گروه فضای مجازی گرداب- طبیعی است که با آغاز تلاش برای راه اندازی شبکه ملی اینترنت یا همان شبکه ملی اطلاعات لابی های غربی و پیاده نظام آنان موج وحشت و ترس و القای آثار منفی این طرح را آغاز می کنند.
به عنوان مثال، "وی‌تری" پایگاه خبری تخصصی در حوزه فضای سایبر به نقل از "راشا تودی" آورده است: دولت ایران قصد دارد با ایجاد یک شبکه اینترانت گسترده ملی، آن را جایگزین اینترنت کند.
اگر ایران موفق شود به هدف خود مبنی بر ایجاد اینترانت ملی دست پیدا کند، در کنار کره شمالی دومین کشوری خواهد بود که از سرویس وب ملی استفاده میکند! حال آنکه در
بخش دوم همین گزارش نام بسیاری از کشورهای استفاده کننده از این طرح برده شد و مکرر از سوی مسئولین محترم وزارت ارتباطات بر این نکته تاکید شده که با راه اندازی شبکه ملی اطلاعات دسترسی به اینترنت بین المللی قطع نخواهد شد.
وی تری ادامه می دهد: دولت ایران سابقه طولانی در محدودسازی اینترنت دارد. این کشور در سال 88 دسترسی به سرویس‌های ایمیل خارجی را محدود کرده بود. شایعاتی نیز مبنی بر راه‌اندازی سرویس اینترانت داخلی از ماه آوریل مطرح شده که براساس آن ایران قصد دارد با راه‌اندازی اینترانت داخلی، آن را جایگزین اینترنت ملی کند.
برنامه ایران برای دستیابی به اینترنت خصوصی در پی حملات سایبری سال 88 به زیرساخت‌های این کشور صورت گرفته است. اسرائیل و آمریکا سیستم‌های رایانه‌ای دولتی ایران را مورد هدف بدافزار بسیار مخرب "فلیم" قرار دادند. "نیویورک تایمز" نیز چندی قبل خبر داده بود آمریکا پشت پرده حمله ویروس "استاکس‌نت" که چند سال قبل تاسیسات غنی‌سازی اورانیوم ایران را به تعطیلی کشاند، قرار دارد.
این موج خبی خنده آورر به شکلی دنبال شد که بیش از یکسال قبل "رجیستر"، دیگر پایگاه خبری تخصصی فضای سایبر نیز به نقل از دیلی‌تلگراف از قطع ارتباط وزارت‌خانه‌های ایرانی با اینترنت تا ماه آینده خبر داد. این در حالی است که از آن زمان بیش از یکسال گذشته است! بنا بر این خبر، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران، دلیل این امر را حفاظت از اطلاعات حساس اعلام کرده است.
ایران پیش از این اعلام کرده بود برنامه‌هایی برای قطع ارتباط با اینترنت و راه اندازی شبکه اسلامی خودش دارد، ایده‌ای که جهانیان با شک و ابهام به آن می‌نگریستند. سازمان خبرنگاران بدون مرز چندی پیش اعلام کرد که این برنامه "بارها اعلام شده و هر بار به تعویق افتاده است".
فکر می‌کردیم ایران دست از این هدف برداشته است! "وب‌پرو نیوز"، یک پایگاه خبری تخصصی در حوزه فضای مجازی نیز چندی پیش در این باره نوشت: ماه‌های گذشته اخباری مبنی بر تلاش ایران برای ساختن اینترنت خاص این کشور و خارج از نفوذ غرب، منتشر شده است. این تصمیم ضربه محکمی به تلاش‌های شهروندانی که به اینترنت به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط با خارج از کشور در طول اعتراضات سال 88 وابسته بودند، به حساب می‌آید. سکوتی که در طی این مدت در این مورد وجود داشت، باعث شده بود فکر کنیم ایران از این هدف دست برداشته است، اما اقدام اخیر حاکی از آن است که ایران در حال فعال کردن اینترنت خاص خودش است.
این اقدام ایران، برای قطع ارتباط با ایتنرنت، تاثیر اندکی در حفاظت از این کشور در برابر آسیب‌ها دارد و در مقابل آسیب‌های بیشتری را به همراه دارد. آن‌ها دوست دارند فکر کنند اینترنت تنها ابزار حملات سایبری است، در حالی که اینترنت تاثیر مهمی در موقعیت‌های علمی و اقتصادی دارد. با حذف اینترنت، ایران به زودی از نظر اجتماعی- اقتصادی در شرایط بدی مانند کره شمالی قرار خواهد گرفت.
تایمز اسرائیل نیز ضمن انعکاس خبر دیلی تلگراف، آورده است: این طرح با مخالفت افرادی مواجه شده است که آن را به مثابه سانسور تاثیر غرب بر روی اینترنت و ایجاد امکان نظارت بیشتر بر روی فعالان سیاسی در این کشور می‌دانند.
گوگل چه می گوید؟ در این میان گوگل، متحد همیشگی کاخ سفید و لابیهای صهیونیستی نیز بیکار ننشسته است. اگر عبارت "اینترنت ملی" را در گوگل جستجو کنید، با عناوین مختلفی با مضمون "اینترنت ملی جایگزین اینترنت جهانی خواهد شد" با بسامد بالا مواجه خواهید شد، اقدامی که به سردرگمی کابران در این زمینه دامن زده است.
"اینترنت ملی" یا "شبکه ملی اطلاعات"؛ مسئله این نیست! مشاهده نحوه بازتاب این خبر در رسانه‌های مختلف ما را بر آن می‌دارد تا یک بار دیگر، به اینترنت ملی و مزایای آن –که روشن‌کننده عامل نگرانی این رسانه‌هاست – بپردازیم.
"اینترنت ملی"، "اینترنت پاک" یا به شکل دقیق‌تر "شبکه ملی اطلاعات" شبکه‌ای داخلی است که قرار است ارائه دهنده اینترنت در داخل کشور باشد.
برنامه پنجم توسعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را ملزم به ایجاد شبکه ملی اطلاعات کرده است. در ماده 46 برنامه پنجم توسعه، این وزارت‌خانه مکلف شده است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و پایدار با پهناي باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور اقدام مناسب صورت داده و با استفاده از توان و ظرفیت بخش‌هاي عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت را فراهم نماید.
وزیر سابق ارتباطات و فناوری اطلاعات(تقی پور)، آذر ماه سال 89 در این باره گفت که شبکه ملی اینترنت یا شبکه اطلاعات ملی بر پایه پروتکل اینترنت طراحی شده و یکی از زیر ساخت‌های اصلی دولت الکترونیک محسوب می‌شود. پهنای زیاد باند ارسال تصویر، صوت و حجم زیادِ اطلاعات از ویژگی‌های این شبکه است.
همچنین وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات محمود واعظی اخیرا تاکید کرده که وزارت ارتباطات مسئول اجرای بخش زیرساخت های ارتباطی این شبکه است و هم اکنون در این زمینه ۷۰ درصد این پروژه آماده بهره برداری شده است.
اینترنت سریعتر، ارزان‌تر و امن‌تر، ارمغان شبکه ملی اطلاعات راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات، بنابر اظهارات کارشناسان، راه حلی اساسی به منظور افزایش امنیت در فضای سایبر و مصون ماندن کشور در برابر حملات سايبري و هکری ديگر کشور‌هاست.
از دیگر مزایای راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، نظارت بر عملکرد شرکت‌های اینترنتی برای جلوگیری از کم فروشی پهنای باند اینترنت -به عنوان راهکار مناسبی برای رفع مشکل سرعت اینترنت- است که قرار است؛ حداکثر تا پایان برنامه پنجم توسعه عملیاتی شود.
نکته حائز اهمیت دیگر در این زمینه آن است که با اتکا به شبکه ملی اطلاعات چنانچه به هر دلیلی پهنای باند بینالملل محدود شود، این محدودیت برای کاربران داخلی اعمال نخواهد شد و دسترسی آنان را با وقفه مواجه نخواهد کرد. کارشناسان معتقدند با شکل‌گیری اینترنت ملی هزینه‌های دسترسی به اینترنت کاهش یافته و پهنای باند اینترنت به سرعتی بین 2 تا 8 مگابیت بر ثانیه افزایش خواهد یافت.
جهش روند خدمت‌رسانی دولت الکترونیک در پی راه‌اندازی اینترنت ملی و حذف بروکراسی اداری موجود در کشور، یکی دیگر از مواردی است که دولت را بر آن داشته است تا این طرح را با جدیت پیگیری کند.
همه سروصداهایی که رسانه‌های خارجی به پا کرده‌اند و دلیل آن را نگرانی از قطع دسترسی شهروندان ایرانی به اینترنت اعلام کرده‌اند، در حالی است که وزیر ارتباطات به صراحت تاکید کرده است شبکه ملی اطلاعات به هیچ وجه جایگزین اینترنت نخواهد شد و اینترنت به عنوان یک سرویس همچون گذشته در کنار شبکه ملی اطلاعات باقی خواهد ماند.
استقلال اطلاعاتی، مهم‌ترین عامل نگرانی جاسوسان سوالی که اینجا مطرح می‌شود، این است که عامل حقیقی این سروصداها چیست و چه عاملی باعث برانگیخته‌شدن نگرانی تا این حد شده است؟
راه اندازی اینترنت ملی در گام نخست و در ادامه آن سیستم عامل و مرورگر ملی باعث کمرنگ شدن نفوذ و اشراف اطلاعاتی کمپانی‌های بزرگ غربی می شود که پیش از این بارها شواهدی مبنی بر ارتباط پنهانی و آشکارشان با دولت‌های اقتدارگرا و سلطه‌گر در فضای مجازی منتشر شده است.
به نظر می‌رسد نگرانی موتورهای جستجو که بنابر اعتراف مالکانشان ابزار جاسوسی از شهروندان دنیای مجازی‌اند و فروش اطلاعات کاربران، منبع تامین درآمد و سودهای سرشار آن‌هاست، در این زمینه به حق باشد.
کدام جریان داخلی از ملی شدن اینترنت زیان می بیند؟هرچند انگیزه عمده مخالفان اینترنت ملی در ایران و خارج از ایران ارتقانیافتن امنیت ملی و شکل نگرفتن فضای مجازی سالم و اخلاقی برای نسل های آینده کشورمان می باشد؛ اما متاسفانه یک جریان داخلی نیز وجود دارد که به دلیل متضرر شدن اقتصادی از شکل گیری اینترنت ملی چندان رغبتی به راه افتادن این پروژه ندارد! متاسفانه این طیف بخشی از جریان حاکمیتی موظف به اجرای پروژه شبکه ملی اطلاعات را تشکیل می دهد که در حال حاضر از واردات اختصاصی پهنای باند و فروش آن به مردم، یعنی از محل فروش اینترنت بین المللی آنهم با سرعت بسیار کم درآمد بالایی دارند، طبیعی است که با راه افتادن شبکه ملی اطلاعات با قیمت نازل و سرعت بسیار بالاتر از اینترنت های به ظاهر پر سرعت فعلی فروش اینترنت بین المللی نیز در ایران با تحولات جدی مواجه می شود و فروشندگان آن ناچار خواهند شد یا با کاهش شدید مشتری و یا با کاهش جدی قیمت کنار بیایند. متاسفانه از این رو که جریان مذکور خود تا حدود زیادی در اجرایی شدن شبکه ملی اطلاعات دخیل است؛ برخی تحلیل‌گران کندی پیش‌رفت پروژه را به همین سبب می دانند.
سهم ما در این طرح عظیم ملی چیست؟ البته این نکته نیز باید در نظر گرفته شود که با توجه به آن که تکنولوژی وب اساسا اصالت و ماهیتی آمریکایی دارد، بدیهی است که تا دستیابی به اقتدار و استقلال ملی در این زمینه راه دشواری باقی است. طی کردن این راه نیازمند عزم ملی ایرانیان و همراهی، همکاری و سعه صدر نخبگان و فعالان فضای سایبر است تا با تحقق این هدف، شاهد سرافرازی هر چه بیشتر ایران اسلامی باشیم و تحقق هرچه سریعتر و عدم تعویق در اجرای این طرح عظیم ملی را از مسئولان مطالبه کنیم.
