بحران‌سازی یکی از ابزارهای این رژیم برای ادامه بقای خود در سرزمین‌های اشغالی بوده است تا بر تضادهای درونی و اختلافات گسترده میان احزاب و گروه‌های سیاسی خود سرپوش بگذارد. از طرفی دیگر رژیم صهیونیستی و به خصوص ائتلاف ضد صلح حاکم به رهبری بنیامین نتانیاهو به شدت با از سرگیری مذاکرات صلح مخالف است.
گرداب- با حمله ددمنشانه ارتش رژیم صهیونیستی به ناوگان آزادی در آب‌های آزاد بین‌المللی که از صبح روز دوشنبه فضای رسانه‌ای را به ویژه در خاورمیانه تحت‌الشعاع قرار داده است، چند سؤال مهم در این خصوص مطرح شده است. از جمله اینکه چرا رژیم صهیونیستی در وضعیتی که پیامدهای آن برای این رژیم قابل پیش‌بینی بود، به این اقدام دست زد و چه اهدافی را در این خصوص دنبال می‌کند؟ دوم اینکه این اقدام چه پیامد‌هایی را در پی خواهد داشت و با این اقدام چه چشم‌اندازی را می‌توان برای تحولات سرزمین‌های اشغالی تصور کرد؟ در پاسخ به این سؤال نخست چند عامل را می‌توان مطرح کرد.
نخست اینکه بحران‌سازی یکی از ابزارهای این رژیم برای ادامه بقای خود در سرزمین‌های اشغالی بوده است و در عین حال از این طریق کوشیده است بر تضادهای درونی و اختلافات گسترده میان احزاب و گروه‌های سیاسی سرپوش بگذارد.
دوم اینکه رژیم صهیونیستی و به خصوص ائتلاف ضد صلح حاکم به رهبری بنیامین نتانیاهو به شدت با از سرگیری مذاکرات صلح مخالف است اما از آنجا که تحت فشار دولت اوباما شهرک‌سازی را به طور متوقف متقوف و با از سرگیری مذاکرات غیر مستقیم موافقت کرده لذا تحت فشارهای داخلی قرار گرفته و لذا همواره در پی بهانه‌ای بوده است که دور جدید تحرکات برای از سرگیری مذاکرات را به شکست بکشاند تا زمینه را برای اجرای طرح‌های یکجانبه خود از جمله طرح تشکیل دولت خالص یهودی فراهم کند که در آن اخراج نزدیک به یک و نیم میلیون فلسطینی ساکن اراضی اشغالی ۱۹۴۸ موسوم به اسراییل در آن پیش‌بینی و هدف‌گذاری شده است و از آنجا که شیخ رائد، رهبر جنبش اسلامی در فلسطین اشغالی نیز جزو مصدومان بازداشت شده ناوگان آزادی است، لذا اوضاع در این مناطق بسیار ملتهب است.
اما علت دیگری که می‌توان در بررسی توسل رژیم صهیونیستی به مشت آهنین و سیاست سرکوب در امداد رسانان بین‌المللی به غزه دخیل دانست، تغییر کیفی است که قایق‌های امدادرسان داشت ایجاد می‌کرد. به عبارت روشن‌تر ابتدا کار امداد سانی به غزه از قایق‌های کوچک و متوسط شروع شد و سپس به کشتی تبدیل شد و اکنون داشت به ناوگان تبدیل می‌شد که رژیم صهیونیستی از این تحول کیفی احساس خطر کرد و با تهدید تلاش کرد جلوی ورود آنها را بگیرد اما از آنجا که این تهدید کارساز نشد لذا به اقدام نظامی متوسل شد. در واقع تل‌آویو از این وحشت دارد که تلاش برای شکست محاصره اقتصادی غزه به رویه و انتفاضه بین‌المللی تبدیل می‌شود حال آنکه این رژیم با ادامه محاصره دسته جمعی مردم غزه می‌خواهد انتقام شکست در جنگ ۲۲ روزه را از آنها بگیرد.
اما درخصوص پیامدهای اقدام ددمنشانه رژیم صهیونیستی باید گفت که این رژیم با این اقدام نفرت افکار عمومی را همانند جنگ ۲۲ روزه غزه از خود افزایش می‌دهد و لزوم پیگرد قضایی جنایات جنگ غزه را در سیبل توجه افکار عمومی و جامعه جهانی قرار می‌دهد زیرا در گزارش کمیته حقیقت یاب کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل که درخصوص جنگ غزه صورت گرفت، لزوم لغو محاصره اقتصادی غزه مورد تأکید قرار گرفته است و از این لحاظ اقدام سرنشینان ناوگان آزادی کاملاً منطبق با اصول و قوانین حقوق بین‌المللی و آموزه‌های انسانی بوده است حال آنکه اقدام این رژیم مطابق کنوانسیون‌های ژنو، اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی مصداق بارز جنایات جنگی است که قابل پیگرد در مراجع و محاکم بین‌المللی است و به نظر می‌رسد ترکیه به عنوان عضو غیر ائم شورای امنیت می‌تواند تلاش‌هایی را برای بررسی و تصویب گزارش گولدستون در شورای امنیت انجام دهد.
منبع: روزنامه جوان/شماره3140