به گزارش گرداب، سازمان دارپا به تازگی اعلام کرد نیروهای نظامی آمریکایی هماکنون در سراسر جهان و در مناطق دور افتادهای حضور دارند. این مناطق معمولاً با محدودیتهای ارتباطاتی و شبکه برای انتقال اطلاعات همراه هستند. این موضوع سربازان آنها را برای به اشتراکگذاری اطلاعات طبقهبندی شده در قالب دادههای امن، با یکدیگر یا با هم پیمانهای آنها دچار مشکل میکند.
بر اساس گزارش موجود در روند عادی به اشتراکگذاری دادهها، به یک «ارتباط پایان به پایان » (end-to-end connection) با یک سرور امن، از طریق یک راه اختصاصی دیجیتالی مورد تأیید، نیاز است. این موضوع باعث میشود در شرایطی که ظرفیت شبکه پر شده، دچار مشکل شود یا قطعی رخداده، زنجیرهی پیامها از بین برود و نیروها مجبور میشوند همهی روند ارسال را از ابتدا آغاز کنند. به همین دلیل مأموریتهایی که باید با سرعت زیادی انجام شوند با شکست مواجه خواهند شد.
از طرفی، حجم رایانهها و زیرساختهای فعلی مورد نیاز برای مدیریت سطوح چندگانهی اطلاعات طبقهبندی شدهی آمریکا، آن چنان عظیم است که مناسب استفاده تاکتیکی در میدان نیست و استقرار آنها ممکن است ماهها یا حتی بیشتر به طول بینجامد.
سازمان دارپا برای رفع مشکل بیان شده در بالا از برنامهی جدیدی به نام «شِیر» (SHARE ) رونمایی کردند. شیر با هدف برقراری سامانهای که بتواند دادههای طبقهبندی شده را به کمک شبکهی امن و انعطافپذیر یک دستگاه قابلحمل منتقل کند و نیازی به مسیریابی ترافیک مرکز دادهای امن نداشته باشد، ایجاد شد. این سامانه توانایی جابهجایی اطلاعات از طریق شبکههای تجاری و نظامی موجود را بدون از بین رفتن امنیت دادهها، فراهم میکند.
جو ایوانز (Joe Evans)، مدیر برنامهی دارپا: «نیروهای امروزی در زمان عملیات دارای چندین نوع لپتاپ یا ابزار قابلحمل هستند که ارتباطات طبقهبندی و محرمانه آن تأیید شده است. چشمانداز شیر توسعه نرمافزاری است که انتقال امن دادههای طبقهبندی شده را از مراکز دادهی مورد تأیید به ابزارهای قابلحمل امکان پذیر میکند.»
دارپا اعلام کرد برای دستیابی به چشمانداز مطرح شده باید در سه زمینهی مختلف متمرکز شده و بهبودهایی صورت گیرد. که این سه زمینه شامل:
• فناوریهای و ابزارهای سیاسی توزیع مدیریت امنیت تاکتیک روی دستگاههای قابلحمل
• فناوریهای شبکهی مبتنی بر معماری انعطافپذیر و امن که در محیطهای دور افتاده کار میکنند.
• نرمافزارهایی که میتوانند به سرعت یک پیکربندی امن در سراسر شبکه ایجاد کنند.
هدف نهایی ایجاد امکانی است که بتوان از طریق شبکههای تجاری و نظامی نا امن و ترکیبی ناهمگون از دستگاههای قابلحمل و رادیویی، دادهها را جابهجا کرد.
به طور کلی برنامهی شیر به دنبال ایجاد دستگاههای قابلحمل امن، زیرساختهای آیندهی اینترنت، اشتراکگذاری چندلایه دادهها و برنامههای کاربردی شبکه است.