قمار باتوجه به آسیب هایی که برای فرد و جامعه در پی خواهد داشت هم در شرع و هم از لحاظ قانونی فعالیتی ممنوع اعلام شده است. با این وجود، عده ای با سواستفاده از امکانات فضای مجازی عده ای را معتاد به شرط بندی بخصوص در حوزه های ورزشی کرده اند.
قماربازها که پیش تر به شکل سنتی و درون قهوه خانه ها و در محل هایی مشخص فعالیت می کردند، امروز با پیشرفت تکنولوژی و به لطف قابلیت های فضای مجازی از همه جای کشور سر در آورده اند. سال 92 علی انصاریان، در تلویزیون خبر از خروج روزانه 600 هزار دلار از کشور با شرط بندی بر سر نتایج فوتبال داد؛ خبری که بسیاری را متعجب و عزم پلیس فتا را برای جلوگیری از فعالیت غیرمجاز قمارخانه های اینترنتی جزم کرد. با این وجود بسیاری از اقدامات مقابله گرایانه تبدیل به اقدامات مقطعی و نه چندان موثر شده و این باعث شده است سایت های بیشماری در داخل کشور هم راستا با نمونه های خارجی، اقدام به برگزاری انواع مختلف شرط بندی و قمار بر سر نتایج کنند.
هر روز خبرهایی مبنی بر شناسایی چندین سایت قمار و شرط بندی
فوتبال در استان های مختلف منتشر می شود که البته سهم استان های شمالی کشور در این
خصوص قابل تامل است. برخی از این سایت ها بارها به دلیل فعالیت های غیرمجاز و حرمت قمار تعطیل شده اند اما بساط شرط بندی و گردش های مالی بی حد و حساب مسئله ای
نیست که بتوان به این راحتی آن را متوقف کرد. بعضی از این سایت ها برای توجیه اعمال خود اعلام می کنند حدود 65
درصد کل مبالغی که توسط فرم های پیش بینی از کاربران اخذ می شود به عنوان جایزه
مورد استفاده قرار می گیرد و مابقی صرف کارهای خیر، آزادی زندانیان یا تهیه جهیزیه
می شود.
باتوجه به اینکه تمامی مبالغ مربوط به جایزه ها، از تجمیع پول های پرداختی دیگر کاربران در زمان تهیه فرم پیش بینی، به دست آمده است و در این فرایند برای پرداخت جایزه، از پول سایر شرکت کنندگان استفاده می شود، می توان حرام بودن این دست فعالیت ها را همانطور که مراجع تقلید و عالمان شرع بیان کرده اند، تصدیق کرد.
روی فرم های شرط بندی برخی از این سایت ها عناوینی چون «با مجوز اتحادیه باشگاه فوتبال ایران» درج شده است. در این بین، نظرات تعدادی از کارشناس مرتبط این حوزه نیز جای تامل دارد. یکی از مسئولین مجامع و تشکل های فرهنگی وزرات ارشاد* در این زمینه اذعان کرده بود همین که برگزارکنندگان چنین طرح هایی به دنبال مجوز هستند ارزشمند است و باید برای مساله شرعی این فعالیت ها راهکارهایی پیدا کرد!
اما آیا واقعا برای واریز بیش از صد میلیون تومان که از محل
ثبت نام فرم های پیش بینی به حساب این موسسه واریز شده و طبق قرار باید بخشی از آن
به حساب اتحادیه باشگاه های فوتبال کشور واریز شود حکم شرعی می توان یافت؟ شاید سایت های شرط بندی یا به اصطلاح خودشان پیش بینی
مسابقات، تقاضای مجوز کرده باشند اما تا زمانی که مسائلی مثل مالیات، نحوه
توزیع جوایز و دستگاه های نظارتی در این حوزه مشخص نشود نمی توان برای گردش های
مالی کلان مجوزی صادر شود.
به علاوه، در این میان سایت هایی هم هستند که در مدتی اندک از زمان راه اندازی، تعطیل شده و با کسب مبالغ هنگفت از کاربران، اقدام به کلاهبرداری از مردم می کنند. این مساله مدتی پیش توسط کمال هادیانفر، رئیس پلیس فضای تبادل اطلاعات، مطرح شد و وی در اظهارنظری متفاوت، از وزارت ورزش و جوانان خواست نسبت به سازماندهی سایت هایی که به صورت آنلاین به شرط بندی روی مسابقات ورزشی می پردازند اقدام کنند.
وی در آن زمان اعلام کرده بود وزارت ورزش و جوانان تاکنون برنامه ای برای برخورد جدی با این پدیده درنظر نگرفته و عده ای فرصت طلب نیز در این میان از سادگی یا طمع افراد سوء استفاده و از مردم کلاهبردی می کنند.
هادیانفر در ادامه گفته بود نیروهای این پلیس، در همه استان های کشور مستقر شده اند و به همین دلیل 90 درصد پرونده های ارجاعی به پلیس فتا کشف شده است.
به نظر می رسد تعطیلی یا حتی فیلتر کردن قمارخانه های اینترنتی به تنهایی نمی تواند مانع از فعالیت چنین سایت هایی گردد، چراکه طمع پول و ثروت و در نهایت اعتیاد به قمار علاقه مندان به فوتبال را به پول در آوردن از این راه ترغیب می کند.
شاید بهترین اقدام برای جلوگیری از چنین جرائمی، در کنار فیلترینگ، فرهنگ سازی باشد، موضوعی که بسیاری کارشناسان اجتماعی بر آن تاکید دارند؛ چرا که در نهایت جرم همه این سایت ها کلاهبرداری است و تا زمانی که افراد از این مساله مطلع نباشند در این سایت ها حتی شاید برای بخت آزمایی حضور پیدا خواهند کرد.
* خرداد سال 1393/ گزارشی از بازار داغ شرط بندی در فوتبال