به گزارش گرداب، تا به حال در تعدادی از خبرهای خود به جمع‌آوری داده‌های آن‌لاین و آف‌لاین کاربران، از طریق وب‌سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی، اپلیکیشن‌های گوشی، ایمیل‌ها و دیگر حساب‌های کاربری جهت مصارف تبلیغاتی سخن گفته‌ایم؛ حال برآنیم که چگونگی جمع‌آوری اطلاعات و هدف از انجام این کار را برای شما تشرح کنیم.

اطلاعات آفلاین در مورد شرکت‌ها و یا افراد را می‌توان از طریق دسترسی به داده‌های عمومی‌ای هم‌چون نام، آدرس، روز تولد افراد / روز ایجاد شرکت، داده‌های مالیاتی و سایر اطلاعات حقوقی و قانونی پیداکرد. اما اطلاعات آن‌لاین عموما از روی کوکی‌هایی که برروی مرورگر شما قرار دارند بدست می‌آیند؛ این کوکی‌ها دربردارنده اطلاعات سایت‌هایی که به آن‌ها سرزده‌اید، جستجوهایی که انجام داده‌اید و نیز شرکت‌هایی که از آن‌ها خرید انجام داده‌اید، می‌باشند.

شرکت‌های تبلیغاتی، اطلاعات آف‌لاین و آن‌لاین کاربر را با یکدیگر مطابقت می‌دهند تا متوجه شوند که تبلیغاتی را که به صورت هدفمند برای کاربرانشان ارسال می‌کنند به درستی برای آن‌ها فرستاده‌اند و این تبلیغات، دقیقا همان محصولاتی هستند که کاربران ممکن است قصد خرید و یا استفاده از آن‌ها را داشته‌باشند.

داده‌های آف‌لاین کاربر، به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا آن‌ها بدانند که فرد کجا زندگی می‌کند، چند ساله‌هست و چه تعداد فرزند دارد. به طور مثال اگر شما فردی 40 ساله هستید و 2 فرزند جوان در خانه دارید و یک اتوموبیل با قیمت متوسط جزء اموال ثبت شده شما باشد؛ آن‌گاه شرکت‌های تبلیغاتی برای شما ویدیو، تصاویر و کاتولوگی از انواع کارخانه‌های تولید کننده ماشین‌های شاسی بلند برای شما و فرزندانتان ارسال می‌کنند.

آژانس‌های مسافرتی نیز که می‌توانند از این داده‌ها به صورت مشترک بهره برده‌اند، به صورت کاملا هدفمند تصاویری از مناطق تفریحی و تورهای خود برای شما ارسال می‌کنند؛ در کنار این تصاویر، شرکت‌هایی که تولید کننده لوازم مسافرتی هم‌چون چادر، کباب‌پز، سبد مسافرتی و غیره هستند تبلیغاتی را برای خانواده شما ارسال می‌کنند تا از لحاظ روانی شما را ترغیب کنند تا به سمت خرید این تجهیزات و وسایل روی آورید.

برای بیشتر روشن شدن قضیه، مثالی کاملا محسوس برای شما ارائه می‌دهیم تا به افق امنیتی‌ای که فضای سایبر برای کاربرانش در نظر گرفته، آشنا شوید. شاید که با محدودتر کردن فعالیت‌های بیهوده خود در این فضا کمی عقلانی‌تر در این فضا به فعالیت بپردازیم و کمتر خود را به جریانی تکنولوژی بسپاریم و بعد واقعی زندگی‌مان را از بعد مجازی‌اش پررنگ‌تر کنیم.

شرکت‌هایی هم‌چون اکزیکام (Axicom)، اطلاعات پایه کاربر را جمع‌آوری کرده و با خرید سایر داده‌ها از منابع مختلف؛ اطلاعات و آمار جمعیتی کاملی از خانواده‌ها، وسایلی که این افراد می‌خرند، دفعات و میزان خرید درسال و علاقه‌مندی به خرید نوع جنس را بدست می‌آورند.

آن‌ها این اطلاعات پایه را از طریق منابعی همچون بیمه‌ها، موسسات خدماتی، مراکز فروش بلیت سینما و استادیوم‌ها و حتی مراکز فروش خودرو و بنگاه‌های املاک به دست می‌آورند. البته تعدادی از شرکت‌های بزرگ در شرایط سیاست‌نامه‌های امنیتی خود به امکان به اشتراک گذاشته شدن اطلاعات افراد با شرکت‌های تبلیغاتی اشاره می‌کنند، ولی عموم کاربران ازخواندن سیاست‌نامه‌های امنیتی مکتوب صرف‌نظر می‌کنند، حال چه برسد به این‌که حوصله خواندن شرایط این سیاست نامه‌ها را در فضای مجازی برای نصب یک برنامه و یا استفاده از یک سرویس داشته باشند.

با توجه به گستردگی اطلاعاتی که این شرکت‌ها از جستجو‌ها، پروفایل شبکه‌های اجتماعی، کوکی و کَش مرورگرها و بسیاری از منابع دیگر جستجو جمع‌آوری می‌کنند؛ دانستن این مطلب که اطلاعات جمع‌آوری شده در چه راهی استفاده می‌شوند بسیار حائز اهمیت است. در قسمت بعدی خبر به این مطلب پرداخته و اطلاعاتی جالب اما تأمل برانگیز را برای شما ارائه خواهیم کرد.

این مطلب ادامه دارد ...