این مهندس کامپیوتر ادامه می‌دهد: «مشکل این‌جاست که ما نمی‌توانیم به اندازه‌ای کوچک شویم که وارد کامویتر بشویم و ببینیم چه حرکاتی دارد، اما می‌توانیم اجزای آن را به قدری بزرگ بسازیم که در آن راه برویم. در این صورت حتی می‌توانیم جابه جایی داده‌های مخلف را در کامپیوتر ببینیم.»
جیمز فقط شب‌ها فرصت داشته روی اختراعش کار کند و به همین دلیل زمان زیادی برای ساخت آن گذاشته، به گفته خودش برای ساخت این ابرکامپیوتر همه کتاب‌ها و تحقیقات مختلف را خوانده است و نمی‌خواسته تا این مقدار برای پروژه خرج کند، «در ابتدا نمی‌خواستم تا این مقدار روی ساخت این کامپیوتر خرج کنم، اما هرچه کار جلوتر می‌رفت، خرج‌ها هم بیشتر می‌شد و من هم فقط می‌خواستم آن را بسازم.»
این سازه شامل ۴۰ هزار قطعه ترانزیستور و ۱۰ هزار LED است و وزنی برابر ۵۰۰ کیلوگرم دارد. با ۱۰ متر طول و ۲ متر ارتفاع همه اتاق جیمر را پر کرده است. جیمز می‌گوید دلش می‌خواهد از این ابر کامپیوتر که داخلش پیداست و می‌توان تمام حرکات یک کامپیوتر را در آن دید، برای مقاصد آموزشی استفاده شود و امیدوار است یک مرکز آموزشی آن را بخرد.