آمار تاسف بار از بی توجهی به سینمای دینی

تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱۳۸۹

صدور فقط 3 پروانه ساخت دینی در هشت ماه و نیم گذشته، بسیار تاسف آور است آنهم در شرایطی که انتظار می رفت حضور افرادی چون جواد شمقدری و علیرضا سجاد پور بر کرسی های ارشد سینمای کشور حوزه سینمای دینی را تقویت کند.

در حالي خبر از صدور 92 پروانه ساخت براي توليد آثار سينمايي از زمان سر کار آمدن مديران جديد سينمايي کشور مي رسد که در اين ميان و در اين خبر منتشره گاه مسائل نگران کننده اي هم ديده مي شود.

به گزارش گرداب به نقل از جهان، اينکه در ميان 92 پروانه ساخت صادر شده، نام 42 فيلم با موضوع اجتماعي به چشم بخورد اخبار اميدوار کننده اي است،اما از اين ميان، چند درصد از اين آثار با حمايت دولت به مرحله توليد رسيده اند و آثاري که به مرحله توليد رسيده اند آيا امکان اکران خواهند داشت و يا اساسا دولت اين آثار را در مرحله اکران رها خواهد کرد؟

در ميان آثار توليدي در سال گذشته (که البته در ميان اين 42 فيلم نيز مي باشد) نام فيلم "سنگ اول" به کارگرداني ابراهيم فروزش به چشم مي خورد که از آثار ارزشمند دوره پيشين جشنواره فيلم فجر بود.
اظهار نظر تهيه کننده اين فيلم «عليرضا سبط احمدي» قابل توجه است: «سنگ اول» مدت‌هاست كه مراحل فني را پشت سر گذاشته است و آماده نمايش است اما شرايط امروز براي نمايش فيلم‌هايي از جنس «سنگ اول» مناسب نيست.
ما مدت‌هاست كه رايزني‌هاي خود را براي اكران عمومي فيلم انجام داده‌ايم اما به نظر مي‌آيد اگر فيلم دختر و پسري ساخته بوديم هزار بار اكران شده بود و ديگر كسي براي فيلم‌هاي فرهنگي احترام قائل نيست و ديگر اشتياقي براي اكران فيلم‌هاي اينچنيني وجود ندارد.

در ميان 42 فيلم پروانه ساخت گرفته، آثار ديگري هستند که سرنوشت ديگري را تجربه کرده اند:
سال گذشته محمد در منش کارگردان فيلم "خاک خوب" که نامش در ميان 42 فيلم با موضوع اجتماعي است طي گفتگويي اعلام کرد که بدليل عدم حمايت بنياد سينمايي فارابي از اين فيلم مجبور است اين فيلم را کنار گذاشته و اقدام به ساخت فيلمي کمدي با نام "آژانس ازدواج" بنمايد!

البته اين سرنوشت به گونه اي ديگر شامل حال فرزاد موتمن کارگردان شاخصي ديگر از سينماي ايران نيز شده است. چرا که پس از اينکه فيلم فرهنگي و پر مايه "صداها"ساخته اين کارگردان در اکران سينماها سوخت و يا البته سوزاندنش! وي به سمت و سوي سينماي کمدي روي آورد و با ساخت فيلم "پوپک و مش ماشالله" به همگان ثابت کرد که وي نيز مي تواند فيلم مبتذل و پر فروش بسازد و به نوعي به مسئولان سينمايي ارشاد گوشزد کرد که سينماي بيمار ايران با آمار و ارقام راه به جايي نخواهد برد، که صد البته تا زمانيکه سينماداران تصميم گيرندگان اصلي بحساب بيايند و مسئولان چاره اي نينديشند اين حوزه به نتيجه نخواهد رسيد.
اما آمار نگران کننده ديگري نيز در ميان پروانه هاي ساخت صادر شده نيز وجود دارد. بايد عنوان کرد که صدور فقط 3 پروانه ساخت ديني در 92 اثر متقاضي، بسيار تاسف آور است آنهم در شرايطي که انتظار مي رفت حضور افرادي چون جواد شمقدري و عليرضا سجاد پور بر کرسي هاي ارشد سينماي کشور حوزه سينماي ديني را تقويت کند.
قطعا عدم استقبال از سينماي ديني، نه نشان از عدم تمايل سينماگران به حوزه ديني است،بلکه سينماگران مي دانند در صورت ساخت آثار ديني، البته آنهم در صورت حمايت دولتي، سرنوشت شومي در انتظار اکران آنها خواهد بود و محکوم به نابودي خواهند بود.قطعا در فضاي بوجود آمده در سينماي بيمار کشور نه سينماگر رغبتي براي ساخت فيلم ديني دارد و نه سينمادار در مقابل حجم انبوه فيلمهاي کمدي اقدام به اکران اين دسته از فيلمها مي کند.

و در نهايت معاونت سينمايي وزارت ارشاد و يا نهاد هاي مرتبط با سينما، ظاهرا تسهيلات قابل توجهي براي گرايش سينماگران به اين حوزه در نظر نگرفته اند.شايد تسهيلات براي اکران زودهنگام اين گونه از فيلمها، مي توانست زمينه ساز شرايط، براي تشويق هنرمندان به توليد آثار ديني فراهم تر کند.
بنابراين به نظر مي رسد در چنين شرايطي و تا چند ماه آينده توليد فيلمهاي ديني عملا به صفر برسد تا همچنان آثار سخيف ميدان دار سينماي کشور باشد.