امید رژیم صهیونیستی به جام جهانی فوتبال

به گزارش گرداب به نقل از پایگاه اینترنتی شبکه تلویزیونی "پرس‌تی‌وی"، روزنامه صهیونیستی معاریو نوشت: ما در چه دنیایی زندگی می‌کنیم؟ آیا می‌توان باور کرد که نخست‌وزیر اسرائیل روزشماری می‌کند که جام جهانی فوتبال در افریقای جنوبی شروع شود تا داستان غزه و تلاش برای درهم شکستن محاصره آن به فراموشی سپرده شود!؟

روزنامه اسرائیلی معاریو می نویسد: نتانیاهو امیدوار است که، با وقت‌کُشی، خود را به جام جهانی فوتبال برساند تا روز جمعه فرا برسد و این رخداد آغاز شود وجهان ما را به حال خود راحت بگذارد.

همان زمانی که بیانیه شورای امنیت در مورد حمله کماندوهای اسرائیلی در عملیاتی شبیه به فیلم‌های اکشن هالیوودی صادر شد روشن بود که امریکا به یاری اسرائیل آمده است تا زمان بیشتری برای فروکش کردن بحران بدهد. لزوم تحقیق سریع و شفاف و بی‌طرفانه، چنان‌که در متن بیانیه شورای امنیت آمده است، واژه‌های خوبی است که چون به مرحله عمل می‌رسد به موضوع زمان گره می‌خورد و سوداگری اسرائیل از همین‌جا شروع می‌شود.

اسرائیل با هرگونه تحقیق بین‌المللی درباره این حادثه مخالفت می‌کند. بان کی مون، دبیرکل ملل متحد، پیشنهادی به اسرائیل درباره تشکیل کمیته‌ای با مشارکت اسرائیل داده است که ریاست آن را حقوق‌دانی از نیوزیلند به عهده بگیرد؛ ولی اسرائیل خاطره خوشی از چنین تحقیقاتی ندارد. نمونه بارز آن کمیته تحقیقی بود که ملل متحد زیر نظر قاضی ریچارد گلدستون برای رسیدگی به حمله 22 روزه اسرائیل به غزه تشکیل داد.

 

انتخاب قاضی گلدستون بسیار زیرکانه بود، چون وی یهودی است و کسی نمی‌توانست او را به یهودی‌ستیزی متهم کند، اما اسرائیل چنین کرد. گلدستون نه تنها یهودی‌ستیز معرفی شد، بلکه رسانه‌های اسرائیلی با کمک دستگاه امنیتی ناگهان کشف کردند که گلدستون در زمان برقراری رژیم تبعیض‌نژادی در افریقای جنوبی چندین حکم قضایی برضد رنگین‌پوستان تحت تبعیض صادر کرده است!! این رسانه‌ها از یاد بردند که اسرائیل از جمله معدود دولت‌هایی بود که با رژیم آپارتهاید افریقای جنوبی ارتباط داشت. الماس‌های این کشور به اسرائیل می‌آمد و از آن‌جا صادر می‌شد. اخیرا هم معلوم شده است که مذاکراتی میان این دو دولت درباره فروش کلاهک هسته‌ای اسرائیل به افریقای جنوبی آن زمان انجام گرفته است.

مذاکرات هسته‌ای این دو بخشی از کتاب «اتحاد پنهانی» است که ساشا پولاکف سوارنسکی نوشته است و بخش‌هایی از آن در روزنامه انگلیسی گاردین چاپ شد. این فرد چنان‌که از نامش برمی‌آید یهودی است، ولی نامش در فهرست سیاه یهودی‌ستیزی قرار گرفته است. استناد وی به اسناد آرشیو محرمانه دولت افریقای جنوبی است. وقتی اسرائیل از طریق دوستان خود در امریکا و جاسوسانش در افریقای جنوبی فهمید که وی قصد تألیف چنین کتابی دارد، بر وزرات خارجه آن فشار آورد که اسناد را به این نویسنده ندهد؛ ولی وزیر امورخارجه پرتوریا اعلام کرد که مهلت محرمانه نگه داشتن این اسناد گذشته است.

اسرائیل هر مخالفتی با خود را در خانه یهودی‌ستیزی قرار می‌دهد. حتی زمانی که 4000 یهودی سرشناس اروپایی انجمنی به نام "جی کال" به دنباله لابی جی استریت امریکا تأسیس کردند به یهودی‌ستیزی متهم شدند، در حالی که بسیاری از آن‌ها تاکنون مدافع اصلی سیاست‌های هر دولتی در اسرائیل بوده‌اند.

متاسفانه اسرائیل در مخالفت با هرگونه تحقیق بین‌المللی درباره حمله به کشتی حامل کمک به غزه تنها نیست. دولت پرزیدنت اباما فقط اسرائیل را شایسته انجام دادن چنین تحقیقی دانسته است. همین موضع و دستور کافی بود تا اتحادیه اروپا نیز دامنه مانور خود را دریابد و خارج از آن کاری نکند. وزیران امور خارجه فرانسه و بریتانیا در پاریس اعلام کرده‌اند که باید تحقیقی بین‌المللی صورت گیرد؛ اما نخست‌وزیر اسرائیل اعلام کرده که با هرگونه تحقیقی مخالف است.

حتی اگر چنین تحقیقی هم صورت گیرد، احتمالا چنان طولانی خواهد شد که اسرائیل امیدوار شود بازی‌های جام جهانی فوتبال به کمکش خواهد رسید؛ و ثانیا نتیجه آن هرچه باشد محکومیت اسرائیل در آن نخواهد بود؛ و ثالثا نتایج آن به هر صورت چندان اهمیتی برای مردم ترکیه یا فلسطینیان نخواهد داشت.

کسانی که نام راشل کوری را برای کشتی حامل کمک به غزه برگزیدند، نماینده بخشی از افکار عمومی در اروپا و دیگر کشورها هستند که نمی‌خواهند، بر خلاف میل امریکا، نام این دختر صلح‌طلب فراموش شود. کاروان‌های دیگری هم به راه خواهد افتاد. بازی‌های جام جهانی به پایان خواهد رسید، ولی گرایش جهانی برای پایان دادن به محاصره غزه تازه شروع شده است.