در هر شهری، تحرک یکی از نگرانی کلیدی است. شهروندان برای رفتن به مدرسه، دانشگاه و اداره یا هر مقصد دیگری از سیستم حمل و نقل برای سفر در داخل شهر استفاده می‌کنند. با سیستم حمل و نقل هوشمند، شهروندان می‌توانند در زمان صرفه‌جویی کنند.
به گزارش گروه ترجمه گرداب، هدف سیستم حمل و نقل هوشمند دستیابی به کارایی ترافیک با به حداقل رساندن مشکلات ترافیکی است. سیستم حمل و نقل هوشمند یک برنامه‌ی کاربردی پیشرفته است که هدف آن ارائه‌ی خدمات نوآورانه مربوط به شیوه‌های مختلف حمل و نقل و مدیریت ترافیک است و کاربران را قادر می‌سازد تا اطلاعات بهتری داشته باشند و از شبکه‌های حمل و نقل ایمن‌تر، هماهنگ‌تر و هوشمندتر استفاده کنند.
شکل شماره‌ی ۱: نمایی از حمل و نقل هوشمند
مزایای اصلی تحرک هوشمند
مزایای فناوری هوشمند و منافعی که برای حمل و نقل در شهر هوشمند به ارمغان می‌آورد، بسیار زیاد است. از جمله مزایای ان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
-حمل و نقل هوشمند ایمن‌تر است. سیستم‌های حمل و نقل خودران (هم در وسایل نقلیه و هم در زیرساخت‌های ثابت مانند تقاطع‌ها) ثابت کرده‌اند که با ترکیب یادگیری ماشین با اینترنت اشیا و ۵G، می‌توانند «عامل انسانی» را در تصادفات کاهش می‌دهند. کامپیوتر‌ها حواس‌پرت یا خسته و احساسی نمی‌شوند.
-حمل و نقل هوشمند بهتر مدیریت می‌شود. جمع آوری داده‌ها کلید مهمی برای مدیریت عمومی مسئولانه‌ی زیرساخت‌ها است. حمل و نقل هوشمند نه تنها نقاط داده‌ای دقیقی را برای هر جنبه از سیستم حمل و نقل ارائه می‌دهد، بلکه باعث می‌شود مدیران بر عملکرد‌ها بهتر نظارت کنند، نیاز‌های تعمیر و نگهداری را پیگیری کنند و منابع کلیدی مشکلاتی را که باید اصلاح شوند شناسایی کنند.
-حمل و نقل هوشمند کارآمدتر است. با امکان مدیریت بهتر، حمل و نقل هوشمند استفاده‌ی کارآمدتری نیز به همراه دارد. داده‌های با کیفیت می‌توانند به مشخص کردن مناطقی که می‌توان کارایی را بهبود بخشید، کمک کنند. شاید تعدیل جزئی در برنامه‌ی قطار‌ها افزایش نرخ پر شدن را فراهم کند؛ یا شاید مسیر‌های اتوبوس بتوانند بهتر به مردم خدمت کنند اگر توقف‌ها به گونه‌ای متفاوت تخصیص داده شود.
-حمل و نقل هوشمند مقرون به صرفه است. از آن‌جایی که حمل و نقل هوشمند استفاده‌ی بهتری از منابع موجود می‌کند، می‌تواند هزینه‌ها را به لطف تعمیر و نگهداری پیشگیرانه، مصرف انرژی کمتر و منابع کمتری که برای حوادث استفاده می‌شود، کاهش دهد. هنگامی که حمل و نقل عمومی ارزان به اندازه‌ی کافی برای رقابت با مالکیت وسایل نقلیه‌ی خصوصی کارآمد باشد، می‌توان در هزینه صرفه‌جویی کرد.
-حمل و نقل هوشمند فرصت‌های تصمیم گیری سریع‌تری را ارائه می‌کنند. مراکز مدیریت ترافیک شهری می‌توانند برای نقاط مشکل یا مسائل سطح شهر که بر ازدحام خیابان‌ها، ایمنی عمومی و سیستم‌های واکنش اضطراری تأثیر می‌گذارند، دید سریع و اعلان‌هایی را دریافت کنند تا بتوانند اقدام یا ارتباط مؤثرتری با سایر آژانس‌ها و امدادگران اضطراری آن‌ها داشته باشند.
شکل شماره‌ی ۲: انواع استفاده‌ها از حمل نقل هوشمند
فراتر از مدیریت بهتر، ایمنی و کارایی که قبلاً مورد بحث قرار گرفت، چندین مزیت دیگر وجود دارد که عموم مردم، دولت‌های محلی و جهان در کل می‌توانند از آن‌ها بهره ببرند. این مزیت‌ها عبارتند از:
حمل و نقل پایدار و ملاحظات زیست‌محیطی:
علایم محیطی تاریخچه‌ی حمل و نقل به طور اجتناب ناپذیری با محیط زیست گره خورده است. حمل و نقل بر منابع و جو سیاره تأثیر می‌گذارد؛ از وسایل نقلیه‌ی بخاری که زغال‌سنگ و چوب می‌سوزانند تا موتور‌های احتراقی امروزی که تشنه‌ی بنزین هستند.
کل چارچوب تحرک هوشمند بر بهینه‌سازی حمل و نقل استوار است. در درازمدت، وسایل نقلیه‌ی الکتریکی همراه با کاهش ازدحام منجر به کاهش انتشار دی‌اکسید کربن و مصرف انرژی بیشتر می‌شود. این زیرساخت همچنین با مفیدتر ساختن حمل و نقل عمومی برای رسیدن از یک نقطه به نقطه‌ی دیگر، کار خودرو‌های شخصی را انجام می‌دهد، اما با این تفاوت کلیدی که از پایداری حمایت بیشتری می‌کند.
در شرایطی که هر روز برای یافتن منابع جایگزین انرژی به جای حمل و نقل بنزینی پیشرفت‌های علمی مختلف صورت می‌گیرد، یکی دیگر از مزایای فناوری حمل و نقل هوشمند این است که باعث می‌شود شهرها از منابع فعلی خود مسئولانه‌تر استفاده کنند.
حمل و نقل انبوه برای محیط زیست بهتر از وسایل نقلیه‌ی شخصی است، اما به طور گسترده در سراسر ایالات متحده و سایر کشور‌ها استفاده نمی‌شود؛ زیرا اغلب در برخی مناطق غیرعملی است. با این حال، با افزایش بهره‌وری ناشی از راه حل‌های حمل و نقل هوشمند، حمل و نقل عمومی مدرن می‌تواند برای بخش‌های بیشتری از جمعیت سودآور باشد. همان‌طور که فناوری حمل و نقل شهری در شهر‌های بزرگ بهبود می‌یابد، روش‌های اثبات شده را می‌توان تکرار کرد و به مناطقی که خواهان مزایای شهر هوشمند هستند، گسترش داد.
امنیت:
یکی از ترس‌های اصلی در میان کسانی که هنوز درمورد شهر هوشمند تردید دارند، آسیب‌پذیری آن در برابر حملات سایبری است. از این گذشته، با افزایش ارتباطات در جهان، حملات سایبری تقریباً در بین جنایتکاران و حتی دولت‌های ملی رایج شده است؛ زیرا زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه‌های برق متصل به اینترنت و سیستم‌های بانکی را هدف قرار می‌دهند.
با این حال، حملات خود چیز جدیدی نیستند و فقط ابزار‌ها جدید شده‌اند. بانک‌ها، شبکه‌های برق و سایر زیرساخت‌های حیاتی که شامل حمل‌ونقل نیز می‌شود، مدت‌ها قبل از اینکه رایانه‌ها وجود داشته باشند در برابر حملات فیزیکی آسیب‌پذیر بوده‌اند. تهدید‌های فیزیکی مانند سرقت اتومبیل توسط جنایتکاران، استفاده‌ی تروریست‌ها از وسایل نقلیه به عنوان سلاح، و افرادی که حمل و نقل عمومی را به گروگان می‌گیرند، همگی می‌توانند با یکپارچه شدن، شبکه‌سازی و مستقل بودن وسایل نقلیه و زیرساخت‌ها کاهش یابند.
در مورد خطر حملات سایبری، دفاع در برابر آن‌ها بسیار ساده‌تر از تهدیدات فیزیکی ذکر شده در بالا است. به‌روزرسانی مناسب نرم‌افزار، ارتباطات رمزگذاری شده از طریق تونل‌های شبکه‌ی خصوصی مجازی و سایر اقدامات امنیتی چندلایه می‌تواند خطر حملات سایبری را کاهش دهد. این بدان معناست که حمل‌ونقل هوشمند می‌تواند با کاهش فرصت‌ها برای حملات فیزیکی و سایبری، حمل‌ونقل عمومی مدرن را به طور کلی ایمن‌تر کند.
افزایش ایمنی جاده‌ای:
بسیاری از حوادث جاده‌ای این روز‌ها به دلیل خطای انسانی یا اطلاعات ناکافی در مورد محیط اطراف رخ می‌دهد. حمل و نقل هوشمند می‌تواند به کاهش تأثیر این عوامل کمک کند. ماشین‌های بدون راننده، سیستم‌های کمکی نیمه‌خودران و ماشین‌های متصل احتمالا کانال‌های ارتباطی بین مسافران را گسترش می‌دهند و در جایی که حواس انسان از کار می‌افتد، کمک‌های فنی ارائه می‌کنند.
دسترسی بهتر برای همه‌ی اقشار:
تحرک هوشمند در هر شهر باید شامل نیاز‌های همه‌ی افرادی باشد که مایل به استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی هستند. حمل و نقل بدون درز، ساخت یک مسیر و پرداخت هزینه‌ی حمل و نقل از طریق یک برنامه‌ی تلفن همراه، می‌تواند تا حد زیادی به افزایش کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت کمک کند.
سمعک‌های مختلف شنوایی و گفتاری و وسایل اقامتی برای ویلچر، حیوانات خدماتی و سایر موارد خاص نیز بخش‌های غیرقابل تعویض یک سیستم حمل و نقل هوشمند را نشان می‌دهند.
انعطاف‌پذیری زنجیره‌ی تامین:
بحران‌های جهانی مانند همه‌گیری ویروس کرونا ثابت کرده‌اند که زنجیره‌های تامین جهان در برابر اختلال آسیب‌پذیر هستند. هنگامی که کارگران و رانندگان بیمار هستند و سفر از یک منطقه به منطقه‌ی دیگر به یک خطر برای سلامت عمومی تبدیل می‌شود، حمل و نقل خودکار کالا می‌تواند به معنای واقعی کلمه نجات‌دهنده باشد.
پروژه‌هایی مانند پروژه‌ی خودروی متصل وایومینگ، ممکن است کلید شکل‌گیری یک زنجیره‌ی تامین خودمختار باشد که توسط سیستم‌های حمل‌ونقل و لجستیک هوشمند، شهر به شهر نیرو می‌گیرد تا کالا‌های حیاتی مانند مواد غذایی و اضطراری را بدون نیاز به مخاطرات رانندگان انسانی جابه‌جا کند.
نیروی کار زنجیره‌ی تامین انسانی را می‌توان هرجا که ایمنی و کارایی با استفاده از اتوماسیون، هوش مصنوعی و روباتیک قابل بهبود است، افزایش داد. خبر خوب این است که کارشناسان معتقدند این نوآوری‌ها از ایجاد مشاغل بیشتر و مشاغل ایمن‌تر پشتیبانی می‌کند؛ زیرا توسعه‌دهندگان، تکنسین‌ها، تحلیلگران و مدیران به ارائه‌ی ماحصل پیشرفت‌ها به بازار و حفظ آن‌ها کمک می‌کنند.
ویدیو شماره‌ی ۱: حمل و نقل هوشمند در یک نگاه
آیا شهر‌های هوشمند معایبی دارند؟
با وجود تمام مزایای شهر‌های هوشمند، ممکن است برخی از معایب آن‌ها با پیاده‌سازی سیستم‌های حمل و نقل شهری هوشمند ظاهر شود. این مشکلات عمدتا حول محور مصرف برق و مدیریت داده است.
شهر‌های هوشمند به حسگر‌های زیادی نیاز دارند و این حسگر‌ها همگی به انرژی نیاز دارند. برای سنسور‌های متصل به اجسام متحرک باتری نیاز است. حسگر‌های ثابت ممکن است قادر به استفاده از انرژی خورشیدی باشند، اما اغلب باید به شبکه‌ی برق شهر متصل شوند.
تعداد بسیار زیاد حسگر‌های مورد نیاز برای انتقال جهان به شهر‌های هوشمند (در حدود تریلیون‌ها حسگر تخمین زده می‌شود)، تامین انرژی بسیاری از دستگاه‌ها را به یک مشکل دلهره آور تبدیل می‌کند. حتی برای حسگر‌هایی که به شبکه‌ی برق متصل می‌شوند، مقدار مواد خام لازم (مانند مس) در مقایسه با آنچه که جمعیت جهان به تولید آن عادت دارند، بسیار زیاد است.
فراتر از قدرت، بحث‌های مهمی در جهان امروز در مورد داده‌های شخصی آنلاین وجود دارد. داده‌ها رگ حیاتی است که شهر‌های هوشمند برای فعالیت به آن نیاز دارند. در حالی که بسیاری از اطلاعات مورد نیاز در مقایسه با داده‌های آنلاین ناشناس هستند، استفاده از داده‌های شخصی مستلزم تغییر ذهنی و رفتاری در بین جمعیت است.
خودرو‌ها باید اطلاعات موقعیتی را جمع‌آوری کنند و حسگر‌ها در اطراف شهر باید سیگنال‌هایی را که تلفن هوشمند در طول روز منتشر می‌کند، جمع‌آوری کنند. قوانین و سیاست‌های مسئول برای مدیریت داده‌ها، صرف نظر از اینکه چقدر ناشناس باشند، باید وضع شوند تا شهر‌های هوشمند در آینده پیشرفت کنند.
_________________________
منبع:
https://www.digi.com/getattachment/Blog/post/Introduction-to-Smart-Transportation-Benefits/GettyImages-۱۲۰۷۷۶۸۵۳۵-۱۲۸۰x۷۲۰.jpg?lang=en-US
https://www.digi.com/getattachment/Blog/post/Introduction-to-Smart-Transportation-Benefits/GettyImages-۱۱۷۳۱۸۶۱۶۶-۱۲۸۰x۷۲۰.jpg?lang=en-US
https://www.youtu.be/OnjX۰O۹dPMc
