گرداب-بنياد "پروژه قرن نوين آمريكا" در سند راهنماي سپتامبر 2000 خود كه با عنوان "بازسازي پدافند دفاعي آمريكا" منتشر شده پيشنهاداتي را ارايه كرده كه از جمله آنها ميتوان به دو مورد زير اشاره كرد:
1- توسعه فناوريهاي پيچيده جديد براي كنترل افراد حاضر در فضاي سايبر از طريق زيرنظر داشتن ارتباطات و تراكنشهاي انجام گرفته در اينترنت؛
2- ايجاد روشهاي جديد حمله در فضاي سايبر و احتمالا در دنياي ميكروبها؛
بر اساس اين گزارش، "ريك رازوف" فعال ضد جنگ و مدير گروه "ناتو را متوقف كنيد" طي مقالهاي در پايگاه خبري - تحليلي "ولترنت" با بيان اين مطلب كه كاري كه در دوران بوش انجام نشد هماكنون در دوران باراك اوباما در حال تحقق است مينويسد: 21 مي سال جاري، رابرت گيتس وزير دفاع آمريكا، آغاز فعاليت اولين فرماندهي سايبري پنتاگون و اولين عمليات سايبري نظامي چندگانه و جامع دنيا را اعلام كرد.
اين گزارش ميافزايد: فرماندهي سايبر ايالات متحده آمريكا موسوم به "سايبركام" (CYBERCOM) در 23 ژوئن 2009 تصويب شد و 11 ماه پس از آن تاريخ به مرحلهاي رسيد كه پنتاگون آن را قابليت اوليه انجام عمليات مينامد.
رازوف با تاكيد بر آنكه سايبركام تا پايان سال جاري ميلادي بطور كامل عملياتي ميشود افزود: مقر فرماندهي سايبري آمريكا در شهر "فورت ميد" ايالت مريلند يعني جائي كه "آژانس امنيت ملي" آمريكا نيز در آن واقع شده است، قرار دارد.
اين گزارش حاكيست، رئيس آژانس امنيت ملي و "سرويس مركزي امنيت" آمريكا، سپهبد "كيت الكساندر" (Keith Alexander) است كه در 21 مي و ساعتي قبل از اعلام رسمي شروع فعاليت فرماندهي سايبري، به درجه ژنرال چهار ستاره ارتقا پيدا كرد و همان روز نيز فرمانده سايبر آمريكا شد.
رازوف توضيح ميدهد: سناي آمريكا روز هفتم مي الكساندر را براي پست جديدش تاييد كرد. وي در متن گواهي كه پيش از اين به كنگره تحويل داد تاكيد كرد كه علاوه بر سيستمها و شبكههاي پدافند دفاعي رايانهاي، "فرماندهي سايبري نيز براي برانگيختن عملياتهاي تهاجمي (و نه تدافعي) آماده است".
اما تنها دو روز پيش از اظهارات الكساندر، خبرگزاري آسوشيتدپرس نيز طي گزارشي به نقل از وي نوشت: ايالات متحده تشخيص داده است تا جلودار تلاشهاي جهاني براي استفاده از فناوري رايانه به منظور ترساندن و يا شكست دادن دشمنها باشد.
رازوف ميافزايد: در روز انتصاب الكساندر به سمت فرماندهي سايبر آمريكا، ويليام لين معاون وزير دفاع اين كشور خواستار ايجاد مقر فرماندهي سايبري ايالات متحده در شهر فورتميد شده و گفته بود: امروز آمريكا قادر شده تا عملياتهاي همهجانبهاي را در يك حوزه جديد هدايت كند.
وي افزود: حوزه سايبر نيز به اندازه حوزههاي زميني، دريائي، هوائي و فضائي براي ارتش آمريكا اهميت داشته و شبكه نظامي حفاظتي، نقش بسيار مهمي در موفقيت وزارت دفاع در ميدان نبرد دارد.
گزارش ولترنت ادامه ميدهد: اما دومين شخص پنتاگون تنها كسي نيست كه جنگ سايبري را به عنوان پنجمين ميدان جنگ دنيا پس از زمين، دريا، هوا و فضا مطرح ميكند.
در حقيقت سند بازبيني دفاعي وزارت دفاع آمريكا كه هر چهار سال يكبار تهيه ميشود، اوايل سال جاري نيز منتشر شده و روي "حوزه وسيعتري از مسئوليتهاي نظامي از جمله دفاع فضائي و سايبري" متمركز شده است.
در واقع عملياتهاي فضائي پنتاگون هماكنون با ميدان جنگ سايبري در يك گروه قرار گرفته و با عنوان فرماندهي جديد سايبري، تحت "فرماندهي استراتژيك ايالات متحده" (USSTRATCOM) دستهبندي شده است. اين فرماندهي نيز به دنبال نظاميسازي فضا و انجام پروژه جهاني ديوار حائل موشكي، نبرد اطلاعاتي و ماموريتهاي مرتبط به آن است.
اما فرماندهي استراتژيك آمريكا در تشريح وظايف خود ميگويد: اين بخش، فرماندهي تسليحات هستهاي ايالات متحده، عملياتهاي فضائي، اصابت جهاني، عملياتهاي اطلاعاتي وزارت دفاع و پدافند موشكي جهاني را انجام ميدهد و فرماندهي، كنترل، ارتباطات، رايانهها، جاسوسي، تجسس و شناسائي و مبارزه با تسليحات كشتار جمعي را نيز بر عهده دارد.
اين گزارش ميافزايد: اگرچه فرماندهي سايبركام تحت "فرماندهي استراتژيك آمريكا" مستقر در پايگاه نيروي هوائي ايالت "نبراسكا"ي (Nebraska) آمريكا قرار دارد. اما در آژانس امنيت ملي واقع در فورتميد كه بطور فوق سري به امر جمعآوري و كنترل ارتباطات ميپردازد، فعاليت ميكند.
رازوف در ادامه اين گزارش مينويسد: سه ماه پيش ژنرال "نورتون شوارتز" (Norton Schwartz) رئيس ستاد مشترك نيروي هوائي ايالات متحده طي سخنراني خود در اجلاس "جامعه نيروي هوائي" اشارهاي به عملياتهاي ويژه و جنگندههاي نيروي هوائي نكرد و در مقابل روي توانائيهاي فضاي سايبر و فضا متمركز شد.
در همين رابطه نشريه "ايرفورس تايمز" نيروي هوائي نيز با بيان اطلاعاتي مرتبط با اظهارات شوارتز و ارتباط نقش فضا و ميدان جنگ سايبري نوشت: ماموريتهاي فضائي و فضاي سايبري، سال گذشته و هنگامي كه بسياري از ماموريتهاي رايانهاي و ارتباطي به "فرماندهي فضائي" منتقل شد، با يكديگر تركيب شده و فرماندهي سايبري نيز به عنوان لشكر بيست و چهارم نيروي هوائي شروع به فعاليت كرد.
همزمان با اين اتفاق، مسئوليت موشكهاي هستهاي فرماندهي فضائي نيز به فرماندهي جديد "اصابت جهاني" منتقل شد.
اين گزارش ميافزايد: لشكر بيست و چهارم نيروي هوائي آمريكا با "فرماندهي سايبري نيروهاي مسلح"، ناوگان دهم و فرماندهي سايبري نيروي دريائي، يعني نمايندگان چهار شاخه اصلي نيروهاي مسلح آمريكا، تركيب خواهد شد تا هزار پرسنل اول فرماندهي جديد سايبري كه چند وظيفه مختلف را به عهده دارد، تامين شده و آماده به كار شوند.
مدير گروه "ناتو را متوقف كنيد" ميافزايد: روزي كه سايبركام شروع به فعاليت كرد، پنتاگون اعلام داشت كه" ارتش آمريكا 21 هزار نفر از سربازان خود را در واحدهاي جنگ سايبري و تحت يك فرماندهي متحد به رهبري يك ژنرال سه ستاره، به كار خواهد گرفت."
"فرماندهي سايبري نيروي هوائي" (ARFORCYBER) نيز از ماه اكتبر در شهر "فورتبلووير" ايالت ويرجينيا بطور كامل عملياتي شده و اتحاد بيسابقهاي در تلاشها و هماهنگسازي نيروهاي ارتش در يك حوزه سايبر حاصل خواهد شد.
سرلشكر "استيون اسميت" فرمانده ارشد سايبري ارتش آمريكا در رابطه با اين شاخه از پنتاگون ميگويد: فرماندهي سايبري ميكوشد تا درك كند كه كه يك جنگجوي سايبري چه چيزي بايد باشد و چگونه بايد آموزش ببيند. "
بر اساس اين گزارش، چند روز نيز نيروي هوائي آمريكا فاش كرد كه از ماه نوامبر در حال انتقال دستكم 300 هزار نفر از سربازان خود از ماموريتهاي الكترونيكي و ارتباطي به "خطوط مقدم جنگ سايبري" است.
اوايل ماه جاري ميلادي نيز "جيمز ميلر" معاون تنظيم سياستهاي جانشين وزير دفاع آمريكا اظهار داشت: در صورت بروز يك حمله سايبري عليه ايالات متحده، پنتاگون يك پاسخ نظامي را مد نظر قرار ميدهد.
اين گزارش با تاكيد بر آنكه ميلر پيشنهاد واكنش مستقيم نظامي به حملات رايانهاي را مطرح كرد، ميافزايد: اينكه امنيت رايانهاي را حتي در بخش غير نظامي، تحت يك فرماندهي نظامي قرار دهند، در حقيقت گامي ديگر به سمت نظاميسازي رفتار با موضوعات جنايتكارانه و يا حتي موضوعات صرفا تجاري و اختصاصي است.
رازوف ادامه ميدهد كه پنتاگون و آژانس امنيت ملي ديگر در تلاش براي ايجاد و عملياتي كردن اولين فرماندهي ملي ميدان جنگ سايبري جهان تنها نخواهند بود. زيرا مثل هميشه واشنگتن از حمايتهاي بي قيد و شرط سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) نيز برخوردار است. اين سازمان نظامي كه از سال 1949 آغاز به كار كرد به كل اروپا توسعه يافته و طي 11 سال گذشته در آسيا، آفريقا و خاورميانه فعاليت ميكرده است.
ناتو نه تنها 27 راي اضافي را براي ايالات متحده در سازمان ملل فراهم ميكند، بلكه بر اساس بند پنج قانون مساعدت دو جانبه نظامي خود، اجازه حضور نظامي ارتش آمريكا را داده و بهانه مورد نياز براي روياروئي نظامي با ديگر كشورها را با ادعاي دفاع از كشورهاي عضو ناتو فراهم ميكند.
بطوريكه با اجراي بند پنجم پيمان آتلانتيك شمالي در سپتامبر 2001، هماكنون سربازان 28 كشور عضو ناتو به همراه سربازان بيش از 20 كشور شريك اين پيمان نزديك به 9 سال است كه در جنگ افغانستان حضور دارند.
اين گزارش با بيان اين مطلب كه بند پنج پيمان ناتو بخش مهمي از دليل و انگيزه به وجود آمدن فرماندهي سايبر پنتاگون است، به بخشي از اين بند اشاره ميكند كه ميگويد: همه طرفهاي اين پيمان توافق ميكنند كه يك حمله مسلحانه عليه يك يا چند تن از آنها در اروپا و يا آمريكاي شمالي بايد به عنوان حمله عليه همه آنها تلقي شود.
رازوف توضيح ميدهد: اما تقاضا و تاكيد مقامات ارشد ناتو و آمريكا براي ايجاد ظرفيت جنگ سايبر بلافاصله پس از آن مطرح شد كه در اواخر آوريل و اوايل ماه مي سال 2007، سيستمهاي رايانهاي استوني مورد حمله قرار گرفت. اين كشور كوچك كه در همسايگي روسيه قرار دارد و سه سال پيش از حملات مذكور به عضويت ناتو درآمده بود، هكرهاي روسي را متهم به انجام حمله عليه شبكههاي دولتي و خصوصي خود كرد. اين اتهامزني در غرب نيز انعكاس يافت و آنها حتي دولت وقت روسيه به رياست ولاديمر پوتين را در پشت اين حملات دانستند.
رازوف ميافزايد: با اينكه با گذشت سه سال، كسي نتوانست اتهامات وارد شده به روسيه را اثبات كند، اما ناتو طي اين سه سال تلاش خود را براي رسيدن به اهدافش انجام داد و كمي بعد از رويدادهاي سال 2007 چند متخصص جنگ سايبري را به استوني فرستاد و در سال 2008 نيز "مركز پدافند دفاعي مشترك سايبر " (CCD COE) را در "تالين" پايتخت استوني بنا نهاد.
در حقيقت ناتو بند پنج پيمان خود را در رابطه با جنايات و حملات سايبري مورد ادعا، اجرا كرد و در نتيجه استوني هم به عنوان قرباني حملات و هم به عنوان مركز تجمع نبرد جهاني سايبر براي پاسخ به حملات مطرح شد.
اين گزارش ميافزايد: اگرچه هميشه ناتو و آمريكا آشكارا روسيه را هدف خود عنوان نميكردند اما از همان ابتداي شروع عملياتهاي سايبري ناتو و آمريكا، روسيه صراحتا مورد تاكيد آنها قرار گرفته بود.
بطوريكه در آگوست سال 2008، جوزف ليبرمن و ليندسي گراهام، دو سناتور برجسته آمريكائي طي مقالهاي در روزنامه "والاستريت ژورنال" با عنوان "تجاوزگري روسيه چالشي براي نظم جهاني" خواستار قوت بخشيدن دوباره به ناتو به عنوان يك اتحاد نظامي و نه فقط سياسي، شدند.
اين دو سناتور آمريكائي افزودند: برنامهريزي براي دفاع از اعضاي ناتو در مقابل حملات متعارف و غيرمتعارف از جمله جنگ سايبري، ميبايد احيا شود. همچنين ميبايست به اجراي بند پنج پيمان آتلانتيك شمالي كه بر اساس آن حمله به يكي از اعضاي اين پيمان به مثابه حمله به همه اعضا خواهد بود نيز قوت بخشيد.
گزارش ولترنت ادامه ميدهد: ژانويه سال جاري ميلادي، موتور جستجوي آمريكائي گوگل، هكرهاي چيني را متهم به انجام "حملات سايبري پيچيده" كرد و از آن زمان بود كه پكن نيز همچون مسكو به عنوان يكي از مهمترين دشمنان سناريوهاي آينده درگيريهاي سايبري مطرح شد. كه اين سناريوها به طرز جالبي مشابه به نزاعها بر سر حضور ماهوارههاي نظامي و غيرنظامي در فضا هستند.
رازوف ميافزايد: مجلس اعيان انگليس در اواسط ماه مارس سال جاري ميلادي طي گزارشي به صراحت اظهار داشت: بريتانيا نياز دارد تا بطور نزديكتري با ناتو همكاري كند تا از شالودههاي حساس ملي خود در مقابل "جنگ سايبري" دشمنان سابق دوران جنگ سرد از جمله روسيه و چين، دفاع كند. زيرا خطرات حملات اينترنتي، شبكههاي تلفنهمراه و بانكها سه سال پيش و با حمله روسها به استوني آشكار شد.
بر اساس اين گزارش، تنها چند روز پيش از اظهارات مجلس اعيان انگليس، "اندرس راسموسن" دبير كل ناتو در حالي كه طي سخناني در فنلاند "خط مشي استراتژيك" جديد اين اتحاد را تحسين ميكرد، با اشاره به بند پنج پيمان آتلانتيك شمالي بار ديگر تصريح كرد كه دفاع از 28 كشور عضو ناتو همچنان مهمترين عملكرد ناتو محسوب ميشود. وي همچنين تاكيد كرد: اينكه فقط سربازان، تانكها و تجهيزات نظامي را در مرزها به خط كنيم، كافي نيست. بلكه اتحاد ناتو نياز دارد تا به خطرات فضاي سايبر هم توجه كند زيرا دشمن ممكن است هرجائي در فضاي سايبر ظاهر شود.
اين گزارش ميافزايد: يك سال پيش از اظهارات راسموسن، "جپ دهوپ شفر" (Jaap de Hoop Scheffer) فرمانده سابق ناتو تداركات اين اتحاد براي خط مشي استراتژيك قرن 21 را پيشبيني كرده بود. كه اين تداركات 17 مي سال جاري توسط مادلين آبرايت وزير خارجه اسبق آمريكا و "گروه متخصصان" وي در مقر اصلي ناتو فاش شد: "ما نياز داريم تا يك رويكرد تدريجي و وسيعتري را كه امنيت جمعي اتحاد را مورد توجه قرار دهد، در پيش گيريم".
به گفته رازوف، براي آنكه ناتو بتواند ماموريتهايش را بطور بينالمللي گسترش دهد، ميبايست فرق بين تهديدات نظامي و نگرانيهاي امنيتي كه خود ناتو آنها را تشخصيص ميدهد، محو شده و يكسان در نظر گرفته شوند.
اين نويسنده ميافزايد: بهانههاي غيرنظامي براي مداخلهجوئيهاي ناتو در سراسر جهان اغلب شامل عوامل غيرعيني، غيرقابل تائيد و شديدا وابسته به تفكرات شخصي هستند. از جمله اين بهانهها ميتوان به احساس خطر از تهديدات موشكي، تغييرات آب و هوائي، تغييرات جمعيتي و جابجائي جمعيت و همچنين طوفانها و سيلها كه به گفته "لرد پيتر لون" رئيس بزرگترين شركت بيمه انگليسي كه اول اكتبر گذشته طي يك كنفرانس به توصيف چالشهاي كنوني ناتو ميپرداخت، تنها يكي از هزاران تهديد مهلك امروزه است.
اما موضوعات امنيت سايبر با توجه به ماهيت آنها از جمله تهديداتي هستند كه به شدت بدون نظم و قاعده مشخص و مبهم هستند كه ميتوان آنها را ابداع كرده و وانمود كرد كه چنين تهديدي وجود دارد.
رازوف توضيح ميدهد: جپ هوپ شفر در سخنراني خود، بطور خاص به توضيح مسئله امنيت سايبر پرداخت و تاكيد كرد كه ناتو بايد قابليتهاي منحصر به فردي كه در قواي نظامي آن وجود دارد مورد توجه قرار دهد. براي مثال ناتو ميتواند خدمات پاسخ سريعي را براي حمايت از متحدان و حتي شايد شركاي خود در صورت بروز يك حمله، در نظر بگيرد.
شفر با تاكيد بر نقش حياتي كه فضا و ماهوارهها در شبكههاي سايبر بازي ميكنند اين سوال را مطرح كرد كه آيا ناتو نيز نبايد شروع به دنبال كردن فعاليتهائي در فضا كند تا بطور دقيقتري مسايل امنيتي خود را مورد توجه قرار دهد؟
گزارش ولترنت ميافزايد: ژوئن سال گذشته ميلادي، "ايوو دالدر" نماينده آمريكا در ناتو، كارمند سابق شوراي امنيت ملي و عضو "بنياد بروكينگ" به بررسي اين مسئله پرداخت كه آيا ميبايست بند پنجم پيمان ناتو در پاسخ به "اختناق انرژي" و يا "يك حمله سايبر يا زيستمحيطي از منشا ناشناخته" نيز فعال شود يا خير؛
اما اختناق انرژي كه به معناي قطع جريان انرژي به اروپاست، به همراه اتهام حملات سايبري عليه اروپا، بطور ويژهاي به روسيه ارجاع داده ميشوند. براي مثال پيشنهادات سال گذشته شفر در برنامه كاربردي بند پنج ناتو براي بهرهگيري از فضاي سايبر شامل اين موارد نيز ميشد: قطع منابع تامين انرژي يك كشور ميتواند منجر به تخريب كالبد اجتماعي و اقتصادي آن شود كه همانند جنگي است كه تيري در آن شليك نشود. بنابراين بسيار حياتي است كه ناتو نيز به تعريف اقداماتي بپردازد كه قادر به انجام آنهاست. براي مثال محافظت از شالودههاي حياتي و يا تامين امنيت خطوط انتقال انرژي؛
بر اساس اين گزارش، مادلين آلبرايت در جريان سخنان خود در جمع شوراي آتلانتيك شمالي ناتو در رابطه با خط مشي استراتژيك جديد اين اتحاد گفت: ناتو بايد مجموعهاي از توانائيهاي نظامي مختلف و انعطافپذير را از جمله تسليحات متعارف، هستهاي و پدافند موشكي را در اختيار داشته باشد.
وي همچنين با تاكيد بر تقدم بند پنج پيمان آتلانتيك شمالي افزود: كشورهاي عضو پيمان ميبايست بر اساس هدف اصلي آن يك پدافند جمعي را شكل دهند.
آلبرايت با اشاره به حضور در فضاي سايبر گفت: از جمله تهديداتي كه لزوم فعال ساختن بند پنج پيمان را توجيه ميكنند، حملات سايبري و حمله به شالودهها و خطوط تامين انرژي هستند.
وزير خارجه اسبق آمريكا همچنين خواستار تسريع تلاشهاي ناتو براي پاسخگوئي به خطرات حملات سايبري شد و گفت: ناتو براي اين كار بايد از سيستمهاي فرماندهي و ارتباطات خود حفاظت كرده و به متحدانش كمك كند تا توانائي آنها نيز براي برطرف كردن آسيبهاي ناشي از حملات احتمالي افزايش پيدا كند. همچنين ناتو بايد آرايهاي از توانائيهاي پدافند سايبري را با هدف كشف و ممانعت موثر حملات ايجاد كند.
گزارش ولترنت ادامه ميدهد: "جيمي شي" (Jamie Shea) مسئول طرحريزي سياسي ناتو گفته است: 120 كشور هماكنون داراي توانائيهاي حملات سايبري بوده و يا اينكه در حال توسعه آن هستند. در حقيقت فضاي سايبر، پس از فضا، دريا، زمين و هوا، پنجمين بعد ميدان جنگ محسوب ميشود.
شي در 22 مارس سال جاري گفت: افراد زيادي در حوزه استراتژيك هستند كه ميگويند حملات سايبري هماكنون نقشي مشابه با نقش جنگهاي هوائي در قرن بيستم را ايفا ميكنند.
بر اساس اين گزارش، كمي پس از انتخابات رياستجمهوري اخير اوكراين، اين كشور تبديل به اولين كشور غيرعضو ناتو شد كه براي همكاري در پدافند سايبري اين پيمان به كار گرفته شد.
اسناد ناتو در اين باره مينويسند: در 11 و 12 فوريه سال 2010، متخصصان پدافند سايبري از اوكراين، ناتو و كشورهاي متحد در اولين دوره از "گفتگوهاي متخصصين ناتو و اوكراين " در رابطه با پدافند سايبري در كيف شركت كردند.
اين گزارش در ادامه با تاكيد بر آنكه مركز نبرد سايبري ناتو همچنان در استوني باقي خواهد ماند ميافزايد: سرهنگ "ايلمار تام" مقام بلند پايه نظامي مركز سايبري استوني ماه گذشته گفت: با توجه به چشمانداز فضاي سايبر، ما حتي از داستانهاي علمي – تخيلي نيز فراتر رفتهايم.
"جاك اويكسو" (Jaak Aaviksoo) وزير دفاع استوني نيز طي مصاحبهاي با خبرگزاري فرانسه در رابطه با رويدادهاي سال 2007 و مسايل كنوني پيرامون جنگ سايبري گفت: اين مسئله به وضوح منادي شروع دوره جديدي است. بطوريكه موجب شده تا جرايم سايبر رشد كرده و تبديل به تهديدي براي امنيت ملي كشورها شود. در حقيقت اين امر يك تغيير كيفي بوده و امنيت سايبر، دفاع سايبر و تهاجم سايبر مسايلي هستند كه تبديل به حقايق زندگي امروز شدهاند.
رازوف ميافزايد: در 23 آوريل يعني دومين روز ديدار وزراي خارج ناتو در استوني، يك سند توافق غيررسمي امضا شد كه چارچوب قانوني براي همكاريهاي دفاع سايبري را بين ناتو و استوني تعيين ميكرد. اين امر موجب تسهيل تبادل اطلاعات و تامين ابزارهاي مورد نياز براي ايجاد يك مكانيزم كمكرساني در صورت بروز حملات سايبري ميشود.
دوم فوريه سال جاري نيز درياسالار "جيمز استاوريديس" فرمانده عالي نيروهاي متحد اروپا گفت كه به دليل بروز حملات عليه شبكههاي رايانهاي استوني، گرجستان، لاتويا و ليتواني طي چند سال گذشته، تعريف حفاظت براي اعضاي ناتو ميبايست توسعه يابد.
در همين حال استاوريديس طي سخنراني خود در كنفرانس "جامعه الكترونيك و ارتباطات نيروهاي مسلح" در رابطه با بند پنج ناتو گفت: احتمالا درگيريهاي آينده با يك حمله سايبري به جاي حمله فيزيكي شروع ميشوند كه اين امر اهميت تغيير تعاريف پيمان ناتو را برجسته ميكند.
وي در ادامه سخنراني خود افزود: در ناتو ما نياز داريم تا در رابطه با اينكه چه چيزي به عنوان يك حمله تعريف ميشود، بحث كنيم. در كشوري مثل استوني،لاتويا، ليتواني و يا همه اعضاي ناتو چه چيزي يك حمله تعريف ميشود؟ من معتقدم احتمال آنكه يك حمله از طريق كابلهاي نوري و لوازم الكترونيكي انجام شود بيشتر از آن است كه يك بمب از يك هواپيما پرتاب شده و حمله را آغاز كند.
اين فرمانده ارشد ناتو همچنين اظهار داشت: ناتو با تلاشهاي جهاني براي برپائي مركز عالي پدافند مشترك سايبري استوني در سال 2008، اولين گام را به سوي ايجاد يك مبارزه سايبر برداشت. اما روياروئي با تهديدات سايبر نيازمند همكاري آژانسهاي دولتي آمريكا و همچنين همكاري بين دولتها و صنايع مختلف خواهد بود.
استاوريديس اوايل ماه مي نيز طي سخنراني خود در پاريس بار ديگر اظهار داشت: ناتو با تهديدات جديدي از فضاي سايبر روبروست. بنابر اين نقش ناتو در مقابله با اين تهديدات، طبق بند پنج پيمان آتلانتيك شمالي، پدافند و عملياتهاي جمعي است.
وي 19 ماه مي سال جاري به عنوان مهمان افتخاري شوراي آتلانتيك در واشنگتن شركت كرد. جائي كه مادلين آلبرايت دو روز بعد از آنكه گزارش "گروه متخصصان" خود را در رابطه با خط مشي استراتژيك ناتو در قرن 21 در بروكسل ارايه كرد، به معرفي استاوريديس پرداخت.
استاوريديس در ديدار مذكور گفت: كشورهاي ناتو در مجموع، 31 تريليون دلار توليدات ناخالص ملي داشته و بيش از دو ميليون مرد و زن را در نيروهاي مسلح خود دارند. همچنين اين كشورها 130 هزار سرباز، ملوان و خلبان جنگي را به ماموريتهاي مختلف در سه قاره جهان اعزام كردهاند. و اينها همه در حالي است كه در حقيقت هيچ كشوري به هيچ يك از كشورهاي عضو ناتو حمله نكرده است.
وي افزود: من فكر ميكنم كه گزارش خانم آلبرايت كاملا درست است. ما بايد به عنوان يك اتحاد شروع به بررسي فضاي سايبر كنيم. ما در اين فضا پرچم چهار كشور را ميبينيم كه مورد نفوذ سايبري قرار گرفتهاند. من فكر ميكنم كه اين براي اتحاد ما مهم است كه بپذيرد اين مسئله يك حمله سايبر است. ما به روشهائي براي تامين ابزارهاي دفاعي در دنياي سايبر نياز داريم.
گزارش ولترنت در ادامه تاكيد ميكند: پدافند سايبر و بخش اجتنابناپذير آن يعني جنگ سايبر، اجزاي دكترين جنگي ناتو پنتاگون هستند كه در سند جديد "بازنگري دفاع چهارساله" ايالات متحده و آخرين خط مشي استراتژيك ناتو كه بطور رسمي در نوامبر سال جاري در ليسبون پرتغال منتشر ميشود، تشريح شدهاند.
رازوف در انتهاي گزارش خود مينويسد: جنگ سايبري به عنوان عنصري از عملياتهاي نظامي است كه در چهار بعد ديگر يعني جنگهاي زميني، هوائي، دريائي و به ويژه در نبردهاي فضائي نيز نقش دارد.
وي ميافزايد: ارتش آمريكا با دارا بودن شبكههاي رايانهاي بسيار پيشرفته و گروههاي نظامي متخصص در همه حوزههاي سايبري، اولين فرماندهي سايبري را تاسيس كرده است.
منبع: خبرگزاری فارس