Gerdab.IR | گرداب

به گزارش گرداب، چند سالی است نسل جدیدی از بازی های سیاسی وارد بازار شده است که آمریکا در آنها لشکرکشی نخواهد کرد، بلکه نیروهای داخلی یک کشور با خط دهی از خارج، اعتراضات و شورش های مردمی را سازماندهی کرده و حکومت های مخالف آمریکا را براندازی می کند.

بازی رایانه ای "هدف نهایی" که سال 2007 منتشر شد بهترین نمونه است. بازی روایت سه مامور سازمان سیا آمریکاست که برای کمک به انقلاب رنگی و تغییر رژیم به کشوری مشابه کشورهای آمریکای لاتین و منطقه كارائيب سفر می کنند. شما در نقش کماندوی این سازمان پس از ورود ابتدا رهبر شورشیان را از زندان فراری می دهید. سپس با کمک مردم در کمپ های گریلا، مناطق شهر را از دست نیروهای امنیتی خارج کرده و پس از چند ماموریت از جمله تسخیر مرکز تلویزیون و پخش دو دقیقه ای سخنان رهبر شورشیان، در مرحله آخر اقدام به ترور رئیس جمهور می کنید.

در این مرحله کاربر در نقش نیروی آمریکایی، پس از بیرون پریدن از هواپیما به همراه رئیس جمهور، بمبی را به وی متصل کرده و منفجر می کند. قبل از انفجار، این مامور سازمان سیا به کاربرانی که در سرتاسر جهان اقدام به انجام این بازی کرده اند می گوید: "می بینی که وقتی منو عصبانی کنی چه اتفاقی میفته. " و بعد رئیس جمهور منفجر می شود!

شماره دوم این بازی که جدیدا منتشر شده است از رخ داد چنین واقعه ای در آسیای شرقی خبر می دهد. این بازی اعلام می کند این منطقه دیگر یک منطقه بی خطر برای ایالات متحده نیست و به همین خاطر ما(آمریکایی ها) اینجا هستیم.

همانطور که اشاره شد شما به کمک دو نیروی دیگر یعنی یک مرد و یک زن به این کشور آمریکای لاتین سفر کرده اید. آنها پس از مشخص کردن ماموریت های مختلف شما را برای انجام آن ترغیب می کنند. یکی از این دو نفر زنی است که معمولا در حال خواندن کتابی با این عنوان است: تغییر رژیم در هفت روز.

روش نیمه سخت بهترین روش برای تغییر حکومت ایران
مبارزه علیه حکومت ها و تلاش جهت براندازی آن ها به سه روش نرم، نیمه سخت و سخت قابل برنامه ریزی و اجراست. چندی پیش و در ایام انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران، مرکز سابان متعلق به انستیتو بروکینگز آمریکا که موسسه نزدیک به کاخ سفید است استراتژی مناسب جهت تغییرحکومت ایران را روش نیمه سخت برشمرد. بنا بر گزارش منتشر شده مرکز سابان در 30 خرداد 88، آمریکا می بایست از هر سه روش تغيير رژيم یعنی انقلاب مخملين، شورش و کودتا استفاده کند.

بدین صورت آمریکا با کمک برخی کشورهای اروپایی طرح کودتاي مخملي را در قالب پروژه‌‌ي آژاکس 2 کلید زد. در این طرح ناآرامی های اجتماعی تا مرحله ی براندازی نظام در دستور کار قرار گرفت.

ناآرامی های اجتماعی بنابر تقسیم بندی سایت مرکز تحقیقات پیشرفته ضد تروریسم، به سه مرحله آشوب،اغتشاش و شورش تقسیم می شود.

آشوب، بلواي سازمان نيافته است که صورت عمومي آن، هرج و مرج است.

اغتشاش، بلواي سازمان يافته‌ي غير مسلحانه است و چون از سوي رهبران مسئول و توانمند در صحنه هدايت مي‌شود، روند آن منطقي، و اهداف آن مشخص و اعلام شده است.

شورش، بلواي سازمان يافته‌ي مسلحانه است، که در قالب اقدامات سخت و عمليات گرم اعمال مي‌شود و مجريان آن، سازمان‌هاي چريکي هستند.

گرچه تلاش جهت پیشبرد اهداف و تحقق سه مرحله مذکور پس از انتخابات اخیر در ایران ناکام ماند و تنها فاز اول یعنی آشوب های اجتماعی به اجرا در آمد، اما رصد اقدامات صورت گرفته توسط دشمنان نظام جهت براندازی و پیشبرد ناآرامی ها تا سطح شورش کاری ضروری است.

در همین رابطه در ادامه، بازی رایانه ای "پارتیزان حزب سرخ" که در مورد شورش های مردمی و توسط یک شرکت آمریکایی تولید و خرداد ماه 88 منتشر شده است را مورد بررسی و تحلیل قرار می دهیم.

بازی رایانه ای آموزش گریلا تروریسم (جنگ های پارتیزانی)
بازی رایانه ای Red Faction: Guerrilla "حزب سرخ: گریلا(پارتیزان)" خرداد 1388 توسط شرکت آمریکایی THQ منشتر شد. ابتدا به صورت نسخه کنسولی و شهریور ماه نیز نسخه رایانه ای آن وارد ایران شده و به سرعت منتشر گردید. که البته در نگاه اول و در آن برهه زمانی ابعاد پنهان این بازی رایانه ای کمتر مورد توجه فعالان عرصه بازیهای رایا نه ای قرار گرفت ولی اکنون و با مرور اتفاقات سال گذشته بهتر میتوان به تحلیل لایه های پنهان آن پرداخت.

بازی حزب سرخ همانطور که از نامش پیداست فاز جنگ های مردمی در مقابله با حکومت را مورد توجه قرار می دهد. این بازی به طور کاملا تخصصی گریلا تروریسم را به کاربر آموزش می دهد. گریلا تروریسم زیر مجموعه جنگ های نیمه سخت است. یک مرکز تحقیقاتی در ایران سال گذشته لیست رخداد های تروریسی در حوزه گریلا تروریسم را طی ماه های مهر و آبان منتشر کرد. سپس اعلام کرد که جهان اسلام، كانون این منازعات بوده است.
بنابراین می توان نتیجه گرفت بازی رایانه ای پارتیزان حزب سرخ، چه کشورهایی را مورد هدف قرار داده است.

تصویر روی جلد این بازی، نقش اول سناریو یعنی یک مهندس معدن است. بستن روبان قرمز به بازوی خود و بالا بردن چکش کارگران معدن، به نهضت های مردمی اشاره دارد. کاربر در این بازی در نقش الک ماسون مهندس معدن بازی را پی می گیرد. برادر وی در حزب سرخ علیه حکومت وقت به فعالیت های مسلحانه می پردازد. ماموران حکومت برادر الک را به همین دلیل می کشند و قصد از بین بردن الک را نیز به اتهام عضویت در حزب سرخ دارند که وی از این مهلکه نجات پیدا می کند و با چکش خود یکی از نیروهای حکومتی را از بین می برد و ناخواسته پس از کشته شدن برادرش وارد حزب سرخ می شود. در حقیقت این ماسون ها محور اصلی داستان را تشکیل می دهند.

البته بازی داستان خود را در کره ی مریخ و ده ها سال بعد یعنی سال 2120 روایت می کند. اما در نماد ها و طی داستان بازی تماما از اصطلاحات مرتبط با جنگ های پارتیزانی استفاده می کند. همانطور که در ابتدا نیز اشاره شد نام این بازی پارتیزان حزب سرخ است.

این بازی بر خلاف اکثر بازی های دیگر، محور تخریب را برای اکثر مراحل خود برگزیده است. اگر در مورد این بازی در منابع خبری داخلی و خارجی جستجو کنیم با لغت "تخریب" بسیار بر می خورید. در جای جای هر چیزی به جز زمین با اشاره ی چکش شما تکه تکه خواهد شد. تخریب و نابود کردن ساختمان ها و انفجار تانکرهای سوخت و اتومبیل ها در این بازی بسیار جذاب و مهیج خواهد بود و کاربر را به ایجاد تخریب بیشتر تحریک می کند.

بازی، تنها به ایجاد هیچان بسنده نمی کند و طی مراحل و ماموریت های گوناگون روش های جنگ های پارتیزانی را به کاربر آموزش می دهد. در این بازی هرج و مرج، تخریب، محاصره و تسخیر را با روش های مختلف تمرین داده می شود. یکی از نشریات داخلی حوزه بازی های رایانه ای در شماره ی شهریور امسال، تیتر "نا امیدی معنا ندارد، پایان رنج با جنگ میسر است " را برای این بازی بر می گزیند. این یک جمله، داستان بازی را به خوبی توضیح می دهد!

نیروی دفاعی زمین یا همان EDF حدود 50 سال است که به حکومت رسیده، اما طی این سالها تغییر ماهیت داده و به همین دلیل حزب سرخ برای از بین بردن این به اصطلاح حکومت دست به اقدامات شورشی زده است.

برادر الک که در حزب سرخ فعالیت کرده، الک را نیز وارد حزب می کند.دن(برادر الک) به وی می گوید که شعارها را فراموش کن، مریخ آزاد دیگر به پایان رسیده. الک در ابتدا مخالفت کرده و اشاره می کند که دوست ندارد تروریست باشد وعلیه حکومت مبارزه کند، اما بعد از کشته شدن برادرش توسط EDF ها متوجه می شود که تروریست واقعی چه کسی است.

ماموریت بازی، خارج کردن مریخ از کنترل نیرو های EDF است. نقشه ای که در اختیار شما قرار دارد 5 منطقه را نشان می دهد. با انجام ماموریت های مختلف و همچنین در اختیار گرفتن پایگاه های نظامی در یکی از این مناطق، کنترل این قسمت به دست حزب سرخ افتاده و می بایست برای تسخیر مناطق دیگر دست به عملیات بزنید.

طی مراحل بازی شما می بایست علاوه بر انجام ماموریت های مسلحانه تبلیغات نیروی دفاعی زمین را نیز در سطح شهر نابود کنید. یکی از اعضای اصلی حزب به شما این طور هشدار می دهد: "چیزهایی را که آنها در اخبار به تو گفتند را باور نکن". همچنین بازی به شما دستور می دهد:

"برای غلبه بر نیروهای ای دی اف، ما به حمایت مردم نیازمندیم.برای این منظور ما باید روحیه را در هر مرحله بالا ببریم.روحیه با انجام عملیات پارتیزانی بالا می رود. تبلیغات ایی دی اف و برخی چیزهای دیگر را که در طول مسیر به آنها بر می خوری را تخریب کن.به هر حال با از بین رفتن هر شبکه از انجمن سرخ روحیه کاهش پیدا می کند.مراقب باش."

"بازی Red Faction Guerilla به جرات يکي از زيباترين بازي هاي اکشن سال 2009 است. در اين داستان همه نوع قابليتهاي تخريب پذيري ارائه شده و جزئيات مربوط به درگيري و کشمکش بين کلوني معدن کاران Martian و ديکتاتوري Earth Defense Force که بر همه سايه افکنده، مو به مو به تصوير کشيده مي شود. شما بعنوان يکي از نيروهاي مقاومت مردمي ايفاي نقش مي کنيد. سرباز غيرنظامي هستيد که وظيفه اش براندازي نظام EDF هاست و به دلايل مختلف بر زندگي بسياري از افراد غيرنظامي تأثير مي گذارد. احتمالاً شما چيزهايي درباره ي عملياتهاي بالقوه ي افراد غيرنظامي در رسانه ها ديده و يا شنيده ايد. کل اخباري که از دکه ي روزنامه فروشي ها و راديو درباره ي شورش هاي محلي، آشوب و درگيري مي شنويد، باعث مي شود از آشفتگي هاي دور و بر خود بيشتر مطلع شويد و افرادي را که در خيابانها دنبال دست ياري دهنده ايي مي گردند، را بهتر بشناسيد. کل اين حوادث بطور همزمان اتفاق مي افتد، بنابراين اگر چيزي درباره ي جنگ و درگيريهاي مناطق ديگر شنيديد، اين را بدانيد که بالاخره اين درگيري ها سراغ شما خواهد آمد و حالا ديگر بستگي به خودتان دارد که واقعاً مي خواهيد در آن نبردها شرکت کنيد يا نه"

 

این بازی ها در حقیقت نوجوانان و جوانان را وارد فضای مبارزه با حکومت می کنند. محور اکثر این بازی ها وجود یک دیکتاتور در کشور است و مبارزات برای از بین بردن یک حکومت دیکتاتوری است. در این بازی ها شما بامردمی مواجه می شوید که لباس هایی همرنگ شما پوشیده اند و به جنگیدن در کنار شما افتخار می کنند. به عنوان مثال در بازی حزب سرخ، وقتی که در منتطقه ای دست به اسلحه می برید ناگهان مشاهده می کنید که کارگران دیگری که در آن منطقه در حال کار کردن بودند ناگهان اسلحه های خود را بیرون آورده و در کنار شما مبارزه را آغاز می کنند.

فضای کلی این بازی ها نیز بسیار عالی طراحی شده است. در دیگر بازی ها، شما هستید و دشمن. روبروی هم. وقتی دشمنی را می بینید در کمتر از یک ثانیه باید شلیک کنید وگرنه زخمی یا کشته می شوید. اما این بازی ها که تغییر حکومت را آموزش می دهند اینگونه نیستند. این بازی ها تجربه جدیدی را برای کاربر به ارمغان آورده اند.

وقتی که این بازی ها انجام می دهید قطعا متعجب خواهید شد. شما سوار ماشین می شوید و در خیابان ها رفت و آمد می کنید، حتی از کنار خودروهای حکومت که دشمن شما هستند عبور می کنید، پیاده می شوید و به آنها نزدیک می شوید ولی هیچ اتفاقی نمی افتد. تا لحظه ای که اسلحه خود را بیرون نیاورید شما یک شهروند عادی هستید. پس خود را نزدیک هدف می کنید (در این بازی اهداف مختلفی مانند دکل های مخابراتی بلندگو ها و... وجود دارد) سپس دست به اسلحه می برید. تمام اینها باعث می شود کاربر در یک محیط شبیه سازی شده جدید قرار بگیرد تا بعد که در محیط واقعی با این صحنه ها مواجه شد به راحتی به مبارزه بپردازد.

مطالبی که ذکر شد تنها گوشه ای از این بازیست. حال سوال اینجاست که آیا در زمانی که سازمان های مختلف آمریکایی از انجام کودتای مخملی و شورش در ایران خبر می دهند جای تردید باقی می ماند که بازی های از این دست با هدف سرعت بخشیدن به چنین تحرکاتی در جوامع هدف مانند ایران که نوجوانان و جوانان آن طبق آمار رسمی، سالانه 25 میلیون نسخه بازی رایانه ای خریداری می کنند تهیه و منتشر شده است؟

 

منبع: رجا نیوز