به گزارش
گرداب، خسرو سلجوقی در ارتباط با مطرح‌شدن بحث احتمال تحریم سایبری ایران اظهار کرد: اگر بخواهیم بر اساس قوانین موضوع تحریم‌ها را مورد توجه قرار دهیم، بسیاری از تحریم‌هایی که تاکنون در خصوص ایران اعمال‌شده نباید صورت می‌گرفت.
وی با بیان این‌که در بسیاری موارد، در تحریم‌های بین‌الملل به‌جای حاکم بودن رویکرد قوانین و حقوق بین‌الملل، حالت جنگلی وجود دارد، متذکر شد: اکنون بسیاری از تحریم‌های اعمال‌شده از سوی آمریکا بر اساس قواعد و قوانین بین‌الملل نبوده و تنها بر اساس بهره‌گیری یک کشور از قدرت، رخ می‌دهد. حال درباره تحریم‌های بین‌الملل سایبری نیز ممکن است چنین رویکردی وجود داشته و این نوع برخوردهای نامتعارف صورت بگیرد.
عضو هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران با تأکید بر این‌که کشورهای غربی قابل اعتماد نبوده و آمریکا و دولت‌های قدرتمند خود را مسوول جهان دانسته و در این راه از اصول دیپلماتیک، حقوق بشر و قوانین بین‌الملل پیروی نمی‌کنند، گفت: برای همین لازم است تمام کشورها برای خود آمادگی‌های لازمه را در جهت مواجهه با برخوردهای نامتعارف احتمالی کسب کنند.
سلجوقی با اشاره به این‌که اکنون حتی با جاری شدن برجام، هنوز برخی بانک‌های دنیا جرات ورود به فضای اقتصاد دوجانبه با ایران را ندارند، اظهار کرد: اقتصاد امر ساده‌ای نیست و کلی مشقت به همراه دارد، بر همین اساس برای شرکت‌ها و کشورهای مختلف سخت است که با این مشقت امری را عملیاتی کنند و در آینده‌ای نه‌چندان دور این احتمال وجود داشته باشد که بار دیگر عده‌ای این قاعده بازی را به هم بزنند.
او ادامه داد: به‌عنوان‌مثال شرکتی مانند پژو فروش قابل‌توجهی در ایران داشت، اما به‌یک‌باره به این شرکت گفته می‌شود باید چنین بازاری را تحریم کند، بدیهی است این موضوع به‌هیچ‌وجه خواسته اقتصادی شرکت پژو نیست ولی در این جنگلی که شیر بی‌یال و دمش آمریکا باشد و قوانین را خودش وضع کند این بیچاره چه‌کارمی‌تواند بکند؟! حال در خصوص فضای سایبری نیز چنین شرایطی ممکن است حاکم شود.
عضو هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران در ادامه در پاسخ به این سؤال که در نهایت بر اساس قوانین بین‌الملل در چه شرایطی یک کشور در شرایط تحریم سایبری قرار می‌گیرد، عنوان کرد: قوانین و مقرراتی که در حوزه ICT وجود دارد بیشتر در ارتباط با اصول جامعه جهانی اطلاعات و برنامه‌ریزی‌های لازم در این زمینه است و در این خصوص پیش‌بینی در ارتباط با تحریم‌ها صورت نگرفته استو بالعکس تأکید بر عدم تحریم و ایجاد محدودیت است.
سلجوقی ادامه داد: در حالت عادی و کلی نگاه آن است که فناوری اطلاعات ابزار جنگی نبوده و با به‌کارگیری آن باید شاهد صلح و توسعه باشیم و استفاده از آن امری ضروری است، اما متأسفانه می‌بینیم که در حوزه سلامت هم تحریم‌ها ورود پیدا می‌کند و دارو که امری ضروری برای سلامت مردم جهان است تحریم می‌شود یا هواپیماهای مسافربری که به‌هیچ‌عنوان کارکرد جنگی ندارند در لیست تحریم‌ها قرار می‌گیرند.
وی در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به تحریم‌های شرکت‌هایی مانند گوگل، یاهو و یا برخی شرکت‌های نرم‌افزاری بیان کرد: همانطور که اشاره شد در موارد متعدد این شرکت‌ها متأسفانه از نگاه کسب‌وکاری برخورد کرده و در تحریم‌های آن‌ها هیچ جنبه قانونی وجود ندارد و با توجه به تبعیت از آمریکای جهانخوار شاهد این همکاری هستیم.
عضو هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران در ارتباط با این موضوع که اگر به هر صورت چنین تحریم‌هایی صورت بگیرد، در شرایطی که حتی شبکه ملی اطلاعات هم تکمیل‌نشده، آمادگی ایران برای ارائه‌ی خدمات بومی تا چه اندازه است، گفت: اکنون شبکه ملی اطلاعات زیر بار هست. البته این زیر بار بودن به معنای کافی بودنآن نیست، چراکه این شبکه مانند نوزادی هست که تازه متولدشده و لازم است مراحل رشد خود را سپری کرده و هر روز تکامل داشته باشد با این حال این‌گونه نیست که به شبکه‌ای مانند شبکه ملی اطلاعات دسترسی نداشته باشیم.
سلجوقی همچنین یادآور شد: در طراحی و راه‌اندازی این شبکه نیز الزامات مختلفی مانند ایمن بودن، غیرقابل نفوذ بودن، داخلی بودن و مسائلی از این دست مورد توجه قرارگرفته و این اصول در شورای عالی فضای مجازی به تأیید رسیده است.
وی با تأکید بر این‌که در حال حاضر در فضای سایبری کشور تحریمی وجود ندارد، اظهار کرد: بهتر آن است که ما خود به‌سوی طرح این مسئله پیش نرفته و آن را بزرگ نکنیم. از سوی دیگر لازم است بحث پیشگیری در سازمان‌هایی مانند شورای عالی فضای مجازی، پدافند غیرعامل، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و سازمان صداوسیما و امثالهم موردتوجه قرارگرفته و راه‌های جایگزین طراحی و آماده شوند.
عضو هیئت عامل سازمان مذکور همچنین متذکر شد: از ابتدای انقلاب اسلامی تحریم‌های مختلفی شامل حال ایران شده و اکنون ما روش مقاومت در برابر تحریم و دور زدن آن را به‌خوبی آموخته‌ایم و با توجه به این‌که نگاه خوش‌بینانه‌ای داریم لزوم چندانی برای نگرانی در این حوزه احساس نمی‌شود و برای پیشگیری نیز جوانان هوشمند و دانشمند ایرانی آمادگی علمی و فنی را دارند.