«ان الق عصاک» موسی، تا اژده‌های معجزه ات این افعی های ظلم و وقاحت را ببلعد که دم عیسی هم این مردگان متعفن را زنده نمی کند.
وقتی آن کشیش دیوانه، نیت شومش را به زبان آورد.وقتی "پترائوس" دیالوگ رولش را بابت نگرانی اوضاع امریکا در منطقه، بعد قرآن سوزی گفت.
وقتی "هیلاری" مثلاً دست پیش گرفت و از این عمل اعلام انزجار کرد!
وقتی "اوباما" در ژست یک رئیس جمهور متشخص از بازیگر دیوانه اش خواست تا از این کار دست بکشد...
دانستم که قرآن خواهد سوخت و به همان اندازه که به در آتش انداختن قرآن مطمئن بودم، حتم داشتم کتاب خدا نمی سوزد و همگان را متحیر می کند.
اما قرآن سوخت در مقابل چشمان پر از بهت و بغض …
نمی دانستم، حکمت در سوختن قرآن است تا کلاف در هم تنیده جهل سال 2010 را نشان دهد.
نمی دانستم آیه آیه اش می سوزد تا آیه ای شود و روایت کند این شیوه مداوم کینه‌مندی و عجز دشمن هراسان دین خدا را.
یاسین قلب قرآن سوخت، قلب محمد آتش گرفت. دل ابراهیم گرفت از سوختن بردا و سلاما...
در قرآن قصه دریده شدن لباس یوسف را خواندم, حالا یوسف بیا از دریده های امریکایی بشنو تا با یعقوب و زلیخا آنقدر گریه کنیم که سو از چشم برود.
همه داوود شده ایم، پیشانی سیاه کفر پیداست..
«ان الق عصاک» موسی، تا اژده‌های معجزه ات این افعی های ظلم و وقاحت را ببلعد که دم عیسی هم این مردگان متعفن را زنده نمی کند.
این قوم قرآن سوز، وارث پدران پیامبر کش است که در دنیای کوچک شان علیه خیر الماکرین هم توطئه می کنند.
یادتان باشد در فراز اندوه ما "هتک عزت" می رسد به مصرع "عالم همه دیوانه اوست"...
مریم!
نوح!
آسیه!
هود!
صالح!
نام شما هم سوخت و آیه ها آتش گرفت و شعله اش در همه دنیا نور پراکند. حالا قرآن سوخته یک پیامبر است.
جاهلان عصر پسا مدرن!
نوبت به نام "اسلام" است...