افراد حاضر در عکس «داستان یک پرچم» از اقوام و ملیت‌های مختلف هستند. ملت و کودکان فلسطینی، مرد و زن افغان و عراقی، سرخپوست، سیاه پوست، سرباز ویتنامی، کودک سوری، مرد و کودک قربانی بمب شیمیایی در حلبچه و حاجیانی از فاجعه اخیر منا!
به گزارش گرداب به نقل از فارس از ابتدا با جنایت آغاز کردند؛ از کشتار و برده داری بومیان منطقه گرفته تا سرکوب کارگران شیکاگو، بمباران هیروشیما و گرفتن جان 220هزار انسان، قتل عام ویتنام و بیش از 1،5 میلیون کشته، حمایت از اسرائیل و بزرگترین نسل کشی تاریخ در فلسطین، طراحی کودتای 28 مرداد و حمایت از کودتای نوژه، حمایت از صدام، حمله مستقیم به هواپیمای مسافربری با 290 مسافر، ترور دانشمندان هسته ای، اعمال تحریم های ظالمانه، کشته شدن 40 هزار غیر نظامی در جنگ افغانستان و بیش از یک و نیم میلیون کشته در عراق. جنایت پشت جنایت... هیچ کس از شر آمریکا در امان نیست. داستان پرچم از این قرار است، پرچمی افراشته برخون، ظلم، جنایت و تحقیر مظلومان، این تصویر روایتگر بخشی از جنایات آمریکاست؛ تلنگری است به همه، نباید اجازه دهیم تصویر ظلم و جنایت عادی شود، نباید از خون مظلومان گذشت.
عکاسی صحنه‌پردازی شده (staged photography) یکی از شیوه‌های عکاسی است که تفاوت آن با عکاسی مستند، مانند تفاوت فیلم داستانی و فیلم مستند است. در این شیوه عکاسی همه چیز از قبل کارگردانی شده و در یک قاب به تصویر کشیده می‌شود. هیچ چیز تصادفی نیست و همه اجزاء تصویر خلق می شود. از صحنه و نور گرفته تا لباس و محل عکاسی، همه به انتخاب عکاس طراحی می شود. این شیوه از عکاسی در دنیا و خصوصا در آمریکا، بسیار پر طرفدار است.
شیوه کار در این نوع عکاسی همانند فیلم سینمایی است و در واقع تجهیزات، تدارکات، عوامل و نیروی انسانی زیادی در آن به کار گرفته می شود با این تفاوت که قرار است همه حرفها نه در یک فیلم بلند که در یک فریم عکس زده شوند!
«برافراشتن پرچم در ایوو جیما» نام یک عکس تاریخی است که در 23 فوریه 1945 توسط جو روزنتال گرفته شده است. عکس پنج سرباز و یک پزشک جنگی شاغل در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا را بر فراز تپه سوریباچی در نبرد ایوو جیما طی جنگ جهانی دوم نشان می‌دهد. نمایندگانی از نظامیان آمریکایی که این جزیره ژاپنی را اشغال کرده و پرچم آمریکا را در آن برافراشته اند!
در 19 فوریه 1945 قایقی جو روزنتال، عکاس آسوشیوتدپرس و شماری از تفنگداران آمریکا را به سمت ایووجیما می برد. روزنتال پیش بینی می کرد که نبرد سختی در خواهد گرفت، زیرا نبردهای جزیره اقیانوس آرام جملگی خشونت بار بودند.
در حدود هفتاد هزار سرباز (پنجاه هزار آمریکایی و بیست و دو هزار ژاپنی) در ایووجیما با هم به جنگ تن به تن پرداختند. روزنتال از این جنگ عکس هایی گرفت که در روزنامه ها و مجلات چاپ شد.
پنج روز بعد از وارد شدن به این جزیره، روزنتال شنید که گروهی از تفنگداران در سوریباشی پرچمی را می افرازند. روزنتال در سوریباشی گروه تفنگداران را دید که پرچمی را به یک لوله شش متری وصل کرده اند. فرمانده از آنها خواسته بود که پرچم بزرگی در آنجا نصب کنند تا همه در جزیره بتوانند آن را ببینند. روزنتال نقطه ای را پیدا کرد تا از آنجا عکسی بگیرد. دوربین خود را برداشت و آن را در مقابل چشمانش قرار داد و به پرچمی که در برابر نسیم در اهتزاز بود، نگاهی انداخت و دگمه شاتر را فشرد. پرچم در همان زمان بر زمین افتاد، سه سرباز آن را نگه داشتند تا بقیه سربازان طناب یا ریسمانی پیدا کنند و آن را ببندند و مهار کنند.
سه نفر از این عده هرگز این تصویر را ندیدند، چرا که در ادامه نبرد جان باختند. سربازان پشت به دوربین دارند و چهره هاشان ناشناس است. همین امر باعث شده است به تندیس شباهت پیدا کنند.
تصویر روزنتال برنده جایزه پولیتزر شد، اداره پست از روی این عکس تمبر پستی چاپ کرد که 137 میلیون از آن به فروش رفت. همچنین این عکس مورد توجه بسیاری از فیلمسازان، نویسندگان، تلویزیون و …. قرار گرفته است. مجسمه ای برنزی از روی این عکس ساخته شده که هم اکنون در آرامگاه ملی آرلینگتون ویرجینیا مستقر است.
«برافراشتن پرچم در ایوو جیما ژاپن» نماد غرور ملی و پرچم افتخارات آمریکاست. اما این افتخارات بر چه بنا شده است؟ این سوالی بود که سعی شده با خلق این اثر به آن پاسخ داده شود.
افراد حاضر در عکس «داستان یک پرچم» از اقوام و ملیت‌های مختلف هستند. کسانی که با نگاه به جنایات آمریکا و ایادی آن در نقاط مختلف دنیا در عکس جای گذاری شده اند: ملت مظلوم فلسطین، کودکان فلسطینی، جمال و محمد الدوره، مرد و زن افغان و عراقی، سرخپوست، سیاه پوست، سرباز ویتنامی، کودک سوری، مرد و کودک قربانی بمب شیمیایی در حلبچه و حاجیانی از فاجعه ی اخیر منا !
این عکس توسط سیداحسان باقری بازسازی شده که با حمایت خانه طراحان انقلاب اسلامی در ضلع شمال غربی میدان ولیعصر(عج) رونمایی شد.
