به گزارش گرداب، پیش بینی تهدیدات سایبری پیش روی از سوی موسسات و شرکت های فعال حوزه امنیت سایبری در سال های اخیر به یکی از هنجار های این عرصه بدل شده است. قطعا با این ترفند نمی توان همه تهدیدات و خطرات موجود را شناسایی کرد؛ اما همین امر سبب به حداقل رسیدن حملات سایبری و چالش های فضای مجازی در مقیاس جهانی می شود.

به عنوان مثال؛ در سال گذشته میلادی، پژوهش ها در این زمینه از احتمال افزایش حملات علیه موسسات تجاری و شرکت های بزرگ فراملی حکایت داشت. همین امر، با وجود به بار آمدن میلیون ها دلار هزینه در مقیاس جهانی، سبب آمادگی نسبی جهان در کنترل و مواجهه با بحران هایی مثل واناکرای (WannaCry) و نات پتیا (NotPetya) شد.

هکرها به صورت مداوم، در حال پیدا کردن اهداف و ابزار جدید هستند. این امر شناخت و پیشگیری از وقوع نفوذ سایبری را به امری دشوار بدل کرده است. بر اساس پژوهش های صورت گرفته از سوی کارشناسان ارشد امنیت سایبری جهان؛ جامعه بین الملل باید در سال پیش روی، منتظر بروز چالش های امنیتی تازه در زیرساخت های حیاتی و فضای مجازی باشد. بی شک برجسته شدن گونه ای خاص از حملات سایبری در سطح جهان، فضای مجازی ایران را نیز، تحت تاثیر قرار خواهد داد.

از همین روی، می توان تهدیدات سایبری شاخص ایران در سال جاری را با استفاده از مطالعات تطبیقی، شناسایی و متوقف کرد.

•    نفوذ سایبری و سرقت ابر داده ها

بر اساس گزارش های منتشر شده از سوی موسسات امنیتی، گزارش حمله سایبری به شرکت اعتباری اکوییفاکس (Equifax) در سال 2017 منجر به سرقت شماره های امنیت اجتماعی، تاریخ تولد و سایر اطلاعات در تقریبا نیمی از جمعیت ایالات متحده شد. این امر، مبین کلان شدن تدریجی اهداف مهاجمان سایبری دولتی و مستقل شده است. 

بنابراین، افزایش حملات سایبری به بایگانی شرکت های بزرگ و بانک های اطلاعات کلان، در سال 2018، امری بسیار محتمل است.

مارک گودمن، کارشناس امنیت و نویسنده کتاب جرائم آینده، بر این باور است که موسسات کارگزار اطلاعاتی با دسترسی آزاد به طیف وسیعی از  داده های کلیدی مختلف، در سال میلادی جاری، از اهداف شاخص و برجسته هکر ها خواهند بود. 

اتفاقات اخیر و سرقت گسترده اطلاعات در سطح جهان، می تواند برای برخی بخش های ایران، از جمله سامانه های ثبت احوال و زیرساخت های بانکی این کشور، نوعی هشدار به شمار رود. به عقیده بسیاری از کارشناسان، سال 2018، سال سرقت اطلاعات در بستر فضای مجازی، خواهد بود.

از سوی دیگر، رشد سریع و شتابان فضای ابری نیز، بدون محیا شدن زیرساخت های امنیتی حیاتی برای ورود به این عرصه در ایران، از خطرات بالقوه در آینده ای نزدیک، محسوب می شود.

•    حملات سایبری با تبعات فیزیکی

با بررسی روند رشد حملات سایبری به زیرساخت های حیاتی، می توان نتیجه گرفت که جهان باید در سال 2018 خود را برای مقابله با حجم بالایی از این دست حملات، آماده کند. برخی از این تهاجم ها، مثل حمله به شبکه برق اوکراین در سال 2014 از سوی روسیه، با هدف ایجاد اختلال فوری، ترتیب داده می شوند. در حالی که انواع دیگر این دست حملات، نفوذ اطلاعاتی و باج افزاری را نیز شامل می شوند.

به طور کلی می توان افزایش حملات به بخش های ذیر را در سال 2018، بسیار محتمل دانست:

•    صنایع شیمیایی

•    بخش خدمات تجاری

•    بخش ارتباطات

•    بخش‌های تولیدی شاخص

•    بخش سدها

•    بخش صنایع دفاعی

•    بخش خدمات اضطراری

•    بخش انرژی

•    بخش خدمات مالی

•    صنایع غذایی و کشاورزی

•    بخش خدمات دولتی

•    بخش بهداشت و درمان عمومی

•    بخش فناوری اطلاعات

•    زیرساخت‌های انرژی هسته‌ای و دفع پسماندهای اتمی

•    سیستم حمل‌ونقل

•    بخش آب و فاضلاب

به عقیده بسیاری از کارشناسان امنیتی، در مقطع فعلی، سامانه های هواپیمایی، قطار ها و دیگر بخش های حمل و نقل، در میان همه انواع زیرساخت های حیاتی، آسیب پذیرترین سامانه های سایبری را در اختیار دارند...