هوش مصنوعی در بازی‌های المپیک توکیو

به گزارش گرداب، طبق گفته‌ی ذوبریست، بخش تحقیق و توسعه‌ی Omega Timing دارای 180 مهندس است. روند توسعه با نصب سیستم موقعیت‌یابی داخلی و سیستم حس‌گر حرکت آغاز می‌شود. او می‌گوید، هدف در سال 2021، رسیدن به جایی است که امگا 500 بتواند اطلاعاتی در مورد عملکرد ورزشکاران ارائه دهد.

در طول رویداد، این داده‌ها باید در کم‌تر از یک دهم ثانیه اندازه‌گیری، پردازش و ارسال شوند تا اطلاعات با آن چه که بیننده روی صفحه‌ی نمایش مشاهده می‌کند، مطابقت داشته باشد.

برای والیبال ساحلی، از فناوری موقعیت‌یابی و حرکتی به همراه هوش مصنوعی برای تشخیص انواع ضربه مانند انواع پاس، بلاک و مسیر توپ پروازی، استفاده می‌شود. سپس این اطلاعات با داده‌های به دست آمده از سنسور ژیروسکوپ از لباس‌های بازیکنان ترکیب می‌شود.

سنسورهای حرکتی به سیستم این امکان را می‌دهد تا جهت حرکت بازیکنان، ارتفاع و سرعت پرش را تشخیص دهد. پس از پردازش، اطلاعات بلافاصله در اختیار گزارشگران قرار می‌گیرد.

به گفته‌ی ذوبریست، تنها مشکل اینجاست که اگر توپ در محدوده‌ی دید دوربین نباشد، هوش مصنوعی نمی‌تواند توپ را به طور دقیق ردیابی کند. او می‌گوید: «بعضی اوقات، توپ از محدوده‌ی صفحه‌ی تلویزیون فراتر می‌رود یا توسط اعضای بدن بازیکنان، پوشانده می‌شود. چالش اصلی اینجاست که توپ را در این موقعیت‌ها ردیابی کنیم.

سیستم باید بتواند محل احتمالی قرارگیری توپ را تخمین بزند و وقتی که دوباره توپ در صفحه‌ی نمایش ظاهر می‌شود، تفاوت زمانی بین وقتی که توپ روی صفحه‌ی نمایش دیده نمی‌شود و بعد ظاهر می‌شود را محاسبه کند. سپس داده‌ها را مرتب کرده و به طور خودکار به کار خود ادامه دهد. این یکی از بزرگ‌ترین مشکلات است.»

توانایی ردیابی توپ توسط هوش مصنوعی در طول بازی مهم است. ذوبریست می‌گوید: «با ردیابی توپ، می‌توانید بدانید که توپ کجاست و چه زمانی تغییر جهت می‌دهد. با استفاده از سنسورهایی که بازیکنان را زیر نظر دارد، ضربه‌ی بازیکنان تشخیص داده می‌شود. چه حرکت بازیکنان پاس باشد یا بلاک. شما دقیق می‌دانید که کدام تیم و کدام بازیکن، چه حرکتی انجام داده است. بنابراین، به کمک ترکیب این دو تکنیک است که می‌توانیم به طور دقیق، داده‌ها را اندازه‌گیری کنیم.»

Omega Timing ادعا می‌کند که سیستم مربوط به والیبال ساحلی آن به لطف سنسورها و دوربین‌های متعددی که با سرعت 250 فریم در ثانیه کار می‌کنند، دارای دقت 99 درصدی است. با این حال، توبی بریکن (Toby Breckon)، پروفسور در زمینه‌ی پردازش تصاویر و بینایی رایانه‌ای در دانشگاه Durham علاقه‌مند است تا ببیند که آیا این سیستم در طول بازی‌های المپیک نیز می‌تواند درست کار کند و آیا سیستم تحت تاثیر تفاوت‌های نژادی و جنسیتی قرار می‌گیرد یا خیر.

بریکن می‌گوید: «شما به یک مجموعه داده‌ی بزرگی برای آموزش هوش مصنوعی برای کنترل عملکردهای مختلف نیاز دارید. اما یکی از موارد مهم، میزان دقت است. چقدر احتمال دارد که تحت اقدامات مختلف، اشتباهی پیش بیاید؟ چند بار احتمال دارد تا سیستم نتواند توپ را ردیابی کند؟ و این که آیا سیستم می‌تواند همه‌ی نژادها و جنسیت‌ها را درست تشخیص دهد؟ برای مثال، دقت سیستم در بازی تیم بانوان آمریکا 99% است اما آیا دقت سیستم در بازی تیم بانوان غنا نیز همین مقدار است؟»

ذوبریست توضیح داد که شاید تماس گرفتن با گوگل و IBM برای کمک گرفتن از متخصصان هوش مصنوعی آن‌ها راحت باشد اما Omega نمی‌توانست این کار را انجام دهد. او می‌گوید: «مهم نیست که بازی موردنظر، یک بازی بر اساس امتیازدهی یا یک ورزش زمان‌دار باشد. آن چه که مهم است این است که نمی‌توانیم تفاوتی بین عملکرد و نتیجه‌ی نهایی قائل شویم. بنابراین جهت یکپارچگی و یک‌دست شدن نتایج نمی‌توانیم به یک شرکت دیگر متکی باشیم. ما برای تفسیر نتایج و نحوه‌ی عملکرد ورزشکاران، به تخصص نیاز داریم.»

با توجه به رشد و پیشرفت سیستم‌ها، ذوبریست توضیح بیش‌تری نداد اما اشاره کرد که المپیک 2024 پاریس، فرصت خوبی خواهد بود. او گفت: «به زودی شاهد یک سری نوآوری‌هایی در حسگرهای حرکتی و سیستم‌های موقعیت‌یابی خواهید بود. المپیک 2028 در لس‌آنجلس نیز فرصت دیگری است و پروژه‌های جالب و جدیدی را شروع خواهیم کرد».