توسعه‌دهنگان اصلی بیت کوین ثابت کرده‌اند که در مورد اعمال تغییرات در بنیان ایجاد شده به وسیله‌ی ساتوشی ناکاموتو محتاط هستند.
"پایگاه رسانه ای گرداب جهت اطلاع و افزایش دانش و سواد فضای مجازی مخاطبان خود و به ویژه دانشجویان، پژوهشگران و تصمیم گیران، مقاله هایی را در این عرصه ترجمه می‌کند. بدیهی است انتشار این مطالب، لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست."
به گزارش گرداب، در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، زمانی که شش روز طول کشید تا تراکنش‌ها تسویه شوند، برخی از کاربران خواستار راه‌حلی در قالب اندازه بلوک‌های بزرگ‌تر شدند تا امکان انجام تراکنش‌های بیشتر در ثانیه فراهم شود.
اما این پیشنهاد با پشتیبانی توسعه‌دهنده یا پذیرش استخراج‌کننده مواجه نشد. این وضعیت برای برخی غیرقابل تحمل شد و رمزارز بیت کوین کش (Bitcoin Cash) در نتیجه این تقابل متولد شد. بیت کوین کش اندازه بلوک را هشت برابر افزایش داد و می‌تواند تا ۲۵۰ تراکنش در ثانیه را پردازش کند.
نحوه توافق استخراج‌کننده‌های بیت کوین در مورد تراکنش ها:
بیت کوین از اجماع الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند که برای اولین بار در Hashcash پیاده‌سازی شد. الگوریتم اثبات کار استخراج کننده‌ها را مجبور می‌کند که کوئینتیلیون‌های اعداد مختلف (به نام nonces) را استفاده کنند که به داده‌ها در یک بلوک اضافه می‌شوند و سپس با استفاده از تابع رمزنگاری SHA۲۵۶ هش می‌شوند. هش حاصل شده ۲۵۶ بیت (۳۲ کاراکتر) طول دارد و حتی با کوچکترین تغییری در داده‌های زیربنایی به شدت تغییر می‌کند.
هش کردن روشی مناسب برای جلوگیری از دستکاری داده‌ها است. پروتکل بیت کوین فقط هش‌هایی را با تعداد معینی از کاراکتر‌های اصلی «۰» می‌پذیرد. از آنجایی که SHA۲۵۶ یک تابع یک طرفه است، استخراج کنندگان نمی‌توانند از هش مورد نظر به یک غیرمستقیم برعکس کار کنند، اما باید اعداد مختلف را امتحان کنند تا زمانی که یکی به نتیجه مطلوب برسد. تعداد ۰های پیشرو به اندازه‌ای تنظیم شده است که همه استخراج کنندگان دنیا روی هم می‌توانند به طور متوسط هر ده دقیقه یک بلاک را پردازش کنند که این زمان بلاک بیت کوین است.
میزان هش بیت کوین معیاری برای امنیت شبکه است. در حال حاضر: ۱۸۵ EH/s (۱۸۵*۱۰^۱۸)
هر بلاک قبلاً به بلاک دیگری پیوند داده شده است، از این رو زنجیره بلاک‌ها یا بلاک چین «blockchain» نامیده می‌شود. سایر استخراج کنندگان یک بلاک ارسال شده را تأیید می‌کنند تا مطمئن شوند که همان سکه‌ها دو بار یا از آدرسی که کاربر کنترل نمی‌کند، ارسال نمی‌شوند. تنها در صورت موافقت آنها، یک استخراج کننده می‌تواند پاداش خود را مطالبه کند. استخراج کنندگان طولانی‌ترین زنجیره بلاک ممکن را دنبال می‌کنند.
اگر یک نسخه جایگزین پیشنهاد شود، باید همه بلاک‌ها را از نقطه انحراف به بعد محاسبه کند و از زنجیره اصلی سبقت بگیرد تا تاریخچه تراکنش متفاوتی را بنویسد که به عنوان حمله ۵۱ درصد شناخته می‌شود، زیرا مهاجم به اکثریت کل قدرت هش شبکه برای موفقیت نیاز دارد.
هکر‌ها می‌توانند از چنین حمله‌ای برای تغییر مسیر پرداخت‌ها و خالی کردن کیف پول‌ها بدون کنترل کلید خصوصی خود استفاده کنند. از آنجایی که شبکه بیت کوین Core در حال حاضر دارای ظرفیت خیره کننده ۱۸۵ کوینتیلیون هش در ثانیه است، از نظر اقتصادی امکان چنین حمله‌ای وجود ندارد.
منبع: cryptoresearch.report
