یکی از پرمخاطب‌ترین سایت‌‌های آمریکایی در راه ایران/ چرا از نمونه‌های ایرانی "نت فلیکس" حمایت نمی‌شود؟!

گروه علمی گرداب؛ هر روز مباحث جدیدی در تکنولوژی باب می شود که نشان دهنده سرعت چشمگیر پیشرفت در این زمینه هستند و هرکدام گزینه های جدیدی را پیش روی کاربران قرار می دهند.

شرکت نتفلیکس یکی از کمپانی هایی است که خدمات زیادی در عرصه های مختلف به کاربران ارائه داده است و به صورت روزانه این خدمات را به روز می کند.

نت فلیکس را امپراتور استریم آنلاین در جهان می دانند؛ در حقیقت نتفلیکس یک فراهم کننده خدمات استریم ویدئو به شکل آنلاین در ایالت متحده آمریکا است که دامنه خدمات این کمپانی تا دور ترین نقاط این دنیا کشیده شده است؛ اخیراً مدیر عامل شبکه استریم آنلاین ویدئو مستقر در کالیفرنیا اعلام کرده است که ایران نیز به زنجیره کشورهایی که این شبکه در آن به ارائه خدمات می پردازد، اضافه شده است.

نت فلیکس از طریق استریم آنلاین به کاربران این امکان را می دهد که در هر زمان یا مکانی که هستند به صورت آنلاین، فیلم یا سریان مورد نظر خود را مشاهده کنند؛ این خدمات وسوسه کنند باعث شده است بسیاری از کشورها تحت پوشش خدمات این کمپانی قرار بگیرند.

از سال 1999 که نتفلیکس اقدام به ثبت نام کاربران خود کرده است تا کنون، بیش از 100 هزار عنوان فیلم سینمایی و سریال از سوی این کمپانی ارائه شده و بیش از 70 میلیون کاربر از 50 کشور جهان عضو نتفلیکس شده اند.

خدمات این سرویس تا چندی پیش تنها به 60 کشور دنیا ارائه می شده است اما رید هستینگز (Reed Hastings) مدیرعامل نت فلیکس و یکی از اعضای موثر در هیئت مدیره فیس‌بوک، در لاس وگاس و در نمایشگاه CES اعلام کرده که 130 کشور دیگر از جمله ایران نیز به فهرست خدمات گیرندگان این سرویس اضافه شده اند.

جذابیت فیلم و جلب کاربران زیاد باعث شده است که بیشترین حجم استفاده از پهنای باند در آمریکا توسط این شرکت استفاده شود، به طوری که در حال حاضر 37 درصد از کل پهنای باند ایالات متحده را به خود اختصاص می دهد.

برخی از کارشناسان معتقدند نتفلیکس شبکه ای مانند یوتیوپ است که به شکل گسترده تر و با امکاناتی وسیعتر خدمات خود را ارائه می دهد.

کاربران نت فلیکس می توانند با پرداخت یک هزینه ماهیانه به کمپانی، به تمامی محتوای این سرویس دسترسی نامحدود داشت باشند و از فیلم های موجود در این شبکه استفاده کنند. نتفلیکس برای کابران خود فیلم هایی با کیفیت های مختلف ارائه می دهد و تعداد دستگاه هایی است که به شکل همزمان قادر به پخش محتوی هستند را با توجه به میزان هزینه پرداختی از سوی کاربر و انتخاب وی مشخص می کند.

خلأ تلویزیون های اینترنتی در ایران طی سال های گذشته و همچنین ذائقه جوانان ایرانی مبنی بر مشاهده فیلم در شبکه های مجازی باعث می شود که نت فلیکس  ایران را به عنوان یکی از بازارهای عمده خود در دنیا ببیند.

استقبال جوانان ایرانی از شبکه های اجتماعی نظیر تلگرام و فیس بوک تجربه خوبی برای این کمپانی است و می تواند مدیران آن را مجاب کند که کوچکترین سرمایه گذاری در ایران استقبال انبوه جوانان را در پی خواهد داشت.

اگر فرض کنیم هر یک میلیون کاربر ایرانی بتواند 8 میلیون دلار در ماه برای این شبکه درآمدزایی داشته باشد، نتفلیکس می تواند تنها 80 میلیون دلار درآمد ماهانه از ایران کسب کند.

در حال حاضر نت فلیکس در ایران فیلتر است و بر هیچ کس پوشیده نیست که محتوای نتفلیکس که برگرفته از تولیدات و فیلم های 190 کشور دنیا است، قابلیت انتشار بدون فیلتر در ایران را نخواهد داشت.

ضرورت این تصمیم وقتی مشخص می شود که تا کنون هیچ یک از مسئولان این کمپانی برای رایزنی با مقامات و مسئولین ایرانی در این زمینه انجام نداده و اقدام به پخش فیلم هایی می کنند که تا کنون حتی مجوز وزارت ارشاد را نیز نگرفته اند.

سابقه استفاده مردم ایران از شبکه های اجتماعی نشان داده است که تهدیدات استفاده از این شبکه ها بیشتر از فرصت های آن بوده است.

حضور نت فلیکس در ایران نیازمند زیرساخت هایی است که هنوز به خوبی در ایران فراهم نشده است؛ از طرف دیگر هزینه اینترنت در ایران در قبال سرعت و حجم مورد استفاده بالا بوده و با توجه به ارائه خدمات با کیفیت این شرکت، قطعاً هزینه های استفاده از نتفلیکس برای ایران اندکی زیاد می شود.

کشورهای زیادی هستند که استفاده از نتفلیکس برای آنها توجیه اقتصادی نداشته و از این رو از این سرویس استقبال خوبی صورت نگرفته است. نکته ای که به نظر می رسد تا حدودی در ایان نیز صادق است.

استفاده از پهنای باند بسیار بالا برای مشاهده ویدئوها، هزینه های گران، ترافیک های بالا در کنار وجود سایت هایی که امکان دانلود رایگان فیلم ها را برای کاربران فراهم می کنند، نشان می دهد که استفاده از این سایت در ایران، چندان به صرفه نیست.

از طرف دیگر دسترسی نامحدود به آرشیو و ارائه فیلم هایی که با چارچوب های اخلاقی بسیاری از کشور ها مغایرت دارد اولین هزینه نت فلیکس بر دوش دولت هاست تا جایی که کشورهایی نظیر اندونزی که گسترش این شبکه را با مذهب و فرهنگ اصیل خود در تضاد دید، ضمن اعتراض به محتواهای غیر اخلاقی در نت فلیکس، این سرویس را در کشور خود فیلتر کرده اند.

تحقیقات در انگلستان نشان داده است که آرشیو نت فلیکس در این کشور پر از فیلم های غیر اخلاقی بوده و تنها 14 درصد این آرشیو محتوای خانوادگی داشته است؛ انگلستان اعلام کرده است که محتوای نتفلیکس برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال مناسب نیست.

یکی دیگر از مواردی که نت فلیکس به آن توجه نمی کند، پرداخت مالیات به کشورها است؛ برخی از کشورها مانند کنیا نیز از مدیران این شرکت خواسته اند که با دریافت مجوز از کشورها اقدام به گسترش شبکه خود کرده و فعالیت های خود در هر کشور را تابع قوانین و مقررات نهاد حاکمیتی قرار دهند که مدیران این سرکت از پذیرش این شروط خودداری کرده اند و از همین رو نتفلیکس در آنها فیلتر شده است.

فیلم سازانی که ملزم به پرداخت مالیات های سنگین برای تولید و سپس پخش فیلم های خود هستند نمی توانند محتواهای خود را به صورت رایگان در اختیار شرکتی دیگر قرار بدهند که حتی حاضر به پرداخت مالیات نیست.

از سوی دیگر  کشوری مانند فرانسه نیز که تا سه سال بعد از پخش سینمایی اجازه پخش ویدئو بصورت برخط را ندارند با نتفلیکس به مشکلات بزرگی رسیده است.

جاسوسی از اطلاعات کاربران اولین و مهم ترین دغدغه ای است که با ورود یک شبکه اجتماعی به کشورها، مسئولین درباره آن ابراز نگرانی می کنند؛ نتفلیکس هم می تواند سهمی در این راستا داشته باشد شاهد این مدعی این است که اوباما در سال گذشته به مسئولان شرکت نت فلیکس هشدار داد که NSA از اطلاعات آن‌ها استفاده می‌کند.

با توجه به موارد بر شمرده شده می توان انتظار داشت تعداد محدودی از کاربران فضای مجازی در ایران از نت فلیکس استقبال کنند اما همین موضوع می تواند مسئولین نتفلیکس را به سمت ارائه خدمات متناسب با شرایط ایران بکشاند اما همچنان باید در نظر داشت محتواهای نتفلیکس می تواند مشکلات شبکه های اجتماعی برای اقشار جوان و نوجوان جامعه به شدت افزایش دهد.

لازم به ذکر است نمونه های داخلی نتفلیکس (مانند فیلیمو) با مشکلات عدیده ای برای گسترش سطح فعالیت های خود روبرو بوده اند. لذا انتظار می رود مسئولان مربوط به جای سنگ اندازی در مسیر شرکت های داخلی، با حمایت از آنها، مانع از خروج ارز از داخل کشور شوند. پاس کاری نهادهای مربوط برای اعطای انواع و اقسام مجوزهای مربوط و نامربوط  و نبود سازوکار مشخص و متولی واحد در این زمینه، فرصت بزرگی را تبدیل به یک تهدید کرده است. تهدید بزرگ فرهنگی که در سایه عملکرد ضعیف مسئولان (و ایجاد عمدی و سهوی پیچ و خم های اداری) در سال های گذشته گریبان گیر ما بوده است. چه بخواهیم و چه نخواهیم سرویس های اینترنتی جدید و روز دنیا وارد کشور خواهد شد. راهکار مقابله با هر سرویس موثر خارجی، ارائه و حمایت از یک سرویس خوب داخلی است. چرا که به نظر می رسد راهکارهای دیگر چندان کارایی مثبتی ندارند.