سروش در یادداشتی خواستار حرکت دستگاه قضا و قوه مقننه در خط بیانیه حقوق بشر شده است.
او همچنین از روحانیان خواسته است که "چاره همه مشکلات را از دین طلب نکنند" زیرا در این صورت راه "گره گشایی های مستقل عقلانی" بسته می شود!
سروش که مدافع پلورالیسم دینی است، بار دیگر این ایده غربی را چاره ساز و لازمه سعادت مردم دانسته است: «دنیای اسلام به دینی پلورالیست و مینیمالیست و جامعه ای پست سکولار و پست تیوکراتیک با قضایی و قانونی نیرومند نیازمندست تا سعادت همگان را تأمین کند و مؤمنان و غیرمؤمنان در ساختن آن باید مشارکت یکسان ورزند.»
بر پایه پلورالیسم دینی هیچ معرفت حقیقی و واحدی وجود ندارد و همه دریافت ها از دین و منابع دینی می تواند درست باشد و اصولا نمی توان هیچ دین و برداشت دینی را غلط دانست؛ به عبارت گویاتر "همه درست می گویند."
عبدالكريم سروش البته ایده های خطرناک تری هم درباره قرآن و پیامبر اسلام هم دارد. او در سال ۸۶ در گفتگو با مجله zemzem با ادعاي اينكه دريافتهاي پيامبر اكرم از وحي تجارب و دركهاي شخصي ايشان از الهامات شاعرانه بوده است، صریحا و بر خلاف معتقدات واضح مسلمانان، کلام خدا بودن قرآن را رد و ادعاي بشري بودن آن را مطرح كرد.