به گزارش
گرداب، پايگاه اطلاع رساني المشهد الاسرائيلي در شماره اخير خود به ادعاهاي يكي از روزنامههاي معروف اين رژيم "يديعوت آحارونوت" پرداخته كه در شماره 30 آوريل خود "ريچارد گلدستون" قاضي يهودي الاصل آفريقاي جنوبي و مسئول رسيدگي به پرونده جنايات جنگي صهيونيستها در نوار غزه را متهم كرد، زماني كه وي قاضي تجديد نظر يكي از دادگاههاي آفريقاي جنوبي بوده، حكم اعدام 28 شهروند سياهپوست آفريقاي جنوبي و شلاق زدن 4 تن ديگر را صادر كرده و بدين وسيله با به راه انداختن يك جنگ تبليغاتي گسترده تلاش دارد، وجه گلدستون را به عنوان يك قاضي پاك زير سوال ببرد، بويژه آنكه گزارش گلدستون اتهامات بسيار خطرناكي از جمله نقض قوانين و حقوق بين المللي و ارتكاب جرايم و جنايات جنگي را به رژيم صهيونيستي وارد كرده است.
المشهد درباره اين ادعا مينويسد: از شيوه نگارش گزارش چنين برميآيد كه يديعوت پيش از آنكه بخواهد اطلاعاتي را در اختيار خوانندگان خود قرار دهد، درصدد گرفتن انتقام از گلدستون است، مثلا در مقدمه ميخوانيم: "گلدستون بايد پيش از محاسبه ديگران ابتدا خوب در آينه نگاه و به حسابهاي خود رسيدگي ميكرد"، به نظر ميرسد بدين وسيله اين روزنامه ميخواهد اشارهاي به اتهامات اين قاضي به رژيم صهيونيستي داشته باشد.
بر اساس گزارش منتشره توسط اين روزنامه تحقيقات صورت گرفته پيرامون پيشينه گلدستون نشان ميدهد، وي هنگامي كه طي سالهاي دهه هشتاد و نود قرن گذشته يكي از قضات دادگاه تجديد نظر آفريقاي جنوبي بوده، حكم اعدام 28 شهروند سياهپوست و شلاق زدن 4 تن ديگر را صادر كرده است، البته اين روزنامه به اين نكته هم اشاره كرده كه اكثر كساني كه بهواسطه گلدستون به اعدام محكوم شدند، مرتكب جناياتي چون قتل شده و پيش از آن دادگاههاي آفريقاي جنوبي حكم به اعدام آنها داده بودند.
المشهد ميافزايد: درپي انتشار اين گزارش گلدستون به دفاع از خود پرداخته و در اين باره ميگويد كه : "هميشه با مجازاتهايي چون اعدام مخالف بوده، اما از آنجا كه در سيستمي به قضاوت ميپرداخته كه حكم اعدام بخشي از مجازاتهاي كيفري آن را تشكيل ميداده از صدور آن احكام ناگزير بوده است".
وي در اين باره ميافزايد: "در آن زمان به عنوان يك قاضي متعهد به اجراي قوانين آفريقاي جنوبي بودم و كساني كه حكم اعدام آنها را صادر كردم، ادله و شواهد كافي جهت تبرئه خويش نداشتند"، وي در ادامه تاكيد ميكند: "هميشه با اعمال هر گونه تبعيض نژادي عليه سياهپوستان مخالف بوده و هستم، اگرچه براي مقطعي از زمان مجبور بودم به خاطر موقعيت شغلي اين قوانين را به اجرا بگذارم، اما از لحاظ اخلاقي آنها را نميپذيرفتم"، گلدستون در ادامه ميافزايد: "هميشه به حفظ مساوات و برابري و عدم قائل شدن هرگونه تبعيض در كنار اجراي قانون متعهد بودم، اما گاهي اين دو با يكديگر در تعارض قرار ميگرفتند".
گفتني است نظام آپارتايد آفريقاي جنوبي از جمله متحدان و همپيمانان بزرگ رژيم صهيونيستي بود و ميتوان گفت اين نظام تنها شريك رژيم صهيونيستي در اجراي برنامه هستهاي و انجام آزمايشهاي هستهاي آن در آفريقاي جنوبي بود، افزون بر اين كه رژيم صهيونيستي پيش از جنگ غزه به اين نكته مباهات ميكرد كه گلدستون خود را يك صهيونيست و رئيس كميسيون دوستي دانشگاه عبري قدس معرفي ميكند.
سپس المشهد با اشاره به مصاحبه روزنامه "هاآرتص" با گلدستون تاكيد ميكند: به نظر ميرسد يديعوت آحارونوت در گزارش خويش حقايق موجود را تحريف كرده است، چون درحالي كه آحارونوت مدعي شده گلدستون حكم اعدام 28 شهروند سياهپوست را صادر كرده، گلدستون در مصاحبه خود با هاآرتص گفته بود كه تنها دو حكم اعدام توسط وي صادر شده، آنهم به دليل اين كه قوانين آن زمان وي را مجبور به اين اقدام ميكرده و او از اين بابت همچنان متاسف است، وي در اين باره توضيح ميدهد: "هنگامي كه يكي از قضات دادگاه عالي آفريقاي جنوبي بودم، حكم اعدام دو نفر را درحالي صادر كردم كه من جزيي از هيئت دادرسي بودم و اين احكام با اجماع نظر ديگر قضات صادر شدند و با توجه به اين كه متهمان اين دو پرونده هم مرتكب جنايات خطرناكي چون قتل شده بودند و قانون ما را ملزم ميكرد براي چنين جرمهايي حكم اعدام صادر كنيم".
گلدستون ميافزايد: "اين بسيار ناراحت كننده است كه فردي حكم اعدام همنوع خود را صادر كند و من هميشه مخالف اين امر بودهام"، اما وي همچنين تاكيد كرد كه: "پس از اداي سوگند به عنوان يك قاضي مجبور بودم، قانون را اجرا كنم"، گلدستون ادامه ميدهد: "تاكنون به چنين اقداماتي متهم نشده بودم، چه زماني كه دكتراي افتخاري دانشگاه عبري را در قدس گرفتم و چه زماني كه توسط "نلسون ماندلا" رئيس جمهور وقت آفريقاي جنوبي به سمت قاضي منصوب شدم و چه وقتي كه سازمان ملل متحد مرا به سمت رئيس دادگاه جنايات جنگي در يوگسلاوي سابق منصوب كرد" و افزود: "من احساس خوبي نسبت به اين حملات تبليغاتي و تاثيري كه بر افراد خانوادهام ميگذارند ندارم، اما معتقدم اين اتهامات و از جمله اتهاماتي كه "شيمون پرز" به من وارد ساخت اتهامات ناشايست و نادرستي هستند".
گلدستون تاكيد ميكند: "با وجود حملات گستردهاي كه در كنست و در ميان يهوديان عليه من صورت ميگيرد، با اين حال من پشيمان نيستم كه مسئوليت كميسيون تحقيق را بر عهده گرفتهام، چون احساس ميكنم به عنوان يك يهودي درست نيست كه ماهيت حوادثي كه در خاورميانه اتفاق ميافتد، را براي جهانيان آشكار نسازم".
وي در ادامه ميافزايد: "اقدامات لازم را در اين باره انجام داده و چون وقت اندكي در اختيار داريم، دلايل و شواهد لازم را جمع آوري كردهايم و بي شك اين دلايل و شواهد يك دروغ يا توطئه نيستند، بلكه واقعيتهاي جنگ غزه هستند، از جمله استفاده از سپرهاي انساني توسط ارتش رژيم صهيونيستي در جنگ كه نميتوان آن را ناديده گرفت".
گلدستون با اشاره به حملاتي كه عليه سازمانهاي حقوق بشر اسرائيلي صورت ميگيرد و رژيم صهيونيستي آنها را به همدستي با گلدستون و كميسيون وي متهم ميكنند، گفت: "صهيونيستها بايد اين واقعيت را بپذيرند كه در رويارويي با انتقادات مشكل دارند و من همچنان اميدوارم كه رژيم صهيونيستي اجازه تحقيق و بازجويي آزاد و باز پيرامون حوادث غزه در سال 2009 را بدهد"، وي تاكيد ميكند: "اين فقط گزارش گلدستون نيست كه به جنايات مرتكبه توسط رژيم صهيونيستي در غزه اشاره ميكند، بلكه گزارشهاي منتشره به واسطه سازمانهاي حقوق بشر اسرائيلي مانند سازمان "لنكسر الصمت"، (بايد سكوت را شكست) كه در آن سربازان صهيونيستي فعاليت دارند، نيز به چنين جناياتي اشاره ميكنند".
وي ميافزايد: "اگر رژيم صهيونيستي خود با دست خود اجازه بازجويي آزاد و باز را ندهد، اين جنگ چون لكه ننگي بر پيشاني اين رژيم باقي خواهد ماند، من مطمئن هستم در اسرائيل هستند قضات و وكلاي خوشنام بازنشستهاي كه توانايي تحقيق در اين زمينه را داشته باشند و ماهيت امر را بر جهانيان آشكار سازند."
گلدستون در پايان تاكيد ميكند: "درست است كه من يك صهيونيست هستم، اما اين بدين معنا نيست كه وجدان نداشته باشم و مطمئن باشيد تا حقايق را در اين زمينه آشكار نسازم آرام نخواهم نشست".