اساتیدی که اعتقادی به مبارزه با استکبار نداشته باشند، شایسته حال و آینده نظام جمهوری اسلامی نیستند.
به گفته حجت‌السلام علی‌رضا سلیمی، نایب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، موضوع وضعیت استخدام اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها به عنوان یکی از دستور کارهای این جلسه، امروز (یکشنبه ۸۹/۶/۷) با حضور کارشناسان وزارت علوم در کمیسیون آموزش و تحقیقات مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
چنین طرحی در صورت اجرای هدفمند و استفاده از تمامی ظرفیت‌های مفید آن، گذشته از پیامدهای مثبت علمی و آموزشی، می‌تواند کارکردهای سیاسی اجتماعی عمیقی نیز به همراه داشته باشد.
وجود فیلترهای عقیدتی-سیاسی در کنار فیلترهای علمی و آموزشی در فرایند انتخاب اساتید دانشگاه‌ها و در نتیجه حضور بیش از پیش اساتید انقلابی در دانشگاه‌های کشور، می‌تواند زمینه‌ساز رشد معرفتی و بصیرتی جامعه در سطح کلان شود.
تحقیقات جامعه‌شناختی پیرامون حوادث پس از انتخابات سال گذشته، حاکی از وجود یک شکاف اجتماعی میان نخبگان و توده مردم بود که نیازمند تأمل عمیق و برنامه‌ریزی دقیق است:
فاصله بین انتخاب مردم و نخبگان از یک‌سو و ناتوانی نخبگان در همراه کردن مردم با انتخاب خود، نشان می‌دهد که نخبگان، خود با چالش‌هایی روبرو بودند که آنها را با بحران ایفای نقش مواجه ساخته است. کارکرد نخبگان در عرصه اجتماعی، کارکرد "گروه مرجع" است که با اثرگذاری بر افکار عمومی به تحولات جامعه جهت می‌دهد و در شکل‌گیری اولویت‌ها و انتخاب‌های اجتماع، نقش تعیین‌کننده بازی می‌کند. بنابراین زمانی که نخبگان این کارکرد خود را از دست بدهند و یا این کارکرد ضعیف شود، آنها با "بحران نقش و کارکرد" در عرصه اجتماعی روبرو می‌شوند. (منبع: امینی، پرویز، ۱۳۸۹، جامعه‌شناسی ۲۲ خرداد، نشر ساقی، چاپ اول، تهران.)
نگاهی به بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با اساتید دانشگاه‌ها، حساسیت بررسی و اجرای چنین طرحی را بیشتر نمایان می‌کند:
«اگر در زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى مسائل اجتماعى، مسائل سیاسى، مسائل کشور، آن چیزهائى که به چشم باز، به بصیرت کافى احتیاج دارد، جوان دانشجوى ما، افسر جوان است، شما که استاد او هستید، رتبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى بالاترِ افسر جوانید؛ شما فرمانده‌‌‌‌‌‌‌‌‌اى هستید که باید مسائل کلان را ببینید؛ دشمن را درست شناسائى بکنید؛ هدفهاى دشمن را کشف بکنید؛ احیاناً به قرارگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى دشمن، آنچنانى که خود او نداند، سر بکشید و بر اساس او، طراحى کلان بکنید و در این طراحى کلان، حرکت کنید. در رتبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى مختلف، فرماندهانِ بالا این نقشها را ایفا میکنند.
خوب، حالا استادى که بتواند این نقش را ایفا کند، آن استاد شایسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى حال و آینده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى نظام جمهورى اسلامى است.»
(بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با اساتید دانشگاه‌ها، ۸/۶/۸۸)
بر این اساس، واضح است که اساتیدی که اعتقادی به مبارزه با استکبار نداشته باشند، شایسته حال و آینده نظام جمهوری اسلامی نیستند و اصولاً انتخاب آنها به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه‌های جمهوری اسلامی نیز توجیهی نخواهد داشت.
لذا لازم است دانشجویان انقلابی ما که افسران جنگ نرم لقب گرفته‌اند، با جدیت این مسأله را پیگیری کرده و خواستار لحاظ کردن جدی تر فیلترهای عقیدتی-سیاسی در فرایند انتخاب اساتید شوند.
امیدواریم انشاءالله با تصویب و اجرای صحیح این طرح، فضای انقلابی‌تری در سطح دانشگاه‌ها حاکم شود.
گامی‌به سوی بصیرت
چنین طرحی در صورت اجرای هدفمند و استفاده از تمامی ظرفیت‌های مفید آن، گذشته از پیامدهای مثبت علمی و آموزشی، می‌تواند کارکردهای سیاسی اجتماعی عمیقی نیز به همراه داشته باشد.
وجود فیلترهای عقیدتی-سیاسی در کنار فیلترهای علمی و آموزشی در فرایند انتخاب اساتید دانشگاه‌ها و در نتیجه حضور بیش از پیش اساتید انقلابی در دانشگاه‌های کشور، می‌تواند زمینه‌ساز رشد معرفتی و بصیرتی جامعه در سطح کلان شود.
تحقیقات جامعه‌شناختی پیرامون حوادث پس از انتخابات سال گذشته، حاکی از وجود یک شکاف اجتماعی میان نخبگان و توده مردم بود که نیازمند تأمل عمیق و برنامه‌ریزی دقیق است:
فاصله بین انتخاب مردم و نخبگان از یک‌سو و ناتوانی نخبگان در همراه کردن مردم با انتخاب خود، نشان می‌دهد که نخبگان، خود با چالش‌هایی روبرو بودند که آنها را با بحران ایفای نقش مواجه ساخته است. کارکرد نخبگان در عرصه اجتماعی، کارکرد "گروه مرجع" است که با اثرگذاری بر افکار عمومی به تحولات جامعه جهت می‌دهد و در شکل‌گیری اولویت‌ها و انتخاب‌های اجتماع، نقش تعیین‌کننده بازی می‌کند. بنابراین زمانی که نخبگان این کارکرد خود را از دست بدهند و یا این کارکرد ضعیف شود، آنها با "بحران نقش و کارکرد" در عرصه اجتماعی روبرو می‌شوند. (منبع: امینی، پرویز، ۱۳۸۹، جامعه‌شناسی ۲۲ خرداد، نشر ساقی، چاپ اول، تهران.)
نگاهی به بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با اساتید دانشگاه‌ها، حساسیت بررسی و اجرای چنین طرحی را بیشتر نمایان می‌کند:
«اگر در زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى مسائل اجتماعى، مسائل سیاسى، مسائل کشور، آن چیزهائى که به چشم باز، به بصیرت کافى احتیاج دارد، جوان دانشجوى ما، افسر جوان است، شما که استاد او هستید، رتبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى بالاترِ افسر جوانید؛ شما فرمانده‌‌‌‌‌‌‌‌‌اى هستید که باید مسائل کلان را ببینید؛ دشمن را درست شناسائى بکنید؛ هدفهاى دشمن را کشف بکنید؛ احیاناً به قرارگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى دشمن، آنچنانى که خود او نداند، سر بکشید و بر اساس او، طراحى کلان بکنید و در این طراحى کلان، حرکت کنید. در رتبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى مختلف، فرماندهانِ بالا این نقشها را ایفا میکنند.
خوب، حالا استادى که بتواند این نقش را ایفا کند، آن استاد شایسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى حال و آینده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى نظام جمهورى اسلامى است.»
(بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با اساتید دانشگاه‌ها، ۸/۶/۸۸)
بر این اساس، واضح است که اساتیدی که اعتقادی به مبارزه با استکبار نداشته باشند، شایسته حال و آینده نظام جمهوری اسلامی نیستند و اصولاً انتخاب آنها به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه‌های جمهوری اسلامی نیز توجیهی نخواهد داشت.
لذا لازم است دانشجویان انقلابی ما که افسران جنگ نرم لقب گرفته‌اند، با جدیت این مسأله را پیگیری کرده و خواستار لحاظ کردن جدی تر فیلترهای عقیدتی-سیاسی در فرایند انتخاب اساتید شوند.
امیدواریم انشاءالله با تصویب و اجرای صحیح این طرح، فضای انقلابی‌تری در سطح دانشگاه‌ها حاکم شود.
گامی‌به سوی بصیرت