گسترش موج انتقاد از "توهم زدگي" در ميان جريان‌هاي ضد انقلاب

تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱۳۸۹

انتقاد از "توهم زدگي" و "خيال آلودگي" در ميان جريان‌هاي ضد انقلاب شدت گرفته است. تقابل واقعيت قدرتمند جمهوري اسلامي با خيال پراكني گسترده در اينترنت تحت عنوان "جنبش سبز" به اين انتقاد شدت بخشيده است.

به گزارش گرداب، سايت ضد انقلابي خودنويس كه خود تا مدت‌ها در دميدن بر حباب سبز ايفاي نقش كرده در تحليلي با عنوان "توهم تاثير" نوشت: نوشتن در عالم مجازي مسائلي به وجود مي‌آورد كه در عالم واقع كمتر شاهد آن هستيم. اولين و بزرگترين مسئله و بلكه معضل، تركيب تدريجي عالم حقيقي با عالم مجازي و تشخيص ندادن اين دو از يكديگر است. ممكن است اين سخن به نظر غير واقعي و حتي مسخره بيايد اما حقيقتي ست كه قابل كتمان نيست. كساني كه مدت طولاني پشت كامپيوتر مي‌نشينند و ارتباطشان با دنيا از طريق شبكه‌هاي اينترنتي و وب‌سايت‌ها و وبلاگ‌ها برقرار مي‌گردد، بعد از مدتي جهان واقعي را همان جهان داخل كامپيوتر فرض مي‌كنند كه اين اگر براي وب‌گردهاي غيرنويسنده مشكلي ايجاد نكند، براي نويسندگان اجتماعي و سياسي قطعاً ايجاد اشكال مي‌كند.
اين سايت كه توسط برخي روزنامه نگاران زنجيره‌اي متواري به آمريكا و كانادا اداره مي شود، با تاكيد بر اين مطلب كه ميزان مراجعه به سايت‌هاي مخالف نشانه مراجعه واقعي و خريداران نيست، تاكيد كرد: متاسفانه نويسندگان سياسي اينترنتي به خصوص آنهايي كه در خارج از كشور زندگي مي كنند و تنها وسيله ارتباطي شان با جامعه داخل ايران اينترنت است، به خاطر قاطي كردن عالم مجازي با عالم واقعي و برآورد خطا به خاطر تعداد كليك‌هايي كه روي مطالب شان مي‌شود و تعداد نظرهايي كه زير مطالب‌شان نوشته مي‌شود و تعداد لينك‌هايي كه در شبكه‌ها به مطالب شان داده مي‌شود دچار توهم تاثير مي شوند.
 
 به بيان ديگر اين گروه از نويسندگان كه بيشتر ساعات عمرشان را پاي كاميپوتر و در اتاق هاي دربسته مي‌گذرانند، دچار اغراق در ميزان تاثير مطالب شان بر خواننده و ايضا ميزان تاثير خودشان و گفتارشان در رويدادها و حوادث اجتماعي و سياسي مي‌گردند كه منجر به مسائل تراژدي - كمدي مي شود.
 
به عنوان مثال نويسنده اي كه در فلان گوشه دنيا نشسته، و تنها وسيله ارتباطي اش با داخل كشور خطوط تلفن و اسكايپ و مسنجر و اينترنت است، به گمان محبوبيت خودش و نوشته‌هايش، به تدريج لباس فعال سياسي و اجتماعي به تن مي‌كند و آغاز به دادن رهنمود مي‌كند چراكه بر اين باور است رهنمودهاي او، مانند نوشته‌هاي سياسي و اجتماعي و برنامه‌هاي تلويزيوني‌اش چون درّ و گهر توسط مردم خريدار دارد و مردم (مردم واقعي كوچه و خيابان) چشم انتظار نظرهاي او هستند تا چگونه در فلان راهپيمايي حضور يابند يا فلان جماعت سياسي را دوست بدارند، يا فلان جماعت سياسي را از خود برانند و اين آغازي مي‌شود براي توهم، و رشد توهم كه گاه به خودبزرگ بيني و مگالومانيا و امراض روحي امثال آن منتج مي گردد.

نويسنده سابقه دار خودنويس كه با ديگر سايت‌ها نظير گويا نيوز و... همكاري دارد، از موضع "يك تجربه كرده" نوشت: البته كه هر نويسنده‌اي چه صاحب نام، چه بي‌نام، چه با ده هزار كليك چه با ده كليك، بر محيط اطراف خود و خوانندگان پرشمار يا كم شمارش تاثير مي گذارد اما ارزيابي ميزان اين تاثير و چگونگي آن موضوعي ست كه بايد به طور واقع گرايانه مورد مداقه قرار گيرد تا نويسنده خداي نكرده از دايي جان نايب سوم فوج قزاق تبديل به ناپلئون بناپارت نگردد. بايد ديگران را از افتادن در چنين دامي برحذر داشت.
 
منبع: خبرگزاری فارس