با گذشت زمان، لینک‌های مهم زیادی غیرقابل دسترس می‌شوند

به گزارش گرداب، در این مطالعه بیش از ۵۵۰ هزار مقاله مورد بررسی قرار گرفت که حاوی بیش از ۲.۲ میلیون لینک بود و کاربر را به وب‌سایت‌های خارجی منتقل می‌کرد. ۷۲% از این لینک‌ها، دیپ لینک بودند و یا به جای یک وب‌سایت عمومی، شما را به یک صفحه خاص هدایت می‌کردند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، با گذشت زمان بیش‌تر لینک‌ها غیرقابل دسترس شده‌اند: ۶% از لینک‌های مربوط به مقالات ۲۰۱۸ و ۷۲% از لینک‌های مربوط به سال ۱۹۹۸ غیرقابل دسترس بودند. برای مثال، اخیراً وقتی توییتر دونالد ترامپ را از ادامه‌ی فعالیت در این پلتفرم محروم کرد، همه‌ی مقالاتی که در توییت‌های ترامپ استفاده شده بودند، حذف شدند.

علت انتخاب روزنامه‌ی نیویورک تایمز توسط محققان این بود که آن‌ها به بایگانی کردن مشهور هستند و یک لیست برای ثبت تمام اتفاقاتی که در سراسر اینترنت می‌افتد، دارند. با گذشت زمان، وب‌سایت‌هایی که زمانی اطلاعات مفید و ارزشمندی را در زمینه‌های مختلف از طریق لینک ارائه می‌کردند، یا به فروش رسیده‌اند و یا به فعالیت خود پایان داده‌اند که این لینک‌ها پس از این اتفاقات، کاربر را به یک صفحه‌ی خالی منتقل می‌کنند.

BuzzFeed News در سال ۲۰۱۹ از وجود یک صنعت زیرزمینی خبر داد که در آن مشتریان به بازاریابان هزینه‌ای برای خرید لینک‌های غیرفعال در رسانه‌های بزرگ مانند تایمز یا بی‌بی‌سی پرداخت می‌کنند. سپس آن‌ها می‌توانند هر کاری را که می‌خواهند با آن لینک‌ها انجام دهند؛ مثلاً از آن برای تبلیغ محصولات یا گذاشتن پیامی تمسخرآمیز در رابطه با موضوع مقاله، استفاده کنند.

لینک‌های غیرفعال فقط حوزه روزنامه‌نگاری را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. تصور کنید ویدئوی Never Gonna Give You Up از Rick Astley حذف و دوباره بارگذاری شود. آن وقت تمام توییت‌ها و پست‌های موجود در Reddit که درباره‌ی این ویدئو پست شده بودند دیگر برای خوانندگان آینده معنی‌ای نخواهد داشت. یا تصور کنید که می‌خواهید NFT خود را به نمایش بگذارید و متوجه شوید که لینک منبع، غیرقابل دسترس شده است!

تلاش‌هایی برای حفظ لینک‌ها انجام شده است. مثلاً ویکی پدیا از مشارکت کنندگانی که در حال نوشتن متنی هستند، می‌خواهد تا در صورت وجود احتمال ایجاد تغییری در محتوای متن در آینده، لینک را به صفحات بایگانی‌ای مانند Wayback Machine ارائه دهند تا بعداً به راحتی امکان دسترسی به منبع اصلی وجود داشته باشد. هم‌چنین Perma.cc سعی می‌کند تا با تهیه‌ی نسخه‌های بایگانی شده از صفحات مجلات آکادمیک و استنادات حقوقی همراه با لینک منبع اصلی، این مشکل را برطرف کند.

هرچند بعید به نظر می‌رسد که با انجام این کار برای پروژه‌های مشابه، این مشکل در سراسر اینترنت از جمله در شبکه‌های اجتماعی و یا در حوزه روزنامه نگاری برطرف شود. تا زمانی که راه‌حلی پیدا نکنیم، میزان دسترسی به مقاله‌ها روزبه‌روز کم‌تر خواهد شد. مثلاً مقاله‌ای از The Verge که درباره‌ی غیرقابل دسترس بودن لینک‌ها بود و در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، دارای یک لینک به منبع آن یعنی گروه حفاظت دیجیتال Chesapeake است که در حال حاضر این صفحه، خطای ۴۰۴ را نمایش می‌دهد.