آمریکایی ها 80 سال پیش برای خودنمایی، "گلدن گيت" یا "دروازه طلایی" را به عنوان بزرگترین پل آن روز دنیا ساختند؛ اما حالا هر ساله افراد زیادی برای سپردن خودشان به آغوش مرگ روی این پل قدم می‌گذارند.
به گزارش گرداب، آمریکایی ها برای آنکه عظمت و شوکت تمدن و توان مهندسی خود را به رخ جهانیان بکشانند و بر اساس قاعده "بیلدینگ دیپلماسی" (building diplomacy) مردم جهان را تحقیر و برای آنها خودنمایی کنند، در دهه 30 قرن نوزدهم تصمیم به ساخت بزرگترین پل جهان گرفتند و افتخار این فخرفروشی به مهندس مشهور "جوزف استراس" سپرده شد. وی پيش از آن، طراحي 400 پل متحرك را انجام داده بود.آنها در مدت 4 سال، 35ميليون دلار برای ساخت پل "گلدن گيت" یا "دروازه طلایی" در سانفرانسيسكو هزينه کردند و در طول این مدت نزدیک به 30 کارگر برای ساخت چنین افتخاری جان خود را از دست دادند و به خاطر وزش بادهای شدید به اعماق آب سقوط کردند.
حالا پس از گذشت 80 سال از عمر این پل، ساكنين شهر سانفرانسيسكو آن را نماد شهر خود به حساب مي‌آورند. سانفرانسيسكو نقش كليدي را در برقراري ارتباط و اتصال نقاط مختلف دارد و در واقع به استثناي پل "بروكلين" هيچ پلي در آمريكا به اندازه اين پل از اهميت و محبوبيت برخوردار نيست.
اما این دروازه پر افتخار و طلایی، حالا دیگر یکی از مکان‌هایی است که بازدید از آن به گردشگران توصیه نمی‌شود. این پل بین مردم منطقه با نام پل خودکشی شناخته می‌شود، چرا که افراد زیادی در طول سال برای خودکشی به آنجا می‌روند و با پریدن به درون رودخانه زیر پل به زندگیشان خاتمه می‌دهند.
اين پل متحرك 4200 فوت طول دارد و ارتفاع آن از سطح آب 220 فوت است و دو برجي كه در طول اين پل ساخته شده‌اند 746 فوت ارتفاع دارند. این ارتفاع تقریبا منحصر به فرد، برای آمریکایی هایی که از زندگیشان خسته شده اند، این فرصت را فراهم می کند تا زندگی شان را با سقوط از این پل خاتمه دهند.
آخرین آمارها می گویند تا به حال 1200 نفر روی پل سانفرانسیسکو دست به خودکشی زده‌اند. داستان خودکشی های مردم سانفرانسیسکو اولین بار از سوی "تد فریند" در مقاله ای تحت عنوان "Jumpers" در سال 2003 در نیویورکر به چاپ رسید و سپس باعث شد که "اریک استیل" (Eric Steel)، مستندساز انگلیسی تبار، مستندی درباره آن بسازد.
وی در سال 2006 به مدت چند ماه از تمام اتفاقاتی که روی پل می‌افتاد فیلمبرداری کرد و در نتیجه ای عجیب در فیلم، خودکشی 23 نفر ضبط شده بود. این مستند جنجالی همان سال، با نام پل (Bridge) منتشر شد.
به جز گلدن گیت، پل "یادبود جورج واشنگتن" در سیاتل هم به عنوان دومین پل مرگبار آمریکا، بازدیدکننده‌های زیادی را به این منطقه می‌کشاند.
بگذریم از آنکه آنگلوساکسون‌های لندن‌نشین هم یکی از همین پلها را دارند و حالا پل "هارنسی‌لین" لندن هم از قافله دیگر پل‌های مرگبار جهان گوی سبقت را ربوده و در خودکشی برای خود اسم و رسمی دست وپا کرده است.
هر سال افراد زیادی برای اینکه خودشان را به آغوش مرگ بسپارند روی این پل قدم می‌گذارند.
منبع: مشرق