زهره کاظمی

رهنورد حجاب را مفهومی خصوصی ـ اجتماعی می‌داند و توقع حاکمیت از زن مسلمان برای پوشش را محدودیت برای آن‌ها تلقی کرده و می‌ نویسد: «در جامعه‌ای که همه چیز دست‌کاری شده، چرا فقط برای زنان محدودیت ایجاد می‏ شود.»