ناتو هشدار داد از این به بعد حملات سایبریای را که علیه متحدانش انجام میگیرد به صورت یک حملهی مسلحانه در نظر گرفته و پاسخ نظامی به آنها خواهد داد.
به گزارش گرداب، دولتها در ۱۴ ژوئن در جلسهی شورای آتلانتیک شمالی در بروکسل اطلاعیهای صادر کردند که مشخص شد بر روی سیاست جامع دفاع سایبری به توافق رسیدهاند و طبق آن، با استناد به ماده ۵ به صورت موردی به حملات سایبری پاسخ داده خواهد شد.
طبق ماده ۵ پیمان ناتو که برای اولین بار در سال ۱۹۴۹ امضا شد، اگر یکی از متحدان ناتو قربانی حملهی مسلحانه شود مانند این است که تمام متحدان مورد حمله قرار گرفتهاند و در نتیجه، همهی متحدان با همکاری یکدیگر هر اقدامی که برای دفاع لازم باشد، انجام خواهند داد.
ناتو دربارهی حملات سایبری که علیه متحدان، بیش از پیش انجام میگیرد گفت که این حملات، مخرب و پیچیده هستند و مکررا رخ میدهند و به باجافزارهای اخیر و دیگر انواع حملات اشاره کرده و گفت که «این حملات، زیرساختهای مهم و نهادهای دموکراتیک را هدف قرار دادهاند که ممکن است صدمات قابل توجهی را وارد کنند.»
نمونههایی از این نوع حوادث عبارتند از؛ حملهی باجافزار به Colonial Pipeline در ماه مه که باعث شد فعالیت بزرگترین خط لولهی سوخت ایالات متحده مختل شود و حملهی SolarWinds به زنجیرههای تامینکننده در سال ۲۰۲۰، که به نظر میرسد هردوی این حملات با حمایت دولت روسیه انجام شده باشند. ناتو در موارد مختلفی در سالهای اخیر اعلام کرده است که فضای سایبری را به نوعی، قلمرو نظامی قانونی میداند و این سیاست جدید نیز مهر تاییدی بر این موضوع است.
ناتو اعلام کرد: «متحدان ناتو آمادهاند تا در هر زمان از تمام توانایی خود برای جلوگیری از گسترش حملات، دفاع و مقابله با تهدیدات سایبری، مطابق با قانون بینالمللی، استفاده کنند.» در این بیانیه همچنین به چالش امنیتیای اشاره شده که دولت چین با رفتارهای بلندپروازانه و قاطعانهی خود علیه متحدان ایجاد کرده است و شامل تهدیدات سایبری و کمپینهایی است که اخبار کذب و نادرست منتشر میکنند.
Erwan Keraudy، مدیرعامل شرکت CybelAngel، در رابطه با این بیانیه گفت: «اشکال سنتی جنگ، قوانین تعامل و رفتاری، در شکلهای مختلف وجود داشتهاند و قرنهاست که از آنها استفاده میکنیم. اما چنین تعریفی برای فضای سایبری وجود ندارد و مرزها کاملا از هم جدا و مشخص نیستند. بنابراین، تجدید و تعریف قوانین برای فضای مجازی توسط ناتو، یک گام مثبت برای ایجاد چارچوبی استاندارد در فضای سایبری است.»