پیشرفت روز‌افزون تکنولوژی باعث می‌شود که نسل جامانده از آن همواره از نسل همگام با تکنولوژی دورتر و دورتر شود و این فاصله اثر خود را در زمینه تربیتی نشان‌خواهد داد، زمانی که اثرات روابط آنلاین نمود خود را در زندگی شخصی افراد نشان دهد.
به گزارش گرداب، در دو گزارش پیشین به بعضی از نکات مهم امّا نادیده گرفته شده در گسترش روابط آنلاین در نسل جدید و در حال رشد پرداختیم. در این دو گزارش به این جمع بندی رسیدیم که بدون هیچ شکی، در آینده بسیار نزدیک، روابط مجازی جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی بشر خواهد شد؛ و با صرف این همه وقت در فضای آنلاین، نسل بعدی سعی می‌کند که ارتباط مجازی را جایگزین ارتباط مستقیم کند. روابط مجازی هدایت نشده و افسار گسیخته به مرور زمان بر تمامی انواع ارتباطات انسانی بشر تاثیر گذاشته و تسلط پیدا می‌کند.
در این گزارش به شرح دلایل روی آوردن نسل جدید به این شکل از روابط می‌پردازیم و در پایان راهکارهایی برای برقراری تعادل در رفتارهای اجتماعی این نسل به خوانندگان محترم ارائه می کنیم.
یکی از دلایلی که نسل کنونی به این نوع از روابط روی آورده این است که آن‌ها می‌توانند از این طریق در هرزمان و مکانی به ارتباط با دیگران بپردازند؛ زمان، مسئله‌ای است که این روزها به معضلی بزرگ در جوامع پیشرفته تبدیل شده است و وجود امکانات تکنولوژیک برای برقراری ارتباط، به عنوان راه‌حلّی مناسب، از سوی بشر انتخاب شده است.
با توجه به این اصل اساسی که تعاملات آنلاین هیچ‌گاه نباید جای روابط فیزیکی را بگیرد؛ شاید یک راه برای حل چنین معضلی، این باشد که ابتدا فرد در محیط فیزیکی بر اساس نیازهای اجتماعی و فردی، محدوده روابط خود را مشخص نماید و شخصیت فرد مقابل را به خوبی بشناسد و سپس به ادامه روابط خود در فضای آنلاین بپردازد.
روند ارائه امکانات جدید در اکثر شبکه‌های اجتماعی به سمت بدست آوردن اطلاعات بیشتر از کاربران است، لذا یکی از مزایای رعایت این اصل این است که با داشتن اعتماد و شناخت کافی به طرف مقابل در ارتباط فیزیکی ما قبل ارتباطات آنلاین، هیچ‌گاه کودکان و نوجوانان گرفتار سوء استفاده (آزار) سایبری نخواهند شد.
کاربر بایستی این اصل را نیز در ذهن خود داشته باشد که همواره زمان مشخصی از وقتش را به انجام کارهای آنلاین خود اختصاص دهد. این امر به او کمک می‌کند که از انجام جستجوهای بی‌مورد و چت‌های چندین ساعته در شبکه‌های اجتماعی پرهیز کند.
نتیجه مهمی که شاید بتوان در پایان این مجموعه گزارشات ذکر کرد این است که، نسل قدیم و جدید بایستی با یکدیگر به تعاملی مناسب برسند. در این میان سختی‌هایی که نسل قدیم متحمّل می‌شود شاید کمی بیشتر از نسل جدید باشد و آن‌هم به این دلیل که؛ نسل گذشته وظیفه تربیت نسل جوان را به‌عهده دارد و بایستی کمی از فضای خود جدا شده و خود را به فضای زندگی رایانه محور فرزندانش نزدیک‌تر کند.
پیشرفت روز‌افزون تکنولوژی باعث می‌شود که نسل جامانده از آن همواره از نسل همگام با تکنولوژی دورتر و دورتر شود و این فاصله اثر را خود در زمینه تربیتی نشان‌خواهد داد، زمانی که اثرات روابط آنلاین نمود خود را در زندگی شخصی افراد نشان دهد. پس بهتر است پیش از آن‌که درگیر فرآیند درمان شویم به پیشگیری بپردازیم زیرا گاهی برای بعضی درد‌ها درمانی نیست و یا اثرات آن مشکل نه تنها بر خود فرد بلکه بر خانواده و جامعه او نیز مترتب می‌شود.