الگوریتم‌های پیشنهاددهنده، چیزی است که ما در حین خرید آنلاین و یا پخش فیلم و موسیقی با آن‌ها سروکار داریم و برطبق داده‌های به دست آمده پیشنهاد‌هایی به کاربر ارائه می‌کند.
به گزارش گروه ترجمه گرداب، محققان پروتکل جدیدی برای حفاظت از حریم شخصی طراحی کرده‌اند که می‌تواند اجازه دهد الگوریتم از ایمن ماندن داده‌های شخصی کاربر اطمینان حاصل کند، در حالی که در عین حال توصیه‌ها و پیشنهاد‌های شخصی دقیقی به او ارائه می‌کند. این روش آنچنان موثر است که می‌تواند بر روی تلفن همراه هوشمند با اینترنت کم سرعت نیز اجرایی شود.
الگوریتم‌های پیشنهاددهنده، چیزی است که ما در حین خرید آنلاین و یا پخش فیلم و موسیقی با آن‌ها سروکار داریم و برطبق داده‌های به دست آمده پیشنهاد‌هایی به کاربر ارائه می‌کند.
این الگوریتم‌ها با استفاده از اطلاعات شخصی ما مانند خرید‌های گذشته و یا تاریخچه مرورگر، پیشنهاد‌هایی ارائه می‌کنند. ماهیت حساس چنین داده‌هایی باعث می‌شود که مسئله حفظ حریم شخصی در استفاده از آن‌ها بسیار مهم باشد. اما شیوه‌های فعلی برای استفاده از این الگوریتم‌ها و در عین حال حفظ حریم‌شخصی، مبتنی بر استفاده از ابزار‌های رمزنگاری بسیار سنگین است که هرکدام نیاز به حجم عظیمی از محاسبه و پن‌های باند دارند.
محققان دانشگاه MIT، اما راهکار بهتری ارائه کرده‌اند. در این روش آن‌ها پروتکل حفظ حریم شخصی طراحی کرده‌اند که آنچنان موثر است که می‌تواند بر روی تلفن همراه با سرعت کم اینترنت نیز اجرا شود. این روش از ایمن بودن اطلاعات شخصی اطمینان حاصل می‌کند و در عین حال به دنبال دقت هر چه بیشتر در ارائه پیشنهادهاست.
افزون بر مسئله حریم شخصی، این پروتکل جابجایی بدون اجازه اطلاعات از یک پایگاه داده که به نشت اطلاعات معروف است را به حداقل می‌رساند. حتی اگر هکر‌ها تلاش کنند پایگاه داده را فریب دهند تا خود اطلاعات حساس را نمایش دهد.
این پروتکل جدید می‌تواند به خصوص در موقعیت‌هایی که نشت داده‌ها قوانین حریم شخصی را زیر پا می‌گذارد، کمک کند؛ به‌طور مثال ارائه‌دهندگان بیمه سلامتی که از سوابق پزشکی بیمار برای جستجو در پایگاه داده استفاده می‌کنند تا بیماران مشابه با علائم مشترک را پیدا کنند و یا شرکتی که تبلیغات هدفمند برای کاربرانی که در حوزه قضایی مقررات شخصی اتحادیه اروپا هستند، عرضه می‌کند.
ساشا سروان-شرایبر، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم رایانه‌ای و هوش مصنوعی و نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: «این مشکل بسیار مهمی است. ما بر شگرد رمزنگاری و الگوریتم‌ها برای رسیدن به پروتکل خود متکی بودیم».
منبع: Massachusetts Institute of Technology.
