القای ترس و ناامیدی در رسانه ها بیشتر از "کرونا" خطرناک و کشنده است !

القای ترس و ناامیدی در رسانه ها بیشتر از
تاریخ انتشار : ۱۱ اسفند ۱۳۹۸

شاید عده‌ای از هم‌وطنان ما با ویروس کرونا جانشان را از دست دادند اما فراموش نکنیم که ناامیدی می‌تواند جان تمام افراد جامعه را بگیرد!

به گزارش گرداب، در روزهای اخیر و با شیوع ویروس کرونا در کشور، گویا نام این ویروس قوی‌تر از خود او در حال کار کردن است!

در شرایطی که تعداد مبتلایان به این بیماری در کشورمان به‌تازگی بالاتر از 100 نفر رفته است، ویروسی خطرناک‌تر از آن در حال انتشار در جامعه است و آن هم ویروس «ترس و شایعه» است که ده‌ها هزار نفر را تا به امروز مبتلا کرده است؛ کافی است نگاهی به تقاضا برای خرید ماسک، افزایش چند صد درصدی قیمت بعضی خوراکی‌ها و... بیندازید تا درستی ادعای فوق برایتان ثابت شود.

در روزهای اخیر و در لابه‌لای اخباری که از مبتلایان به این بیماری می‌شنویم، اخبار مثبتی هم دیده می‌شود که انگار قرار نیست کسی آن‌ها را به اشتراک بگذارد، استوری کند یا برای دوستانش ارسال کند؛ برای مثال درست است که این ویروس در کشورمان شیوع پیدا کرده اما در نقطه مقابل آن گروهی از پرستاران، پزشکان و کادر بیمارستانی هستند که برای مقابله با آن کمر همت بسته و ساعت‌ها در بیمارستان مشغول خدمات‌رسانی به هم‌وطنان‌مان هستند؛ چه‌بسا شاید خیلی از آنان هفته‌ها است که خانواده خود را ندیده‌اند و شاید به‌دلیل نزدیکی به این بیماران نتوانند تا چند روزی کنار خانواده خود حضور پیدا کنند. چرا خبری از زحمات این افراد و تلاش شبانه‌روزی‌شان در شبکه‌های مجازی، رسانه‌های مکتوب و تلویزیون دیده نمی‌شود؟ یا اگر هم هست چرا این‌قدر ضعیف است؟

اگر می‌شنویم که در 24 ساعت گذشته تعدادی مبتلا به کرونا شدند و آن را خیلی سریع در صفحه مجازی خود به اشتراک می‌گذاریم، بهتر است تعداد بهبودیافتگان را هم منتشر کنیم تا ضمن رعایت عدالت رسانه‌ای، ترس و وحشت نسبت به این بیماری در جامعه از بین برود.

به‌عنوان مثال دیگر، درست است که عده‌ای با احتکار کالا جان هم‌وطنان خود را خیلی راحت به بازی گرفتند اما در نقطه مقابل عده‌ای هم هستند که در خیابان‌ها راه افتاده و ماسک رایگان به هم‌وطنان خود می‌دهند؛ اخیراً در کلیپ ویدئویی در فضای مجازی دیدیم که پزشک گچسارانی تمام ماسک‌هایی را که برای مطب شخصی‌اش خریده بود رایگان در اختیار مردم قرار داد.

اکنون وظیفه رسانه‌های ما پرداختن به همین اخبار خوب است؛ به‌عبارت بهتر کنار پرداختن به اخبار بد باید دوربین خود را به‌سمتی بچرخانیم که «امید» را نشان دهد؛ چند روز دیگر نوروز باستانی ما فرا می‌رسد، نوروزی که هر سال برایش شوق و ذوق داشتیم تا دست همسر و فرزندمان را بگیریم و در بازار بچرخیم و خرید شب عید کنیم اما انگار امسال همه چیز تحت تأثیر کرونا است و خبری از شور و حال خرید شب عید نیست. رسانه‌ها باید به مردم بگویند که زندگی جریان دارد، کرونا آخر دنیا نیست و قرار نیست همه کرونا بگیرند و همه مبتلایان نیز خدای‌نکرده جان‌شان را از دست بدهند.

ویروس کرونا بالاخره از بین می‌رود و رخت از ایران برمی‌کشد اما مبادا کاری کنیم که بعداً به‌خاطر گران‌فروشی، نشر شایعه‌ها، انداختن ترس به جان مردم و گرفتن شور و حال شب عید شرمنده هم‌وطنان خود شویم؛ شاید عده‌ای به کرونا مبتلا شوند و از بین آنان عده‌ای جانشان را از دست بدهند اما فراموش نکنیم که ناامیدی می‌تواند جان کل افراد جامعه را بگیرد، نشر دهنده شایعات و اخبار بد نباشیم.