و تلاش ميكند كه در مبارزه آنلاين نيز به همان اندازه تسلط بر شبكههاي خبري براي كانديداها و حاميانشان مهم شود. اين محيط مبارزه براي سرويسهاي اطلاعاتي بسيار خوشايند و مطبوع است.
بنكستون در سال 2007 يكي از اقدامات گوگل را در اين زمينه تجربه كرده است. هنگامي كه در خارج از محل كار خود در خيابان شماره 19 در سانفرانسيسكو راه ميرفته است، توسط دوربينهاي جمعآوري تصاوير كه توسط گوگل به طور محرمانه در خيابانها كار گذاشته شده بود در حال سيگار كشيدن شكار شد اما بنكستون در آن زمان به خانوادهاش و ديگران گفته بوده كه سيگار كشيدن را ترك كرده است!!
زماني كه بنكستون به گوگل ايميل فرستاده است كه تصويرش را نامشخص (شطرنجي) كنند، از او درخواست كردهاند كه بايد گواهينامه رانندگياش را براي شناسايي هويتش براي ما فاكس كند. بنكستون ميگويد: من براي حفظ آبرويم حريم خصوصيام را از دست دادم. سرانجام بعد از يك هفته تلاش و نوشتن چندين مقاله در مجله Wired، گوگل عكسها را برداشت.
آنچه كه عمدتا بنكستون را به عنوان يك وكيل مدافع حريم خصوصي نگران ميكرد اين بود كه او هيچ حمايت قانوني مشخصي در برابر گوگل نداشت. بنكستون همچنين ميگويد: در عصر قانون، گوگل در يك غرب وحشي به سر ميبرد و قانون را به هيچ وجه رعايت نميكند.